Με τη μαζικότερη συμμετοχή της τελευταίας δεκαετίας έγινε το 50ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» το περασμένο Σάββατο στην Κομοτηνή, στον χώρο της Παλιάς Νομικής, όπου μίλησε ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η βραδιά ξεκίνησε με μουσικό αφιέρωμα που προετοίμασαν φοιτητές του ΔΠΘ, με θέμα «Τραγούδια που συνδέθηκαν με την 50χρονη πορεία του Φεστιβάλ», και έκλεισε με κέφι και ενθουσιασμό από το μεγάλο παραδοσιακό γλέντι των «Γκιντίκι», όπου μικροί και μεγάλοι ξεσηκώθηκαν για να χορέψουν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες!

Τα βλέμματα τράβηξε η έκθεση για τα 25 χρόνια από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, ενώ ξεχώρισε και η έκθεση εικαστικών έργων από τον Σύλλογο Καλλιτεχνών ν. Ροδόπης «Αθηνίων», η οποία περιλάμβανε και το νέο γλυπτό του Αρη Ασσαριωτάκη, αφιερωμένο στα θύματα του εγκλήματος των Τεμπών, με τίτλο «Η Θεά Μνήμη και οι 57 Πεταλούδες», που μικροί και μεγάλοι επισκέπτονταν όλη τη βραδιά. Το δικό τους Στέκι, με πλούσιες δραστηριότητες, είχαν οι μαθητές, ενώ στον χώρο υπήρχε και ενημερωτικό περίπτερο του ΚΕΘΕΑ.

Στην ομιλία του ο Νίκος Σοφιανός έκανε μια αναδρομή στα 50 χρόνια πορείας του Φεστιβάλ, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Φυσικά υπήρξαν δύσκολα χρόνια, τα χρόνια των αντεπαναστατικών ανατροπών και της κρίσης του Κόμματος, αλλά και σε αυτά τα χρόνια, στο 1991 μιλώντας, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα, κόντρα στις δυσκολίες, σηματοδότησε την ανασυγκρότηση, την ανασύνταξη, δείχνοντας με αυτήν τη δυναμική τον δύσκολο δρόμο που διανύσαμε, κατορθώνοντας όμως πολύ γρήγορα να έχουμε έναν θεσμό που ξανά ακουμπάει, εμπνέει, κινητοποιεί τους νέους και τις νέες στον αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα, ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Εναν θεσμό που συνομιλεί με τους ανθρώπους του Πολιτισμού, δημιουργώντας μια μοναδική προνομιακή σχέση με ό,τι καλύτερο υπάρχει στις Τέχνες και στην πολιτιστική δημιουργία. Εναν θεσμό που τιμάει και θυμάται την Ιστορία του με περηφάνια, όχι μουσειακά μα σαν μια πορεία ιδεολογικής - πολιτικής - πολιτιστικής πρωτοπορίας.

Με αυτά τα υλικά, είναι σίγουρο ότι η 50χρονη διαδρομή θα συνεχιστεί. Και είναι σίγουρο ότι τα επόμενα Φεστιβάλ θα είναι ακόμα καλύτερα, πιο μαζικά, πιο ικανά να συνομιλούν, να συνεγείρουν τη λογική και το συναίσθημα σε μεγάλα, σε πλειοψηφικά τμήματα της νεολαίας, γιατί σήμερα, αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, βρισκόμαστε σε μια πολιτική συγκυρία που το Κόμμα μας με την πολιτική του, με την ιδεολογία του, με την πρόταση εξουσίας και με την πρωτοπόρα μαχητική του στάση, έχει δημιουργήσει μηνύματα καλά!

Είναι οι χιλιάδες νέοι, οι εργαζόμενοι, ο λαϊκός κόσμος που διευρύνει ένα ορατό και με δυναμική ρεύμα που αμφισβητεί την κυρίαρχη πολιτική, την οικονομία του κεφαλαίου, την ΕΕ του πολέμου και των λομπιστών, το ΝΑΤΟ που από τη Σούδα έως την Αλεξανδρούπολη εμπλέκει τη χώρα μας με αποφάσεις των κυβερνήσεων στο μακελειό που κάνουν οι ιμπεριαλιστές. Είναι ένα ρεύμα ορατό, διακριτό, που δυναμώνει, που αποτυπώνεται και με τις συνεχόμενες εκλογικές ενισχύσεις του ΚΚΕ, ενός κόσμου που συμπορεύεται με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Ταυτόχρονα όμως οι κεραίες μας βλέπουν και ένα σημαντικό κομμάτι του λαού και της νεολαίας που αποστασιοποιείται, που απογοητευμένο από προηγούμενες πολιτικές του επιλογές, ιδιαίτερα μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ, κάνει πέρα, κάνει στην άκρη. Βλέπει με απαξίωση αυτό το πολιτικό σύστημα, αυτό το σκηνικό, αλλά δεν παίρνει απόφαση να παλέψει, να αγωνιστεί, να διεκδικήσει. Και σε αυτόν τον κόσμο απευθυνόμαστε. Γιατί θεωρούμε ότι εκφράζει έντονα μια απαξίωση, μια δυσαρέσκεια απέναντι στις κυβερνήσεις, στην ΕΕ, απέναντι σε ένα αστικό πολιτικό σύστημα που εναλλάσσει κυβερνήτες και πρωθυπουργούς, μένοντας τα πράγματα ίδια, που δεν συγκρούεται για τα πραγματικά προβλήματα, αλλά συγκρούεται μία για τον Κασσελάκη και για τον Μητσοτάκη ή μία για τον Ανδρουλάκη ή και τον δήμαρχο της Αθήνας, που θέλει να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Είναι φυσικά υποκριτικό η άρχουσα τάξη, οι εφημερίδες της, ο Τύπος της να κλαίει γι' αυτήν την αποστασιοποίηση, να μιλάει για κόσμο που απέχει, και το κάνουν αυτοί που λοιδορούν, που συκοφαντούν, που θάβουν κυριολεκτικά απ' τα Μέσα τους το κίνημα, τους αγώνες, τις διεκδικήσεις τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, που κόσμος διεκδικεί και παλεύει.

Εμείς θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε και αυτός ο κόσμος, ιδιαίτερα οι νέοι που λένε ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν να επιλέξουν τον δρόμο που αλλάζει τα πράγματα, τον δρόμο της συμμετοχής στο σωματείο, στον σύλλογο, τον δρόμο της διεκδίκησης και του αγώνα».

Πρόσθεσε ότι «απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, απέναντι σε αυτήν την κυβέρνηση η οποία υλοποιεί αυτήν την πολιτική αλλά της κόπηκε στις εκλογές η φόρα και αλαζονεία, βρίσκεται το ΚΚΕ! Και αυτό αναγνωρίζεται σήμερα από ευρύτερες λαϊκές - νεανικές δυνάμεις. Βλέπουν ότι είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που στέκεται στον δρόμο του αγώνα και στη Βουλή απέναντι στον Μητσοτάκη, όταν οι άλλοι μαζί ψηφίζουν αντιδραστικούς νόμους, μαζί ενσωματώνουν Οδηγίες της ΕΕ, μαζί στηρίζουν τη ΝΑΤΟική σφαγή στην Ουκρανία και στην Παλαιστίνη.

Εμείς βρεθήκαμε μαζί με τον αγωνιζόμενο λαό σε απεργίες, διαδηλώσεις, στις καταλήψεις των φοιτητών, στα μπλόκα των αγροτών, στη μαχητική αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης. Αντιμετωπίσαμε νόμους, φρενάραμε νομοσχέδια, οδηγήσαμε την κυβέρνηση σε ήττες που της κόστισαν και εκλογικά. Εχουμε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς από νόμους που ψήφισαν και παλεύουμε να μην εφαρμοστούν, μη νομίζει η κυβέρνηση ότι θα είναι εύκολο να περάσει στα πανεπιστήμια μια σειρά νόμους που έχει ψηφίσει ή να ανοίξει εύκολα τα ιδιωτικά παραμάγαζα, για τα οποία αντέδρασε το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, με μπροστάρηδες τους φοιτητές την προηγούμενη περίοδο».

Και υπογράμμισε: «Εμείς, φίλοι και σύντροφοι, έχουμε ακλόνητη πίστη ότι ο λαός μας μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω, στον δρόμο της σύγκρουσης με το αστικό κράτος της εκμετάλλευσης. Αδιέξοδα δεν υπάρχουν όταν ο λαός θέλει και μπορεί. Με το ΚΚΕ στον αγώνα μπορούμε να νικήσουμε, ο λαός με την εργατική τάξη μπροστά μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να διεκδικήσει τον πλούτο που παράγεται σε αυτήν τη χώρα, κάνοντας ιδιοκτησία της κοινωνίας τα μέσα που τον παράγουν. Να οργανώσει την οικονομία με στόχο την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, και όχι το κέρδος του κάθε καπιταλιστή. Να σχεδιάσει την παραγωγή πανεθνικά, περιφερειακά, αξιοποιώντας τον πλούτο που έχει η πατρίδα μας για διατροφική, ενεργειακή αυτάρκεια, με ισότιμες διακρατικές σχέσεις, αξιοποιώντας στο έπακρο τις αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, δημιουργώντας καθολικά δημόσια δωρεάν συστήματα για την Παιδεία, για την Υγεία, για την Ασφάλιση, για την προστασία της τρίτης ηλικίας και όλων των αδύναμων, για διακοπές και πολιτισμό.

Ο σοσιαλισμός είναι η επίκαιρη απάντηση, είναι η πολιτική διέξοδος για το ριζοσπαστικό τμήμα της κοινωνίας σήμερα. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο, κάποιο σκαλοπάτι, κάτι μίνιμουμ το οποίο μπορούμε να ακολουθήσουμε.

Σε αυτόν τον δρόμο βαδίζει το ΚΚΕ, επιδιώκοντας να πρωταγωνιστεί στους σημερινούς αγώνες για την αυριανή ανατροπή».