Για τη συμπλήρωση 44 χρόνων από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ σε ανακοίνωσή του σημειώνει:

«44 χρόνια μετά τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο, με πυξίδα τους σκοπούς και τα ιδανικά της για "να χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα". Βήμα το βήμα, δυναμώνουμε την Οργάνωσή μας, την ΚΝΕ, με τόλμη κι αντοχή, με δύναμη και έμπνευση από την ιστορία μας.

Πέρασαν 44 χρόνια από το μεσημέρι της 28ηςΙουλίου του 1980, όταν η 21 ετών ΚΝίτισσα Σωτηρία έπεσε νεκρή, χτυπημένη από το λεωφορείο που οδηγούσε μπράβος της εργοδοσίας του εργοστασίου της ΕΤΜΑ. Η Σωτηρία μαζί με άλλους φοιτητές και εργάτες μοίραζαν προκηρύξεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για καλύτερους μισθούς, για μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, προετοίμαζαν τις διαδηλώσεις που οργανώνονταν. Απέναντί τους στάθηκε η εργοδοσία, που με τους μπράβους της και με τρομοκρατία προσπαθούσε να εμποδίσει την επαφή των εργατών με τους κομμουνιστές.

Στο απλωμένο χέρι της Σωτηρίας για να φτάσουν οι προκηρύξεις στους εργάτες, αποτυπώνεται η ακούραστη, καθημερινή προσπάθεια των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την οργάνωση της πάλης, η πολύμορφη δράση για να δυναμώνει και να ριζοσπαστικοποιείται το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία, ο μόνος δρόμος που μπορεί να γεννήσει ελπίδες για τον λαό και τη νεολαία, σε σύγκρουση με τη λογική ότι "τίποτα δεν αλλάζει" και την αναμονή αναζήτησης "σωτήρων" και εναλλαγής κυβερνήσεων που πολλές φορές έχουν χρεοκοπήσει.

Στους στυγνούς δολοφόνους της Σωτηρίας προβάλλει το αδίστακτο πρόσωπο του κεφαλαίου, που αποκαλύπτει τον μεγαλύτερό του φόβο, να συναντηθούν οι εργαζόμενοι με τις επαναστατικές, πρωτοπόρες ιδέες του ΚΚΕ.

Ακόμα μια φορά αποδείχθηκε πως η δημοκρατία τους σταματάει στις πύλες των εργοστασίων, εκεί που νόμος είναι τα κέρδη των λίγων και που οι ανάγκες των πολλών δεν βρίσκουν υπεράσπιση παρά μόνο στη δική τους δύναμη. Αποκαλύφθηκε ξανά ο χαρακτήρας του αστικού κράτους, που υπηρετεί με μεγάλη ικανότητα τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ είναι ανίκανο να προστατέψει την ανθρώπινη ζωή.

Το παράδειγμα της Σωτηρίας εμπνέει στις πιο σύνθετες συνθήκες, τον σιωπηλό και δυσδιάκριτο "ηρωισμό" της εποχής μας, που πάει κόντρα στο ρεύμα, τις σάπιες αξίες και τα ιδανικά του σημερινού συστήματος, που απορρίπτει τα σάπια πρότυπα που εξευτελίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη, που αμφισβητεί την υποταγή και την απογοήτευση, αλλά πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια να καλλιεργείται το ταξικό κριτήριο στο έδαφος της γνώσης, να αναπτύσσεται η αλληλεγγύη, να εμπνέονται περισσότεροι στον αγώνα για να "γίνουν τα σκοτάδια λάμψη".

Στη λαμπρή ιστορία του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή", που φέτος συμπληρώνει 50 χρόνια, το 6ο Φεστιβάλ, λίγες μέρες μετά τη δολοφονία της Σωτηρίας, αφιερώνεται σε εκείνη, με τον Γιάννη Ρίτσο να απαγγέλλει από τη σκηνή του Φεστιβάλ: "...θα 'σαι πάντα μέσα σε όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει, θα 'σαι για πάντα μέσα σε όλο τον κόσμο".

Ετσι συνεχίζουμε... "Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο! Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!", όπως σημειώνεται και στο σύνθημα του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή"».