Υπενθυμίζεται πως στην περιοχή μεταξύ Κάσου και Καρπάθου, λίγο έξω από τα ελληνικά χωρικά ύδατα σε περιοχή που η Αγκυρα ισχυρίζεται πως αποτελεί «τουρκική υφαλοκρηπίδα», η παρουσία του ιταλικού πλοίου «Ievoli Relume» για έρευνες στο πλαίσιο του έργου της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης - Κύπρου προκάλεσε την σταδιακή ανάπτυξη μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας πέντε πολεμικών πλοίων της Τουρκίας. Από ελληνικής πλευράς, αναπτύχθηκαν στην περιοχή αρχικά η κανονιοφόρος «Αήττητος» και στη συνέχεια η φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκάς» και ένα περιπολικό ανοικτής θαλάσσης του Λιμενικού, ενώ η κατάσταση «αποκλιμακώθηκε» μετά από έντονο διπλωματικό παρασκήνιο με την αποχώρηση του ιταλικού πλοίου - κατά την κυβέρνηση έχοντας ολοκληρώσει τις σχετικές έρευνες, σίγουρα πάντως νωρίτερα από τον αρχικό του προγραμματισμό.

Είχε προηγηθεί η έκδοση NAVTEX του σταθμού Ηρακλείου, για ερευνητικές εργασίες στην περιοχή και η τουρκική αντι-NAVTEX, από τον σταθμό της Αττάλειας, που εμφανίστηκε ως αρμόδια αρχή και ανέφερε ότι μέρος των ερευνών αυτών αφορά περιοχή «τουρκικής υφαλοκρηπίδας», με παραπομπή στην επιστολή που είχε αποστείλει η Τουρκία στον ΟΗΕ στις 18 Μαρτίου 2020, με την οποία μονομερώς και αυθαίρετα δήλωνε τα εξωτερικά όρια της ΑΟΖ της με το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Η Τουρκία επανέφερε δηλαδή και επιχείρησε να διαμορφώσει «επί του πεδίου» τετελεσμένα σε σχέση με το παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο.

Κάπως έτσι τα γεγονότα, λίγες μόλις μέρες μετά και τη συνάντηση Ερντογάν - Μητσοτάκη στο περιθώριο της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, «διέλυσαν» για μια ακόμα φορά την προσπάθεια εφησυχασμού και τους μύθους που καλλιεργούν τα αστικά επιτελεία, η κυβέρνηση της ΝΔ, τα άλλα αστικά κόμματα που στηρίζουν την πολιτική της εμπλοκής και τις ΝΑΤΟικής κοπής «διευθετήσεις» με την Τουρκία.

Ενα από τα πρώτα που αποδείχθηκαν από τις ίδιες τις εξελίξεις, για το οποίο το ΚΚΕ εγκαίρως προειδοποίησε, είναι πως τα «ήρεμα νερά», για τα οποία μιλάνε οι δύο κυβερνήσεις, όχι μόνο δεν αποτελούν το αντίθετο των εντάσεων, αλλά αποτελούν το ...«άλλο τους μισό», στα πλαίσια του συνολικότερου ιμπεριαλιστικού παζαριού στην περιοχή.

Τα ΝΑΤΟικά σχέδια συνδιαχείρισης του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και φουσκώνουν τα πανιά της τουρκικής επιθετικότητας στο σύνθετο παζάρι διαπραγμάτευσης που διεξάγει η αστική τάξη της Τουρκίας με ΝΑΤΟ και ΕΕ. Κάθε γύρος συμβιβασμών σε αυτό το παζάρι ενέχει μέσα του τα υλικά για τον επόμενο γύρο όξυνσης, στον δρόμο ενός συνολικού και «επώδυνου» συμβιβασμού, πάντα με το πιστόλι στον κρόταφο των δύο λαών.

Είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο που οι περίοδοι «ύφεσης» δίνουν τη θέση τους και πάλι στην ένταση, σε έναν φαύλο κύκλο που επαναλαμβάνεται, αλλά προχωρά τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής άρχουσας τάξης στον δρόμο του «οδικού χάρτη» προς τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα.

Τα παραπάνω αποτυπώνονται ξεκάθαρα και στο ανακοινωθέν που δόθηκε στη δημοσιότητα μετά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας υπό την προεδρία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο οποίο αναφέρεται ότι στη συνεδρίαση «τονίστηκε ότι η εποικοδομητική μας προσέγγιση, η οποία έχει ως προτεραιότητα τον διάλογο στα θέματα του Αιγαίου και της Μεσογείου, δεν θα επιτραπεί να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης και επισημάνθηκε ότι θα συνεχιστεί η ασυμβίβαστη πρακτική της προάσπισης των δικαιωμάτων και των συμφερόντων μας».

Επιβεβαιώνεται πως ο διάλογος που έχει στηθεί με ΝΑΤΟικό «πατρόν», όχι μόνο δεν αποτελεί ασπίδα ειρήνης, αντίθετα στο όνομα πάντα της σταθερότητας της νοτιοανατολικής πτέρυγας ανοίγει την όρεξη στην επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης.

Εξάλλου οι «ευχαριστίες» του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών προς τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Ιταλίας «για τον σεβασμό τους στη θαλάσσια δικαιοδοσία μας και τη συνεργασία», την ίδια ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ καλλιεργούσε σε όλους τους τόνους κλίμα εφησυχασμού, πανηγυρίζοντας για τη λειτουργία των «διαύλων επικοινωνίας», αλλά και οι δηλώσεις Ερντογάν ότι είπε στον Ελληνα πρωθυπουργό... να μην δημιουργήσει θέματα κατά την ταυτόχρονη επίσκεψή τους στην Κύπρο το περασμένο Σάββατο, δίνουν και τις πραγματικές διαστάσεις στα όσα γράφονται στη «Διακήρυξη των Αθηνών» του περασμένου Δεκέμβρη για το ότι οι δυο πλευρές «δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία, ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το γράμμα και το πνεύμα αυτής της Διακήρυξης ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή τους».

Στο όνομα λοιπόν της ΝΑΤΟικής «σταθερότητας» και συνοχής, για τη διασφάλιση της οποίας η αστική τάξη έχει να λαμβάνει ανταλλάγματα αναβάθμισής της, βήμα βήμα δημιουργούνται τετελεσμένα σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Και βέβαια παραπάνω από εύγλωττη είναι και η πλήρης σιωπή ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τα όσα έγιναν στο ΝΑ Αιγαίο, αλλά και στην Κύπρο τις προηγούμενες μέρες.

Η επίκληση, την ίδια ώρα, του παράνομου τουρκο-λιβυκού μνημονίου, το οποίο υπερασπίστηκε για άλλη μια φορά ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Χακάν Φιντάν, μέσα στην εβδομάδα, δηλώνοντας πως «εμείς με τη Λιβύη έχουμε διευθετήσει αυτό το ζήτημα», και επιμένοντας ότι πρόκειται για έργο «σύμφωνα με τον νόμο και με βάση την αμοιβαία συναίνεση», στέλνει στον κουβά και τα όσα έλεγε τα προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ, με το «σιγοντάρισμα» των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, ότι τάχα αυτό «ακυρωνόταν» πάραυτα από τις συμφωνίες της Ελλάδας με την Ιταλία και την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Για παράδειγμα, ο Ελληνας ΥΠΕΞ έλεγε πέρυσι τέτοιο καιρό πως η κυβέρνηση επιδιώκει οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία «στο πρότυπο των συμφωνιών που ήδη έχουμε πράξει με την Ιταλία, την Αίγυπτο και ελπίζουμε σύντομα και με την Αλβανία».

Τι επιβεβαιώνεται ξανά τώρα; Πως οι συμφωνίες που προβλέπουν μειωμένη επήρεια στα νησιά (ακόμη και του μεγαλύτερου ελληνικού νησιού της Κρήτης), όπως και η μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο, με άξονες τον 26ο και τον 28ο Μεσημβρινό που εξαιρεί το Καστελόριζο και τη μισή Ρόδο, αποτελούν όχι «ανάχωμα» στις τουρκικές διεκδικήσεις, αλλά «πρότυπο» «επώδυνων» διευθετήσεων υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με το περιβόητο «Διεθνές Δίκαιο» να κόβεται και να ράβεται κατά το δοκούν στα μέτρα των σχεδιασμών τους.

Αξίζει στο μεταξύ να σημειωθεί πως η νέα εστία έντασης είχε να κάνει και με ένα από τα μεγάλα επιχειρηματικά «πρότζεκτ» που «τρέχουν» στην περιοχή σε σχέση με την «ενεργειακή διασύνδεση» του Ισραήλ με την ΕΕ μέσω Κύπρου, επιβεβαιώνοντας πως αυτά δεν αποτελούν παράγοντα «ασφάλειας και σταθερότητας», όπως λένε τα αστικά επιτελεία, αλλά συσσωρεύουν παραπέρα «καύσιμη ύλη» ανταγωνισμών.

Το ίδιο ισχύει και για τις κάθε λογής συμφωνίες που κλείνουν οι αστικές τάξεις μέσα από τη διαδικασία του περιβόητου «θετικού διαλόγου», που περιλαμβάνει deal στο εμπόριο, τις μεταφορές, τον Τουρισμό, δημιουργώντας κατά την κυβέρνηση ένα «θετικό πλαίσιο» για την επίλυση και των διμερών διαφορών.

Στην πραγματικότητα όμως η «θετική δυναμική» που σε κάθε περίπτωση αφορά τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των αναγκών των λαών, τα σχέδια που «τρέχουν» για τη συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου στην Ανατ. Μεσόγειο, για τη μετατροπή της περιοχής σε «κόμβο», όχι μόνο δεν «κλείνουν τους λογαριασμούς» των αστικών τάξεων, αλλά δημιουργούν και νέους, δημιουργούν το υπόστρωμα των ανταγωνισμών που δεν σταματάνε ποτέ με θύματα τους λαούς.

Παράλληλα οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν και το πόσο παραπλανητικά είναι και τα όσα λέει η κυβέρνηση πως δήθεν συζητάει «μόνο ένα ζήτημα», αυτό του καθορισμού των ΑΟΖ. Χαρακτηριστικό είναι πως παράλληλα με τα παραπάνω, η Αγκυρα επανήλθε στα περί «τουρκικής μειονότητας» στη Δυτική Θράκη, με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, να αναφέρει κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του ότι «παρακολουθούμε όλα τα βήματα που κάνει η Ελλάδα και παρεμβαίνουμε όταν χρειάζεται (...) θα συνεχίσουμε να προστατεύουμε την τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης. (...) Επωφελούμαστε από τον αναπτυσσόμενο διάλογο με την Ελλάδα όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων και των νόμων της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη». Επίσης, σημείωσε πως στις διμερείς συναντήσεις τα σχετικά «προβλήματα» βρίσκονται «στην κορυφή της ατζέντας μας», επιβεβαιώνοντας πως σε αντίθεση με τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς το ΝΑΤΟικής κοπής παζάρι είναι «εφ' όλης της ύλης» και αποτελεί βήμα αναβάθμισης των τουρκικών διεκδικήσεων.

Οι εξελίξεις λοιπόν επιβεβαιώνουν πως στο πλαίσιο των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών δρομολογείται εφ' όλης της ύλης διαπραγμάτευση με τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής άρχουσας τάξης, στο τραπέζι και επί του πεδίου. Κανένας εφησυχασμός δεν χωρά για τον λαό. Το αντίθετο, πρέπει να επαγρυπνεί, δυναμώνοντας την κοινή πάλη και με τους γείτονες λαούς ενάντια στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και αστικών τάξεων, για αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με τον λαό στην εξουσία: Στον δρόμο αυτό βρίσκεται και η μόνη προοπτική πραγματικής ειρήνης, φιλίας, αμοιβαία επωφελών σχέσεων.