«Θα έχω να το λέω, ότι οργανώθηκα στο 50ό Φεστιβάλ» | 50ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ ΟΔΗΓΗΤΗ

50ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ ΟΔΗΓΗΤΗ

«Θα έχω να το λέω, ότι οργανώθηκα στο 50ό Φεστιβάλ»

Σε κάθε στιγμιότυπο από το Φεστιβάλ αποτυπώνεται ο ενθουσιασμός όσων το επισκέφτηκαν χτες

Η ξαφνική μπόρα λίγο πριν την έναρξη δεν πτόησε όλους όσοι πέρασαν τις πύλες του Φεστιβάλ, κι ήταν χιλιάδες! Ηταν μεγάλη η συμμετοχή της νεολαίας, αλλά και όλων των γενιών που συγκινημένοι συζητούν τις μνήμες από τα δικά τους Φεστιβάλ. Οπως συγκινημένοι στέκονται και στο περίπτερο του «Ριζοσπάστη», αφιερωμένο στα 50 χρόνια από τη νόμιμη επανέκδοση της εφημερίδας μας. Και αυτή η συμμετοχή δίνει αισιοδοξία και δύναμη για τη συνέχεια του 4ήμερου.

Από κοντά και οι επόμενες γενιές που έρχονται... Μικρά παιδιά στο πλευρό των γονιών και των παππούδων τους μαθαίνουν για τη μεγάλη «κόκκινη πολιτεία» που πεισματικά στήνουν οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες μισό αιώνα τώρα... Είναι ένα ξεχωριστό Φεστιβάλ, ένα Φεστιβάλ απολογισμών, αλλά και νέας ορμής για τη συνέχεια... Ενα Φεστιβάλ που το περιμέναμε πολύ!

«Ούτε το μισό Φεστιβάλ δεν έχουμε δει ακόμα!», λέει μια νέα γυναίκα στον σύντροφό της καθώς έχουν απλωμένο τον χάρτη μπροστά τους. «Θα είμαστε και αύριο εδώ», της απαντάει. Μοιράζονται μαζί μας τα «διλήμματά» τους. «Κάθε χρόνο το έχουμε αυτό, θέλω να προλάβω τις συζητήσεις στα στέκια, θέλει να κάθεται για ώρες στο βιβλιοπωλείο. Πριν το Φεστιβάλ γίνεται διαβούλευση σπίτι για το ποιες συναυλίες θα προλάβουμε. Και τώρα μπήκε στο πρόγραμμα και ο παιδότοπος για την μικρή, άσε!», λέει χαμογελώντας. Και ο σύντροφός της συμπληρώνει: «Θέλω να προλάβω τις εκθέσεις πριν γεμίσουν κόσμο, τι να κάνω;».

RIZOSPASTIS

Την ίδια ανησυχία μοιράζονται και άλλοι. Κοντά στο βιβλιοπωλείο, νωρίτερα, ένας άντρας ακούγεται να λέει: «Ελα Στέλλα να ανανεώσεις τη συνδρομή σου τώρα που δεν έχει ουρά!». Από την παρέα τους, ένας ακόμη έρχεται στο περίπτερο του «Ριζοσπάστη», κοντοστέκεται μπροστά στα εκθέματα και με καμάρι σκουντάει και λέει δείχνοντας το πρώτο νόμιμο φύλλο της εφημερίδας: «Αυτό το φύλλο το έχω κρατημένο! Θα το βγάλω από την σοφίτα!».

Το 50ό Φεστιβάλ αποτελεί ορόσημο για μικρούς και μεγάλους. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν ταξιδέψει από τις άκρες της Ελλάδας για τις μέρες που το ταξίδι του ολοκληρώνεται και κορυφώνεται στην Αθήνα. Ο Αργύρης ήρθε από την Αλεξανδρούπολη. «Αυτό το Φεστιβάλ δεν μπορούσα να το χάσω. Είχα να έρθω από το 1996. Δεν πήγαμε πουθενά φέτος διακοπές, οπότε είπαμε να κατέβουμε στην Αθήνα για όλες τις μέρες του Φεστιβάλ».

Ορόσημο όμως αποτελεί και για τους νεότερους. Η Αιμιλία οργανώθηκε πριν από λίγες μέρες στην ΚΝΕ. «Θα έχω να το λέω, ότι οργανώθηκα στο 50ό Φεστιβάλ, είμαι ενθουσιασμένη!». Δίπλα της, μιλήσαμε με την Μέλσα. «Πολλά είναι αυτά που με ενθουσιάζουν. Τι να πω πρώτο; Είναι πάρα πολλοί οι καλλιτέχνες, είναι τόσες οι εκθέσεις που κινούν το ενδιαφέρον, γνωρίζεις τόσο καινούργιο κόσμο. Η έκθεση επίσης μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Το πώς το Φεστιβάλ άντεξε τόσα χρόνια στην πορεία του, ιδιαίτερα τα δύσκολα χρόνια που παρουσιάζονται στην έκθεση. Εμένα όμως μου έχει μείνει ένα πράγμα πιο πολύ από όλα. Οταν γίνεται η κεντρική ομιλία, και κατεβαίνει η ΚΝΕ με πορεία στον χώρο. Πήγαινα και εγώ στην πορεία, πριν ακόμα οργανωθώ γιατί είχα φίλους στην ΚΝΕ. Είναι μια εμπειρία που πρέπει καθένας να τη ζήσει, είναι φοβερό!».

Μια μαθήτρια μας ρώτησε πού βρίσκεται η μαθητική σκηνή, όπου είχε δώσει ραντεβού με την φίλη της. «Εμένα με έφερε πέρσι για πρώτη φορά η φίλη μου. Αυτή είναι στην ΚΝΕ, δεν το περίμενα αυτό που είδα. Φέτος είπα στην παρέα μου ότι πρέπει να είμαστε όλες φέτος εδώ», λέει τραβώντας την παρέα της...

Και η βραδιά συνεχίζεται με ενθουσιασμό και κέφι σε όλους τους χώρους, σε όλες τις σκηνές!