Εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια μνημείου αφιερωμένου στην απεργία που έγινε στη «Γαλλική Εταιρεία» το 1929 και στον δολοφονημένο εργάτη Γιώργο Συρίγο οργάνωσαν την Κυριακή 22 Σεπτέμβρη το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατ. Αττικής και το Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου (ΤΠΠΛ). Το μνημείο είναι αφιερωμένο στον Γιώργο Συρίγο, που δολοφονήθηκε στις 6 Φλεβάρη 1929 από την αστυνομία εντός του εργοστασίου, με σκοπό να σταματήσει η απεργία στη «Γαλλική Εταιρεία», με υπόδειξη της εργοδοσίας και του Σερπιέρι. Η κατασκευή του μνημείου, που έχει στηθεί περιμετρικά της ελιάς στο σημείο της δολοφονίας, έγινε με πόρους και σχεδιασμό από τους εργαζόμενους του Τεχνολογικού Πάρκου και με την εθελοντική εργασία μελών του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου και του Συνδικάτου Οικοδόμων Λαυρεωτικής.

«Η απεργία του 1929 ήταν μία από τις σημαντικότερες απεργιακές μάχες στη χώρα μας τον 20ό αιώνα», σημείωσε στην ομιλία του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, Μάης Μέντης. «Η ταξική αλληλεγγύη, η ευρηματικότητα, το σθένος και το γεγονός ότι οι απεργοί στάθηκαν αλύγιστοι απέναντι στη δολοφονία του συναδέλφου τους, φανερώνουν την ακατανίκητη δύναμη της εργατικής τάξης όταν συναντιέται με τη γραμμή της ταξικής σύγκρουσης», ανέφερε.

Εκτενή αναφορά στις συνθήκες που προηγήθηκαν της απεργίας έκανε ο Δημήτρης Καλιαμπάκος, καθηγητής στη Σχολή Μεταλλειολόγων Μηχανικών ΕΜΠ και αντιπρόεδρος της ΕΑΔΙΠ-ΕΜΠ, η οποία διοικεί το Τεχνολογικό Πάρκο. Μαζί με το χρονολόγιο της απεργίας, παρουσίασε μαρτυρίες για τις συνθήκες δουλειάς στα μεταλλεία, στις στοές και στο εργοστάσιο, που συνέβαλαν στο ξέσπασμα της κινητοποίησης. Ανατρέχοντας σε καταγραφές στον «Ριζοσπάστη» της εποχής ανέδειξε την ταξική αλληλεγγύη και τον ηρωισμό των απεργών που συγκρούστηκαν με ένα από τα μεγαλύτερα μονοπώλια της εποχής, αλλά και με το αστικό κράτος, τους χαφιέδες, τους απεργοσπάστες και τα τσιράκια της εργοδοσίας.

Ανάμεσα στους πρωτεργάτες της απεργιακής μάχης, εστίασε στον Π. Ραφιά, εκ των ηγετών της απεργίας και εκπρόσωπο των εργαζομένων που πλήρωσε με εξορία, εκτοπίσεις και καταστολή τη δράση του. «Η μεγάλη νίκη των απεργών του '29 δεν ήταν οικονομική, αλλά πολιτική. Οι εργάτες οργανώθηκαν, γύρισαν όλοι στη δουλειά τους σπάζοντας στην πράξη τις διώξεις και εξορίες, ατσαλώθηκαν και ήταν πλέον υπολογίσιμη δύναμη απέναντι στην εργοδοσία. Ο ρόλος της Ενωτικής ΓΣΕΕ και του ΚΚΕ ήταν καταλυτικός σε αυτήν την έκβαση», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Τον λόγο πήρε για έναν σύντομο χαιρετισμό ο εγγονός του Π. Ραφιά, Παναγιώτης Ραφιάς, κάνοντας αναφορά στις αφηγήσεις του παππού του και της οικογένειάς του γι' αυτόν τον μεγαλειώδη αγώνα.

Εκ μέρους του ΚΚΕ παραβρέθηκαν τα μέλη του ΠΓ Θέμης Γκιώνης και Γιάννης Πρωτούλης, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια Αττικής, ο Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της ΚΕ, περιφερειακός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, ο Γιάννης Ανανιάδης, στέλεχος του ΚΚΕ, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Λαυρεωτικής και δημοτικός σύμβουλος, ο Γιώργος Κωστάλας, στέλεχος της ΚΝΕ και δημοτικός σύμβουλος.

Επίσης, παραβρέθηκαν ο πρώην δήμαρχος Λαυρίου και συνδικαλιστής μεταλλωρύχος Κώστας Πόγκας, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας, Δημήτρης Μπάτης, πλήθος συνδικαλιστών και συνταξιούχων του κλάδου και της πρώην «Γαλλικής Εταιρείας», μέλη του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, ο πρύτανης του ΕΜΠ, Ι. Χατζηγεωργίου, και άλλοι καθηγητές του ΕΜΠ, μέλη συλλογικών και επιστημονικών φορέων της Λαυρεωτικής, μέλη της οικογένειας του Π. Ραφιά, ιστορικοί - ερευνητές και πλήθος κόσμου.