Δούλεψαν πολλοί και πολύ για να στηθεί η Κεντρική Εκθεση του Φεστιβάλ. Κόπηκαν οι «ξύλινες» φιγούρες των συντρόφων που στήνουν το Φεστιβάλ και τοποθετήθηκαν στις... σκαλωσιές τους. Με τον ίδιο τρόπο «ζωντανεύουν» οι καλλιτεχνικοί τιτάνες που «δέθηκαν» με το Φεστιβάλ. Φτιάχτηκαν τούνελ, μακέτες και το τυπογραφείο του «Οδηγητή». Ετοιμάστηκαν video και «ξοδεύτηκαν» ώρες πολλές για να βρεθούν οι φωτογραφίες που θα μπορεί ο καθένας να «βρει» τον εαυτό του αλλά και να ανακαλύψει μια μοναδική ιστορία.
Οπως είναι λογικό, λοιπόν, η περιήγηση στην έκθεση δίνει μοναδικές στιγμές.
Κεντρίζουν το ενδιαφέρον οι εικόνες από την αντιιμπεριαλιστική δράση της ΚΝΕ και του Κόμματος διαχρονικά, και μεγάλες στιγμές που αποτυπώνονται με πρόσωπα καλλιτεχνών, με τα μαζικά Φεστιβάλ στο Πάρκο Τρίτση. Πολλοί είναι αυτοί που στέκονται στο οπτικοακουστικό υλικό για το 36ο Φεστιβάλ, στο 39ο Φεστιβάλ οργίζονται ενθυμούμενοι τη σιγή για τον Παύλο Φύσσα, ανατριχιάζουν με τη φωτογραφία από το Φεστιβάλ της πανδημίας.
Και στο τέλος της έκθεσης μια υπόσχεση. Κάποτε βουβή, κάποτε πιο δυνατή: Συνεχίζουμε...