Ολο «κλείνουν» τα διάφορα επιχειρησιακά προγράμματα του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, και όλο ανοιχτά είναι... Οι πληρωμές από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ καθυστερούν αδικαιολόγητα, με αποτέλεσμα να μην κλείνει σε ταμειακή βάση ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2001, καθώς αναζητούνται 500 δισ. δρχ. Για το παρασκήνιο αυτό η κυβέρνηση δε λέει την παραμικρή κουβέντα, παρουσιάζοντάς τα όλα ρόδινα... Στους διαδρόμους όμως κάποιοι παράγοντες κάτι μουρμουρίζουν για πολιτικές πιέσεις που ασκούνται από τις Βρυξέλλες (ευρωστρατός) με μοχλό πίεσης τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις... Λένε επίσης ότι όσοι πιστεύουν πως οι κοινοτικοί μάς δίνουν χρήματα επειδή ενδιαφέρονται για την ανάπτυξή μας είναι βαθιά νυχτωμένοι. Πικρές ομολογίες όταν τα πράγματα σφίγγουν...

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Ρ», και ενώ διανύουμε το α΄ εξάμηνο του 2002, η κυβέρνηση συζητά ακόμη με τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης διάφορα υποπρογράμματα των 13 Περιφερειακών Προγραμμάτων (ΠΕΠ), ενώ οι κοινοτικοί έχουν άγριες διαθέσεις, καθώς επιδιώκουν, επικαλούμενοι διάφορα επιχειρήματα, να περικόψουν χρηματοδοτήσεις. Το δεύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι οι αποστολές των κεφαλαίων από τις Βρυξέλλες, οι οποίες αργούν απελπιστικά... Ετσι η κυβέρνηση μένει εκτεθειμένη, καθώς αδυνατεί να «κλείσει» σε ταμειακή βάση τον προϋπολογισμό του 2001, όπου αναζητούνται 500 δισ. δραχμές...

Στο πρώτο θέμα, αυτό των ΠΕΠ, οι πληροφορίες θέλουν τις αρμόδιες υπηρεσίες των Βρυξελλών να απαιτούν να εξαιρεθούν από το υποπρόγραμμα ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων οι δύο μεγάλες περιφέρειες της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Το συγκεκριμένο υποπρόγραμμα εντάσσεται οργανικά στο πρόγραμμα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας, το οποίο διαχειρίζεται το υπουργείο Ανάπτυξης. Συνολικά για την περίοδο 2000-2006 προβλέπεται να δοθούν για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (για τα ελληνικά δεδομένα όμως ενισχύονται και μεγάλες επιχειρήσεις) 250 δισ. δραχμές. Στις Βρυξέλλες όμως απαιτούν να εξαιρεθούν από τις ενισχύσεις η Αττική και η Θεσσαλονίκη, με το επιχείρημα ότι στις δύο αυτές περιοχές το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι μεγαλύτερο του 75% του μέσου κοινοτικού κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Σύμφωνα με τη λογική των Βρυξελλών, μειονοτικές και υποβαθμισμένες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης θεωρούνται εκείνες με χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ από το 75% του μέσου κοινοτικού. Αν όμως γίνει αποδεκτό αυτό το κριτήριο, τότε δεν κινδυνεύει μόνο το υποπρόγραμμα για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Κινδυνεύουν να εξαιρεθούν εντελώς από τη χρηματοδότηση των διαρθρωτικών ταμείων τα δύο αυτά ΠΕΠ. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι ενώ οι γενικές αρχές του Γ΄ ΚΠΣ συμφωνήθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής του Βερολίνου το καλοκαίρι του 1999, στην Ελλάδα συζητούν ακόμη αν το τάδε ή το δείνα πρόγραμμα πρέπει ή όχι να χρηματοδοτηθεί... Με αφορμή τις εξελίξεις αυτές, διατυπώνονται απόψεις, σύμφωνα με τις οποίες, το κοινοτικό Διευθυντήριο, με μοχλό τις χρηματοδοτήσεις, ασκεί αφόρητες πολιτικές πιέσεις στο θέμα του ευρωστρατού. Τα ίδια προβλήματα διαπιστώνονται και με τη μη κανονική ροή των κεφαλαίων προς την Ελλάδα. Ετσι, ενώ έχουν κατατεθεί εδώ και αρκετούς μήνες τα αναγκαία δικαιολογητικά για εκταμιεύσεις 500 δισ. δρχ., αυτές με διάφορες προφάσεις δε γίνονται.