ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ | ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Ερώτηση:

Η κυβέρνηση διατείνεται πως χρηματοδοτεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση για τομείς της δράσης της που έχουν σχέση με την Παιδεία. Τι ισχύει, πραγματικά, μ' αυτούς τους πόρους;

Απάντηση:

Η επιχορήγηση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης για τη μεταφορά μαθητών στα σχολεία τους είναι το 2002 κατά 1,2% μειωμένη σε σχέση με το 2001, παρότι πέρσι δημιουργήθηκαν σοβαρότατα προβλήματα λόγω έλλειψης κονδυλίων για τη μεταφορά. Επιπλέον, αν λάβουμε υπόψη ότι τα προβλεπόμενα κονδύλια για τα έξοδα συντήρησης, επισκευής κλπ. των σχολικών κτιρίων είναι ανεπαρκέστατα και ότι οι πόροι της ΤΑ βαίνουν διαρκώς μειούμενοι, γίνεται καθαρό πως αποτελεί συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης η υποχρηματοδότηση της ΤΑ.

Σκοπός της είναι όλες οι δαπάνες για την εκπαίδευση να καλύπτονται μέσα από την αύξηση των δημοτικών τελών, τη συμμετοχή των γονέων στα έξοδα, την αναζήτηση χορηγών και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση σε συνεργασία με δήμους προωθεί πρόγραμμα κατασκευής γκαράζ σε σχολεία, τα οποία θα διαχειρίζονται οι σχολικές επιτροπές σε συνεργασία με δημοτικές επιχειρήσεις, όπως επίσης και τη δημιουργία πολιτιστικών επιχειρήσεων σε σχολεία, με Ιντερνετ καφέ, κινηματοθέατρα, βιβλιοθήκες, αθλητικούς και μουσικούς χώρους κλπ., που θα είναι ανοιχτά στο κοινό μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου.

Πολλές νομαρχιακές και δημοτικές αρχές, στο όνομα της εξασφάλισης της πρωινής λειτουργίας των σχολείων, πρωτοστατούν στην κατάργηση ή συγχώνευση σχολείων και στη δημιουργία πληθωριστικών τμημάτων των 30-35 μαθητών, με μαζικές συμπτύξεις τάξεων, που ακυρώνουν κάθε παιδαγωγική λειτουργία σε όφελος των φροντιστηρίων και της λεγόμενης ενισχυτικής διδασκαλίας. Σημειώστε ότι στις αγροτικές περιοχές και στο πλαίσιο του προγράμματος αναγκαστικών συγχωνεύσεων δήμων και κοινοτήτων «Καποδίστριας» γίνονται εκτεταμένες συγχωνεύσεις μονοθέσιων και διθέσιων σχολείων. Σκοπός τους δεν είναι η συγκρότηση εξαθέσιων, αλλά η δημιουργία μεγαλύτερων διθέσιων ή τριθέσιων, αναπαράγοντας την υποβάθμιση των επαρχιακών σχολείων και χειροτερεύοντας τις προϋποθέσεις πρόσβασης των μαθητών -- ειδικά των φτωχομεσαίων στρωμάτων -- στην εκπαίδευση.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι από τα 5.500 μονοθέσια και διθέσια σχολεία, που υπήρχαν λίγα χρόνια πριν, σήμερα έχουν απομείνει μόνο 2.000. Είναι σαφές ότι πρόκειται για μέτρα που συνδράμουν την κυβερνητική γραμμή για μείωση των κοινωνικών δαπανών με συμπίεση του κόστους της εκπαίδευσης στα κατώτερα δυνατά όρια και νομοτελειακή υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου.

Πρόκειται για μια βαθιά ταξική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, και όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε τοπικό επίπεδο (ελλείψεις σε υποδομές, πόρους και προσωπικό, διπλοβάρδιες, συγχωνεύσεις κλπ.) δεν αποτελούν παρά εκδηλώσεις αυτής της γενικότερης κατεύθυνσης.

Στόχος δικός μας δεν μπορεί να είναι παρά η απαλλαγή της λαϊκής οικογένειας από τα δυσβάστακτα οικονομικά βάρη της εκπαίδευσης. Να καλύπτεται το σύνολο των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από το δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, στην κατεύθυνση της κατάργησης κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης, άμεσης ή έμμεσης. Να διπλασιαστούν τουλάχιστον οι κρατικές δαπάνες που δίνονται για την εκπαίδευση και το τμήμα τους που διατίθεται για την ΤΑ. Να μην έχουμε καμία αύξηση των δημοτικών τελών, να μην επιβληθούν πρόσθετα χαράτσια στους γονείς. Να λέμε «όχι» στα δίδακτρα και στους σπόνσορες, «όχι» στη μετατροπή της ΤΑ σε επιχειρηματία που θα πουλά υπηρεσίες εκπαίδευσης.