RIZOSPASTIS

Το νομοσχέδιο - αντιδραστική τομή της κυβέρνησης της ΝΔ για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων αποτέλεσε τη «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» μιας δυσαρέσκειας που προϋπήρχε στη μεγάλη μάζα των φοιτητριών και των φοιτητών. Για το μεγάλο κόστος σπουδών που επωμίζονται, για τους όρους σπουδών που προσομοιάζουν σε περασμένες δεκαετίες, για την ανασφάλεια σχετικά με την εργασιακή τους προοπτική. Για τα όνειρα και τις ανάγκες τους που δεν χωρούν στο σημερινό επιχειρηματικό πανεπιστήμιο.

Για όλα αυτά που συμπυκνώθηκαν στο σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Για τους 57 νεκρούς που υποσχεθήκαμε ότι θα βρουν δικαίωση, αλλά και για τα «νέα Τέμπη» της πολιτικής που μετράει ακόμα και την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη ζυγαριά του κόστους - οφέλους. Γι' αυτό το κράτος που είναι επιλεκτικά ανίκανο να προστατέψει τον λαό από σεισμούς, πλημμύρες, φωτιές. Για την ακρίβεια στο ράφι ενώ τα σούπερ μάρκετ καταγράφουν ρεκόρ κερδών. Για τον λαό και τα παιδιά της Παλαιστίνης. Για τις επικίνδυνες περιπέτειες που η κυβέρνηση εμπλέκει όλο και περισσότερο τη χώρα μας στους ΝΑΤΟικούς, ευρωενωσιακούς σχεδιασμούς και την μετατρέπει σε στόχο.

Ολα αυτά δυναμιτίζουν την οργή της νεολαίας και χαλάνε τα αφηγήματα ΕΕ - κυβέρνησης για «σταθερά βήματα» σε ένα «ασταθές περιβάλλον», για μια ανάπτυξη που θα τους χωράει όλους.

Οι κινητοποιήσεις χαρακτηρίστηκαν από διάρκεια, μαζικότητα, αντοχή και αδιαλλαξία απέναντι τόσο στην κοροϊδία και στα «περί προόδου», όσο και στη συκοφαντία και στην καταστολή. Εκφράστηκε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους φοιτητικούς συλλόγους.

Αυτά τα στοιχεία είναι «δεμένα» με το περιεχόμενο που κυριάρχησε στις διεκδικήσεις και τα αιτήματα στο φοιτητικό κίνημα:

• Βρέθηκαν στο επίκεντρο ως αιτήματα και διεκδικήσεις οι σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών. Το αίτημα για αποκλειστικά δημόσιες και πραγματικά δωρεάν σπουδές αμφισβήτησε στην πράξη την πολιτική που θεωρεί την Παιδεία εμπόρευμα και τους φοιτητές πελάτες.
• Κυριάρχησαν διεκδικήσεις με πιο προωθημένο περιεχόμενο, οι οποίες βρίσκονται σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Για παράδειγμα, το αίτημα για πτυχία με αξία είναι σε αντιπαράθεση με τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ για μετατροπή των πτυχίων σε απλά προσόντα. Υπήρχε κοινός τόπος ότι το σημερινό πανεπιστήμιο δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των φοιτητών αλλά και στις δυνατότητες της εποχής μας.
• Μπήκαν στο κάδρο οι διαχρονικές ευθύνες κυβερνήσεων και κομμάτων του συστήματος αλλά και η άρρηκτη σχέση της πολιτικής τους με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τους στόχους της για ένα πανεπιστήμιο κερδοφόρο για τις επιχειρήσεις, φθηνό για το κράτος και προσαρμοσμένο στις ανάγκες των εργοδοτών για εργατικό και επιστημονικό δυναμικό.
• Αποτυπώθηκε η συμπόρευση του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό κίνημα, έγιναν βήματα στην προώθηση και έκφραση της κοινωνικής συμμαχίας. Με την ανάπτυξη κοινών κινητοποιήσεων, αιτημάτων, δράσεων με τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και με κορύφωση τη μεγάλη πανελλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη, έναν χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη.

Αυτός ο γενναίος αγώνας αφήνει το δικό του στίγμα. Στραπατσάρισε την προσπάθεια να παρουσιαστεί η κυβέρνηση παντοδύναμη και το 41% ως λευκή επιταγή για την πολιτική της. Εδωσε σημαντική αγωνιστική ανάταση, χαλώντας και τη σούπα της συναίνεσης των άλλων κομμάτων, φωτίζοντας ότι η πραγματική αντιπολίτευση γίνεται στους δρόμους του αγώνα.

Η κυβέρνηση δέχτηκε σημαντικό πλήγμα, η πλειοψηφία των φοιτητών απέρριψε την πολιτική της.

Ιδιαίτερα στον χώρο της Εκπαίδευσης έμεινε απομονωμένη και κατέφυγε στη συκοφάντηση και την καταστολή με την πρωτόγνωρη εισαγγελική έρευνα για τις καταλήψεις και την εισβολή των ΜΑΤ σε ΑΕΙ. Ετσι, από την παρομοίωση των φοιτητών με «ληστές» μέχρι τις κατασκευασμένες γελοιότητες περί «πυρηνικού» κινδύνου στο ΑΠΘ, η κυβέρνηση ομολογεί ότι είναι στριμωγμένη και επιλέγει να συκοφαντήσει το φοιτητικό κίνημα γιατί το υπολογίζει. Μπορεί λοιπόν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π. Παππάς να συμφωνεί με την εισβολή της αστυνομίας και να χαρακτηρίζει - όπως η ΝΔ - «παράνομες» τις καταλήψεις, όμως οι φοιτητές έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν τρομοκρατούνται και δεν θα το ανεχτούν.

Το μόνο στήριγμα της κυβέρνησης ήταν η επί της ουσίας συμφωνία και η βολική αντιπαράθεση από όλα τα υπόλοιπα κόμματα, πλην ΚΚΕ. Τους ενώνουν η υπεράσπιση της πολιτικής της ΕΕ, η πολιτική που αντιμετωπίζει την Παιδεία ως εμπόρευμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ προέκρινε την ίδρυση αυτόνομων ιδιωτικών μονάδων εντός των δημόσιων ΑΕΙ και δίδακτρα. Το ΠΑΣΟΚ, η Ελληνική Λύση και η Πλεύση Ελευθερίας απαιτούσαν πρώτα αναθεώρηση του άρθρου 16 και μετά την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Οι κινητοποιήσεις έδειξαν τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα, ότι μπορεί να βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, να αντιμετωπίζει την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της στα ίσα.

Ταυτόχρονα, δυνάμωσαν πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι και είναι περισσότεροι οι φοιτητές που διαπαιδαγωγήθηκαν αγωνιστικά, επιλέγοντας τη συλλογική δράση και διεκδίκηση και αυτό αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για το επόμενο διάστημα.

Ο νόμος μπορεί να ψηφίστηκε στη Βουλή αλλά καταψηφίστηκε στα αμφιθέατρα. Ετσι «αποδυναμωμένος» δεν νομιμοποιήθηκε στη συνείδηση των φοιτητών γι' αυτό και θα τον αντιπαλέψουν στην πράξη όπως γνωρίζουν καλά.

Τώρα μπορούμε να αντιπαρατεθούμε από καλύτερες θέσεις, με πείρα και υποδομή, για να κατακτήσουμε αυτά που μας αξίζουν τον 21ο αιώνα. Γι' αυτό επιδιώκουμε να σταθεροποιηθούν τα βήματα στην πορεία ανασύνταξης του φοιτητικού κινήματος, την ισχυροποίηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Τα στοιχεία που έκαναν τον αγώνα πιο δυνατό και αποτελεσματικό. Τέτοια είναι η γραμμή πάλης για τη διεκδίκηση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών, η ενίσχυση της οργάνωσης και συμμετοχής των φοιτητών στους συλλόγους τους, ο πανελλαδικός συντονισμός, η συμπόρευση με το εργατικό κίνημα.

Σε αυτήν την πορεία, οι φοιτητές βγάζουν συμπεράσματα για τους «φίλους και τους εχθρούς» τους. Απομόνωσαν τη ΔΑΠ, την παράταξη της κυβέρνησης, των ιδιωτικών πανεπιστημίων, της συκοφαντίας και της καταστολής. Την ΠΑΣΠ, που με τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ επιδίωξε να μπλοκάρει τις κινητοποιήσεις. Αντιμετωπίστηκαν και τα εμπόδια που έθεσαν οι παρατάξεις των ΕΑΑΚ και το ΔΙΚΤΥΟ, που προσπάθησαν να στρέψουν τις κινητοποιήσεις σε μια βολική για την κυβέρνηση «αντιδεξιά» γραμμή, να αθωώσουν την ΕΕ, να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση των αγώνων σε γραμμή σύγκρουσης με την πολιτική της κυβέρνησης, ενώ με τη στάση εκφυλισμού των συλλογικών διαδικασιών έγιναν το καλύτερο άλλοθι στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης.

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές είναι ξεχωριστές και αποτελούν μεγάλο αγωνιστικό σταθμό. Οι φοιτητές μπορούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Να συγκροτηθούν μαζικά ψηφοδέλτια της «Πανσπουδαστικής ΚΣ», που να συνενώσουν όλους τους φοιτητές που απέρριψαν το νομοσχέδιο, που βγήκαν αγωνιστικά στον δρόμο, που θέλουν να στηρίξουν έμπρακτα τη συνέχεια αυτού του αγώνα.

Αυτή η πλειοψηφία μπορεί να μιλήσει και με την ψήφο της. Με «Πανσπουδαστική ΚΣ» πρώτη δύναμη ξανά:

• Να σταλεί πανελλαδικό μήνυμα καταδίκης της πολιτικής της εμπορευματοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, των ιδιωτικών πανεπιστημίων, της κυβέρνησης και της ΕΕ.
• Να τιμωρηθούν η κυβέρνηση και η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ.
• Να γίνουν περισσότεροι οι φοιτητικοί σύλλογοι σε αγωνιστική τροχιά, να δοθεί ώθηση στη συνέχεια της διεκδίκησης.

Συνεχίζουμε σε αγωνιστική ετοιμότητα. Για να μας βρουν μπροστά τους, να βάλουμε εμπόδια σε κάθε προσπάθεια εφαρμογής του νόμου, ενάντια στις συνέπειες αυτής της πολιτικής που ήδη αντιμετωπίζουμε. Για να συνεχίζεται να οργανώνεται σε κάθε χώρο η πάλη για τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις μας, για πτυχία με αξία, δωρεάν φοιτητική μέριμνα αλλά και ενάντια στη νέα επίθεση της κυβέρνησης που σχεδιάζει συγχωνεύσεις τμημάτων, απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας κ.ά.

Τα μέλη της ΚΝΕ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων. Αναδείχθηκε πολύπλευρα ο αναντικατάστατος ρόλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην εκδήλωση, στο περιεχόμενο και την κλιμάκωσή τους.

-- Στη διαμόρφωση κλίματος ξεσηκωμού με τη μαζική διαφώτιση, κόντρα στην προπαγάνδα της κυβέρνησης να παρουσιάσει το νομοσχέδιο ως «εκσυγχρονισμό».

-- Στη διαπάλη για να κυριαρχήσει η γραμμή πάλης που στρίμωξε την κυβέρνηση. Με τα συνθήματα, τις διεκδικήσεις που εκφράζουν τις ανάγκες των πολλών μπήκε στο στόχαστρο η διαχρονική πολιτική της ΕΕ, όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα.

-- Στην οργάνωση της πάλης, στη συμπόρευση με το εργατικό κίνημα.

-- Στην αταλάντευτη στάση απέναντι στη συκοφαντία και στο σχέδιο καταστολής των φοιτητικών κινητοποιήσεων.

Ολα αυτά δεν ήταν δεδομένα. Βασιστήκαμε στην επεξεργασμένη πρόταση του ΚΚΕ για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας, στη δουλειά υποδομής και κατοχύρωσης των δυνάμεών μας, στον ευνοϊκότερο συσχετισμό στους φοιτητικούς συλλόγους, στην ύπαρξη Οργανώσεων της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια, στην επεξεργασία της γραμμής και του σχεδιασμού μας.

Δοκιμάστηκαν και μπήκαν στη ζωή οι Αποφάσεις του 13ου Συνεδρίου της ΚΝΕ. Μπορούμε να ανταποκριθούμε στις μεγαλύτερες ευθύνες που προκύπτουν αλλά και να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες μας μέσα στη δράση.

Επιβεβαιώνεται ότι σήμερα μπορεί, με την αποφασιστική παρέμβαση των χιλιάδων μελών της ΚΝΕ, να δυναμώσει και να βαθύνει μέσα στη νεολαία το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, να μπει στο στόχαστρο ο πραγματικός ένοχος, το καπιταλιστικό σύστημα.

Αυτή ακριβώς η παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ ενοχλεί το σύστημα και γι' αυτό δυναμώνει την επίθεση εναντίον τους. Φοβούνται τη διεισδυτικότητα της σύγχρονης επεξεργασμένης πολιτικής του πρότασης, που μπορεί να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που γεννά η σημερινή κατάσταση, να φωτίσει τη διέξοδο από το σύστημα των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, της ΕΕ, των πολέμων, της εκμετάλλευσης. Να εμπνεύσει τους νέους να βαδίσουν σε μια άλλη κατεύθυνση και στάση ζωής, αγωνιστική και ανατρεπτική. Γιατί μόνο το ΚΚΕ εκφράζει αυθεντικά τις αγωνίες, τις διεκδικήσεις αλλά και την ελπίδα για το μέλλον.

Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε τον φόβο τους πραγματικότητα!

Με την κοινή δράση χιλιάδων νέων με την ΚΝΕ σε κάθε Τμήμα για να δυναμώσουν ο αγώνας, η αμφισβήτηση, η σύγκρουση με αυτήν την πολιτική.

Με περισσότερες νεανικές ψήφους στο ΚΚΕ στις ευρωεκλογές. Για να σταλεί πανευρωπαϊκό μήνυμα αντεπίθεσης, αγώνα και ελπίδας, καταδίκης της ΕΕ των πολέμων και της εκμετάλλευσης.

Με πιο γερή και μαζική ΚΝΕ στα πανεπιστήμια. Περισσότεροι νέοι να πάρουν την απόφαση της οργανωμένης πάλης για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, να ανοίξει ο δρόμος των αναγκαίων ριζικών αλλαγών στο επίπεδο της οικονομίας και της κοινωνίας, την οικοδόμηση της κοινωνίας των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας, τον σοσιαλισμό.