Σε ανακοίνωσή της για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η ΤΟ Πειραιά της ΚΝΕ σημειώνει: «Δεν ξεχνάμε! Τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά πολεμάμε!».

Ολα αυτά τα χρόνια αποδείχτηκε ξανά και ξανά ότι μόνο η πάλη του λαού και της νέας γενιάς μπορεί να βάλει εμπόδια στη στηριγμένη στο σύστημα φασιστική δράση. Γι' αυτό πρέπει να δυναμώνουν το ταξικό εργατικό κίνημα, η οργάνωση του λαού και της νεολαίας στους μαζικούς φορείς, στους φοιτητικούς συλλόγους, στα μαθητικά συμβούλια, παντού», αναφέρει.

Τονίζει μεταξύ άλλων ότι δεν ξεχνάμε «την επίσημη πολιτική "ξεπλύματος" των ναζί της Ευρωπαϊκής Ενωσης (...) τις σχέσεις των φασιστών με μεγάλους εργοδότες και επιχειρηματίες (...) την επί δεκαετίες ασυλία που έχαιραν οι χρυσαυγίτες, παρά τις δεκάδες καταγεγραμμένες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών και Ελλήνων. Τις διασυνδέσεις της με τμήματα της αστυνομίας και των κρατικών μηχανισμών (...) Οτι οι ποινές για τους χρυσαυγίτες ήταν μειωμένες εξαιτίας αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα που έγιναν από τον ΣΥΡΙΖΑ κι επικυρώθηκαν από τη ΝΔ (...) Τα "πάρε - δώσε" τους με τα κόμματα του συστήματος, που αντιμετώπιζαν τη ΧΑ σαν "ένα οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό κόμμα"».

Ακόμη η ανακοίνωση σημειώνει ότι «ο φασισμός και η ακροδεξιά είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος της εκμετάλλευσης, στηρίζονται από αυτό, είναι κομμάτι της ΕΕ και του πολιτικού συστήματος, απαραίτητο στήριγμα του κεφαλαίου και εφεδρεία για τα δύσκολα.

Τις εθνικιστικές - ακροδεξιές δυνάμεις τροφοδοτούν και η διάψευση ελπίδων και η απογοήτευση που έσπειραν οι λεγόμενες "προοδευτικές αριστερές" κυβερνήσεις και τα "προοδευτικά μέτωπα", με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, την Ιταλία κ.ά. που από τη μια στο όνομα του "ακροδεξιού μπαμπούλα" φτάνουν να στηρίζουν κόμματα και "ηγέτες" που έχουν τσακίσει τον εργαζόμενο λαό και μάλιστα "ξεπλένοντάς" τους ως δήθεν "προοδευτικούς", κι από την άλλη όταν και όπου κυβέρνησαν εφάρμοσαν πιστά την ίδια πολιτική, ενώ και ως αντιπολίτευση στήριξαν με "ναι σε όλα" όλες τις κρίσιμες στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου. Στην ΕΕ, από κοινού "ακροδεξιοί", "φιλελεύθεροι" και "σοσιαλδημοκράτες" εφαρμόζουν και στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική που τσακίζει τις ζωές των πολλών για τα κέρδη των λίγων».

Καταλήγοντας η ανακοίνωση τονίζει ανάμεσα σε άλλα ότι «η μόνη ελπίδα βρίσκεται στο δυνάμωμα του οργανωμένου αγώνα μέσα στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις σχολές, στις γειτονιές, παντού. Ο αγώνας απέναντι στον εθνικισμό - φασισμό είναι δεμένος με την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό».