Βαρύτατο πλήγμα στο εισόδημα των βαμβακοπαραγωγών και σημαντικά οφέλη στα ταμεία της ΕΕ, θα επιφέρει η απόφαση της κυβέρνησης για δραστική συρρίκνωση της βαμβακοκαλλιέργειας.

Η κυβέρνηση όμως, με ασύστολα ψεύδη και αλχημείες, επιχειρεί να δημαγωγήσει προεκλογικά και ψηφοθηρικά και να εμφανίσει ότι στο εξής η τιμή στο βαμβάκι θα είναι μεγαλύτερη. Ομως ακόμα και με τη μείωση της βαμβακοκαλλιέργειας κατά 700.000 στρέμματα δε συνεπάγεται κιόλας ότι θα αυξηθεί η τιμή στο βαμβάκι και πολύ περισσότερο το εισόδημα των βαμβακοπαραγωγών. Αντίθετα το εισόδημα των βαμβακοπαραγωγών θα υποστεί περαιτέρω μείωση, γιατί η αύξηση της συνυπευθυνότητας κατά 20%, που δέχτηκε η κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του προστίμου συνυπευθυνότητας, για τη μειωμένη παραγωγή που θα υπάρξει.

Αυτό όμως που στην ουσία πετυχαίνει η κυβέρνηση με τη συγκεκριμένη απόφασή της είναι η εξοικονόμηση κονδυλίων για τα ταμεία της ΕΕ. Γιατί, αν για παράδειγμα η απόφαση για τη συρρίκνωση της βαμβακοκαλλιέργειας λαμβανόταν πέρσι, η Κομισιόν θα εξοικονομούσε 200 εκατ. ΕΥΡΩ περίπου, δηλαδή 68 δισ. δραχμές! Φαίνεται, λοιπόν ότι η κυβέρνηση δεν κόπτεται για τα χρήματα που θα χάσουν οι βαμβακοπαραγωγοί, αλλά για την εφαρμογή της πολιτικής περικοπής των επιδοτήσεων που ακολουθούν τα επιτελεία των Βρυξελλών, στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2000» και της νέας πρότασης κανονισμού για το βαμβάκι, που περιέχουν ρητές εντολές για τη μείωση της κοινοτικής χρηματοδότησης.

Σε τελική ανάλυση, αν η κυβέρνηση ήθελε να προασπίσει το εισόδημα των βαμβακοπαραγωγών, δε θα προχωρούσε σε αυτή την επαίσχυντη απόφαση. Θα πάλευε στις Βρυξέλλες για την ικανοποίηση του βασικού αιτήματος των Ελλήνων βαμβακοπαραγωγών: Την αύξηση του «πενιχρού» πλαφόν παραγωγής (782.000 τόνοι) στα πραγματικά επίπεδα παραγωγής - που φέτος έφτασε το 1.320.000 τόνους - και την αντίστοιχη αύξηση της κοινοτικής χρηματοδότησης. Εκτός αυτών, πρέπει να σημειωθεί ότι τα μέτρα της κυβέρνησης σε συνδυασμό με τον κανονισμό της ΕΕ για το βαμβάκι, δεν επηρεάζουν ούτε στο ελάχιστο τα συμφέροντα των εκκοκκιστών, οι οποίοι θα συνεχίσουν να κερδοσκοπούν ασύστολα. Οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι βαμβακοπαραγωγοί, οι οποίοι εξαιτίας των μέτρων περιορισμού, θα εξαναγκαστούν, εκτός των άλλων, να καλλιεργήσουν και να πουλήσουν βαμβάκι μόνο με την εμπορική τιμή (60 δραχμές το κιλό), όπως άλλωστε συμβαίνει και σε άλλες καλλιέργειες (καπνά, βιομηχανική ντομάτα).

Κατά τ' άλλα... η απόφαση της κυβέρνησης, για τη λήψη διοικητικών μέτρων περιορισμού στο βαμβάκι, «λανσάρεται» ως πολιτική στήριξης της βαμβακοκαλλιέργειας και αύξησης του εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών!