Την εκδήλωση άνοιξε ο Νίκος Λεοντίδης, μεταφραστής του έργου και συνεργάτης του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ. Στην ομιλία του στάθηκε στις μαρτυρίες των Αλμπερτ Ρις Ουίλιαμς, Ρέιμοντ Ρόμπινς και Αρθουρ Ράνσομ, που παρουσιάζονται στο βιβλίο. Και οι τρεις (οι δύο Αμερικανοί και ο ένας Βρετανός) βρέθηκαν στη Ρωσία ως ξένοι ανταποκριτές την περίοδο της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Οκτωβριανής Επανάστασης, αλλά και μετά από αυτή, συνάντησαν τον Λένιν μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες και έζησαν την αυγή της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Κώστας Μπορμπότης, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ξεκινώντας από τα 100 χρόνια που συμπληρώθηκαν από τον θάνατο του Λένιν (21 Γενάρη 1924), τόνισε πως καλούμαστε «να τιμήσουμε την επέτειο αυτή όχι με παχιά λόγια, αλλά στην πράξη. Οχι βάζοντας στον Λένιν φωτοστέφανο, γιατί αν βάλουμε φωτοστέφανο στον Λένιν, θα βάλουμε φωτοστέφανο και στην επανάσταση, θα τη μετατρέψουμε σε κάτι μεταφυσικό και άπιαστο, ενώ εμείς θέλουμε να την κάνουμε χειροπιαστή πραγματικότητα.

Μυθικές διαστάσεις βέβαια ο Λένιν δεν έπαιρνε μόνο για τους φίλους αλλά και για τους εχθρούς του. Οπως γράφει ο Αλμπερτ Ρις Ουίλιαμς στο βιβλίο του, με αφορμή το οποίο κάνουμε και τη σημερινή βιβλιοπαρουσίαση, ο Λένιν ήταν για την τρομοκρατημένη αστική τάξη μια καταστρεπτική μάστιγα, για τους μυστικιστές αποτελούσε την εκπλήρωση μιας προφητείας, για την Εκκλησία ήταν ο Αντίχριστος, ενώ στα μάτια του απλού ανθρώπου αποκτούσε μια σχεδόν υπεράνθρωπη υπόσταση.

Ο Λένιν όμως ήταν άνθρωπος, άνθρωπος με σάρκα και οστά, όπως όλοι μας. Ηταν όμως ένας άνθρωπος που τον διέκρινε ανυποχώρητη προσήλωση στον επαναστατικό σκοπό, σπάνια θεωρητική και πολιτική ικανότητα και βαθιά εμπιστοσύνη στη δύναμη των εργαζόμενων μαζών. Και με το έργο του ήταν που κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά - για πρώτη φορά στην Ιστορία - στο όραμα γενιών και γενιών, για την κατάργηση της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Για να τιμήσουμε λοιπόν στην πράξη την επέτειο αυτή, πρέπει να στραφούμε στο έργο του Λένιν, που αποτελεί για μας όπλο και οδηγό για την ισχυροποίηση του αγώνα μας σήμερα».

Στη συνέχεια της ομιλίας του, με αφορμή την προσωπικότητα του Λένιν, όπως αποκαλύπτεται από τις μαρτυρίες των τριών αφηγητών, αναφέρθηκε εκτενώς στο έργο του μεγάλου μπολσεβίκου επαναστάτη, το οποίο φτάνει στα χέρια μας μέσα από την εκδοτική δραστηριότητα της «Σύγχρονης Εποχής». Δραστηριότητα η οποία περιλαμβάνει τα «Απαντα» (ένα έργο που απ' όλο τον δυτικό κόσμο μόνο στην Ελλάδα έχει εκδοθεί), αλλά και συλλογές έργων και κειμένων του Λένιν.

Με την παρουσίαση βασικών έργων του Λένιν ανέδειξε την επικαιρότητα της λενινιστικής θεωρίας για την κατανόηση των σύγχρονων φαινομένων, όπως η οικονομική κρίση και ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, ότι η οριστική λύση από τα δεινά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, αλλά και της ιμπεριαλιστικής ειρήνης με τη φτώχεια, την ανεργία κ.λπ., προς όφελος της εργατικής τάξης συνδέεται με την πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Μεταξύ άλλων σε μια περίοδο που πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου, σημείωσε:

«Ο Λένιν αποκάλυψε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι μόνο η επιθετική - κατακτητική πολιτική που ακολουθούν κάποια τμήματα του κεφαλαίου ή κάποια αστικά κράτη. Αλλά ότι είναι το ανώτατο στάδιο ανάπτυξης του καπιταλισμού. Το στάδιο κυριαρχίας των μονοπωλίων, της συγκρότησης μεγάλων ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Το στάδιο που οξύνεται σε πρωτόγνωρο βαθμό ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες για το μοίρασμα σφαιρών επιρροής, πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. (...)

Στο έργο του "Κάτω από ξένη σημαία", ο Λένιν δείχνει ότι και στις συνθήκες προετοιμασίας ή εκδήλωσης ιμπεριαλιστικού πολέμου η πάλη του εργατικού κινήματος πρέπει να είναι προσανατολισμένη ενάντια στις επιδιώξεις και στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης της χώρας του. Με βασικό κριτήριο ότι ο βασικός εχθρός των εργαζομένων και του λαού βρίσκεται και σε εκείνες τις συνθήκες μέσα στην ίδια τους τη χώρα, δηλαδή το κεφάλαιο και το κράτος του κεφαλαίου, ο Λένιν αναδεικνύει ότι οριστική λύση από τα δεινά του ιμπεριαλιστικού πολέμου προς όφελος της εργατικής τάξης μπορεί να δοθεί με την ανατροπή της αστικής εξουσίας, με την πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Πρόκειται για σημαντικά συμπεράσματα και στις σημερινές συνθήκες, που τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή, που μαίνεται η αντιπαράθεση για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα και η σύγκρουση ανάμεσα στο ευρωατλαντικό και το υπό διαμόρφωση ευρασιατικό στρατόπεδο οξύνεται σε οικονομικό, εμπορικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Γι' αυτό το ΚΚΕ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την απεμπλοκή της χώρας από τον πόλεμο. Για να μην περάσουν οι σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ. Για να μπουν εμπόδια στις κατευθύνσεις της ΕΕ, που για την πολεμική της προετοιμασία αυξάνει πολεμικούς προϋπολογισμούς και αναδιαρθρώνει τεράστια κομμάτια των μηχανισμών των κρατών - μελών από τις ένοπλες δυνάμεις έως το εκπαιδευτικό σύστημα και το σύστημα Υγείας».

• Αύριο, Πέμπτη 12 Σεπτέμβρη, στις 8.30 μ.μ. στον ίδιο χώρο θα παρουσιαστεί η έκδοση «Οι Αθλιοι» του Βίκτορ Ουγκό. Θα μιλήσουν: Βασίλης Καλαμαράς, επιμελητής του βιβλίου, δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη». Μανώλης Πιμπλής, δημοσιογράφος, μεταφραστής. Γιώργος Μηλιώνης, δημοσιογράφος, μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.