Οπως είπε επίσης ο Διονύσης Τσακνής, ο Κώστας Τριπολίτης «με τον δικό του ξεχωριστό λόγο έβαλε ένα ανεξίτηλο στίγμα στην ελληνική στιχουργία. Κανείς δεν τον μπερδεύει με κανέναν και κανείς δεν μπορεί να τον μιμηθεί. Εκτιμά τον απαιτητικό συνεργάτη, γιατί και ο ίδιος είναι απαιτητικός με τον εαυτό του. Τον αναχωρητή από αυτό που συνήθως ονομάζουμε κοινωνική ζωή, που όμως ποτέ δεν αναχώρησε από το παρατηρητήριό του, από όπου χαιρετίζει τη φτώχεια, ιχνογραφεί και καταγράφει τα πάθη, τα όνειρα και τις μύχιες σκέψεις του απλού ανθρώπου, θέλει να ζήσει ψάχνοντας μια διέξοδο, γυρεύοντας μια αλλιώτικη ζωή. Και όσο κι αν επιμένει ο ίδιος ότι "ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται", εμείς του απαντάμε ότι ο δικός του λόγος έχει λόγο και να λέγεται και να τραγουδιέται».

Μέσα από ένα μικρό δείγμα της «εξαίρετης και συγκινητικά επίπονης εργασίας του», που ετοίμασε για το Φεστιβάλ, ο Διονύσης Τσακνής κάλεσε στη σκηνή τον Γιώργο Νταλάρα, ο οποίος πριν ξεκινήσει το τραγούδι ευχαρίστησε τον Κώστα Τριπολίτη για τα πολύτιμα λόγια του με τα οποία στηρίζει το τραγούδι. «Μοναξιά χιλιάδες φύλλα», «Χαίρε φτώχεια», «Μπουμ»... Ο Γιώργος Νταλάρας δίνει και πάλι το μικρόφωνο στον Διονύση Τσακνή, για να ερμηνεύσει μεταξύ άλλων το «Γράμμα απ' τη λεγεώνα», που ξεχειλίζει από σκωπτική ματιά, όπως είπε. Το κλίμα ζεστάθηκε αργότερα με την Βιολέτα Ικαρη, που ερμήνευσε μεταξύ άλλων τον εμβληματικό «Επιβάτη» σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και το «Αρλεκιν», μνημονεύοντας και πάλι τον αγαπημένο και αξέχαστο Θάνο Μικρούτσικο. Ο Μάκης Σεβίλογλου πήρε τη σκυτάλη με το «Ραντάρ» του Μίκη και άλλα που ο κόσμος σιγοτραγουδούσε μαζί του, για να έρθει η σειρά της Φωτεινής Βελεσιώτου να μας μαγέψει αλλά και να ανεβάσει τους ρυθμούς με τα τραγούδια του Δήμου Μούτση, που βρίσκονται διαρκώς σε όλα τα στόματα, όπως η «Νταλίκα» και το «Δεν λες κουβέντα», θυμίζοντας τη μοναδική ερμηνεία της Σωτηρίας Μπέλλου! Εχω τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων σου...», τραγούδησε μετά ο Διονύσης Τσακνής, αφού πρώτα μας θύμισε και τα δικά του, «Το τρίτο σου μάτι» και «Πρόεδρε», για να δώσει τον τόνο για το φινάλε, όπου όλοι μαζί τραγούδησαν το «Σχήμα λόγου»... για τον λόγο αυτόν που πάντα θα τραγουδιέται και θα ενοχλεί!

Επαιξαν οι εξαιρετικοί μουσικοί: Καλλίστρατος Δρακόπουλος, τύμπανα. Μίμης Ντούτσουλης, ηλεκτρικό μπάσο. Κώστας Μιχαλός, ηλεκτρική κιθάρα. Γιάννης Παπαζαχαριάκης, ακουστική κιθάρα - φωνητικά. Γιώργος Παπαχρηστούλης, πιάνο. Τζίμης Σταρίδας, τρομπόνι. Δημήτρης Αγάθος, τρομπέτα. Ανδρέας Αποστόλου, πλήκτρα. Γιάννης Κοντραράτος, βιολί. Βαγγέλης Μαχαίρας. Γιώργος Μάτσικας, μπουζούκια. Και ο δικός μας Θύμιος Παπαδόπουλος ...τα πάντα όλα στα πνευστά!