RIZOSPASTIS

Μετά την Καισαριανή, την Γκράβα, την Πανεπιστημιούπολη, το Περιστέρι, το Αιγάλεω, το γήπεδο Ζωγράφου και όλη την Ελλάδα, η καρδιά των νέων επαναστατών, των εργαζομένων, όλου του λαού, χτυπάει από χτες στο Πάρκο Τρίτση!

Επέτειος και υπόσχεση μαζί.

Επέτειος για τις 50 «γιορτές» ακλόνητης αποφασιστικότητας. Για τη σκυτάλη που πήγε από χέρι σε χέρι, μέσα από χρόνια δίσεκτα, πάντα μπροστά. Γιατί μπροστά πήγαιναν το Κόμμα κι η Νεολαία του.

Υπόσχεση ότι οι «κόκκινες πολιτείες» που χτίζουμε κάθε Σεπτέμβρη θα έρθει ο καιρός που δεν θα είναι «μικρογραφία του μέλλοντος» που παλεύουμε, αλλά ένα απέραντο φωτεινό παρόν.

Τα χαμογελαστά, γεμάτα συγκίνηση πρόσωπα των συντρόφων που βρέθηκαν «εκεί που γεννήθηκαν» όλα. Στα πρώτα Φεστιβάλ της ΚΝΕ, όπου έσμιγε η δρακογενιά των εξόριστων, των φυλακισμένων, των ηρωικών μαχητών του ΔΣΕ με τα «παιδιά της ΚΝΕ», που έδιναν με τον πιο όμορφο τρόπο υπόσχεση πως θα συνεχίζουν να βαδίζουν στα ματωμένα χνάρια της Ιστορίας μας, όσο σκοτάδι κι αν ρίχνει η νύχτα.

Το 'παν και το 'καναν! Γενιά τη γενιά ως τα σημερινά χαμογελαστά πρόσωπα των παιδιών που και σήμερα «δεν κάθονται καλά». Αλλά και ως τα παιδιά του «κόκκινου Αερόστατου», που κάθε τους ζωγραφιά, σύνθημα και τραγούδι, γεμίζει την καρδιά θέληση, περηφάνια κι ελπίδα, σιγουριά πως τα πιο όμορφα Φεστιβάλ δεν τα 'χουμε ζήσει ακόμα.

Οι δεκάδες χιλιάδες που από χτες περνάνε τις πύλες του Φεστιβάλ στέλνουν μήνυμα ανάτασης κι ελπίδας... Το αντίπαλο δέος στον κόσμο των πολέμων, της φτώχειας, της εκμετάλλευσης είναι εδώ! Στους αγώνες των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας, με τους κομμουνιστές μπροστά σε κάθε μάχη.

Δυναμώνει κι απλώνει, «με τον καιρό να 'ναι κόντρα». Στέλνει μήνυμα πως ο λαός και τα παιδιά του μπορούν και θα τραβήξουν εμπρός, σε συμπόρευση με το πραγματικά σύγχρονο, την πολιτική και την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, σε σύγκρουση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, που υπηρετεί και η ξεφτισμένη σοσιαλδημοκρατία.

Πιστός στο ραντεβού με την Ιστορία και τους αγώνες του Κόμματος. Να μπολιάζει με το νέο, το ριζοσπαστικό, μ' αγώνα, γνώση, τόλμη κι αντοχή. «Ανάσα» και «ξέσπασμα» χαράς, πολιτισμού κι ανάτασης, μιας Τέχνης που ανυψώνει, δίνει κουράγιο και δύναμη.

Το δικό μας Φεστιβάλ: Αυτό που χτίσαμε όλοι μαζί, αυτοί που στήσανε τις πρώτες σκαλωσιές, κι όσοι εδώ και μέρες βρίσκονται στο πόστο τους δείχνοντας τη δύναμη της ανιδιοτέλειας, της προσφοράς και της εθελοντικής στράτευσης.