«This is Just a Tribute» ήταν ο τίτλος του καταπληκτικού αφιερώματος στο αντιπολεμικό και πολιτικό metal που άνοιξε μουσικά την Παρασκευή στην κατάμεστη από κόσμο Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων. Μικροί μαθητές, νέοι και μεγαλύτεροι φίλοι της σκηνής, ακόμα και γονείς με τα παιδιά τους στους ώμους, άρχισαν να «ζεσταίνονται» ήδη από τους πρώτους ήχους της ηλεκτρικής κιθάρας.

Η συναυλία ξεκίνησε με το «Revolution Calling» των Queensryche και συνεχίστηκε με κομμάτια από όλες τις χρονικές περιόδους και το φάσμα της metal μουσικής, ακόμα και τους πιο εναλλακτικούς ήχους των System of a Down και των Rage Against the Machine.

Παράλληλα, σε video wall προβάλλονταν φράσεις εμπνευσμένες από τα κομμάτια του αφιερώματος και τα μηνύματα τους. «Capitalism is the Disease» (o καπιταλισμός είναι η ασθένεια), «Their Religion is Profit» (Η θρησκεία τους είναι το κέρδος), «So we will refuse and we will resist» (Θα αρνηθούμε και θα αντισταθούμε), «The poor and the deprived will stand» (οι φτωχοί και οι στερημένοι θα αντισταθούν) ήταν κάποιες από τις φράσεις βγαλμένες από τα τραγούδια που παίχτηκαν στη συναυλία.

«Breaking the Law» των Judas Priest, «Refuse/Resist» των Sepultura, «War Pigs» των Βlack Sabbath, «One» και «For Whom the Bell Tolls» των Metallica, «2 Minutes to Midnight» των Iron Maiden (που αντηχεί ιδιαίτερα επίκαιρο στο σήμερα, εμπνευσμένο από τον πόλεμο του 1973, που είχε τυλίξει στις φλόγες τη Μέση Ανατολή) ορισμένα από τα κομμάτια που ακούστηκαν τόσο από σκηνής όσο και από το πλήθος.

Η συναυλία ολοκληρώθηκε με το «Killing in the Name of» των Rage Against the Machine, με τον Στέλιο Μαγαλιό να μπλέκει με τους στίχους το σύνθημα «Τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά» και ταυτόχρονα την παλαιστινιακή μαντήλα να ανεμίζει από την κορυφή της σκηνής, ενώ το πλήθος φώναζε «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».

Την επιμέλεια του αφιερώματος είχαν οι Χρήστος Κιτσαντάς - Στέλιος Μαγαλιός.

Μουσικοί: Αλεξ Γαβράς (Social Waste) τύμπανα, Χρήστος Κιτσαντάς (Sober on Tuxedos) κιθάρα, Μιχάλης Σγουρός, Ηρακλής Μπουζιώτης (Six for Nine) μπάσο.

Καλεσμένοι: Ειρήνη Κετικίδη κιθάρα, Γιάννης Μακρής (Anorimoi) κιθάρα, Γιώργος Τσίβρας («Εξω Φρενών») κιθάρα.

Τραγουδιστές: Αντώνης Βλάχος, Νώντας Εμμανουήλ (Rusty Bones), Ρεβέκκα Γεωργιάδη, Στέλιος Μαγαλιός (Sober on Tuxedos), Γιάννης Παπανικολάου (Diviner, Rock 'n' Roll Children), Θανάσης Χουλιαράς (KollektivA).

Μετά από αυτό το εξαιρετικό αφιέρωμα ανέβηκαν στη σκηνή οι Playgrounded, χαρίζοντας στο κοινό μια μοναδική εμπειρία, σε μια συναυλία γεμάτη δυναμισμό και ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.

Τα σκοτεινά, στιβαρά φωνητικά, σε συνδυασμό με τις πολύπλοκες ενορχηστρώσεις, αγκαλιάστηκαν με ιδιαίτερη θέρμη από το κοινό. Οι Playgrounded είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει ότι η ελληνική σκηνή έχει να προσφέρει σύγχρονες και καλλιτεχνικά τολμηρές προτάσεις.

Ακολούθησε ακόμα μία εντυπωσιακή εμφάνιση από τους Mother of Millions, με την ατμοσφαιρική μουσική και τον καθηλωτικό τους ήχο.

Το setlist που επέλεξαν αντικατόπτριζε τις διαφορετικές φάσεις της δισκογραφικής τους πορείας, ενώ παράλληλα έδωσε στο κοινό μια πρώτη γεύση από το νέο άλμπουμ τους, «Magna Mater», που κυκλοφορεί στις 4 Οκτώβρη και από το οποίο παίχτηκαν δύο κομμάτια.

Με παλαιστινιακές σημαίες κρεμασμένες στα αναλόγιά τους και ηχηρά μηνύματα για λευτεριά στον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό, οι «Υπεραστικοί» εμφανίστηκαν και άνοιξαν το καλλιτεχνικό πρόγραμμα στη Φοιτητική Σκηνή το Σάββατο.

«Τραγουδάμε για τον αγωνιστικό λαό της Παλαιστίνης, που 76 χρόνια παλεύει για λευτεριά», είπαν χαρακτηριστικά από τη σκηνή, ερμηνεύοντας στη συνέχεια τραγούδια αφιερωμένα στην παλαιστινιακή αντίσταση. Σειρά είχαν «Του Αδόλφου τα εγγόνια» και η «Μαύρη Αυγή», αφιερωμένη στα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από φασίστες χρυσαυγίτες. Το «16» ήταν μια ωδή στους μαζικούς φοιτητικούς αγώνες που δόθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα ενάντια στο κατάπτυστο νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, με τα μέλη της ΚΝΕ να πρωτοστατούν σε αυτούς.

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε, ενισχύοντας την αγωνιστική ανάταση, με τραγούδια που αφηγούνται την πάλη που δίνουν καθημερινά, οργανωμένα και συλλογικά, ο λαός και η νεολαία για να βελτιώσουν τη ζωή τους σήμερα, αλλά και για να αλλάξουν τον κόσμο.

«Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός», «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», «Χρόνια πολλά στο Φεστιβάλ μας», αναφώνησαν στο τέλος τα μέλη του συγκροτήματος και ευχαρίστησαν όσους τους παρακολούθησαν, αλλά και την ΚΝΕ για την πρόσκληση.

«Φέτος γιορτάζουμε 50 χρόνια Φεστιβάλ ΚΝΕ και 30 χρόνια Υπόγεια Ρεύματα», τόνισαν τα μέλη του συγκροτήματος και καταχειροκροτήθηκαν.

Με μια συναυλία που περιλάμβανε παλιά και αγαπημένα τραγούδια, διασκευές που υπάρχουν στο τελευταίο τους άλμπουμ αλλά και διασκευές που είχαν κάνει παλιότερα, ξεσήκωσαν τον κόσμο, που σιγοντάριζε και όλοι μαζί έκαναν τις «τρίτες φωνές» και έδιναν τον παλμό.

Το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» ακούστηκε δυνατά όταν τα «Υπόγεια Ρεύματα» αφιέρωσαν τον εμβληματικό «Μικρόκοσμο» στον Παλαιστινιακό λαό.

«Τουλάχιστον θα κάνω καλή εισαγωγή», είπε ο Εισβολέας με την μπάντα του, ανεβαίνοντας στην κατάμεστη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων, όπου γινόταν το αδιαχώρητο από κόσμο που χόρευε και τραγουδούσε. Και όλο και περισσότεροι κατέφταναν χωρίς σταματημό!

Με αιχμηρές ρίμες, όπως της «Δικτύωσης», που καυτηριάζει τα social media, αλλά και με το πάντρεμα του hip hop με πολλά διαφορετικά είδη μουσικής, όπως η τζαζ, η μπλουζ και το ροκ εν ρολ, μέσα από τραγούδια όπως το «Λουκουμάδες» και το «Φύσα Σιωπηλά», ο Εισβολέας ανέβασε τη διασκέδαση στα ύψη. Το κοινό τραγουδούσε με μια φωνή, διασκέδαζε, ενώ γινόταν και κομμάτι του live όποτε τους καλούσε να τραγουδήσουν.