Την ένταση της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας διαπιστώνει μελέτη με τίτλο: «Αστυνομία, βία και δικαιώματα» της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που παρουσιάστηκε σε εκδήλωση. Οπως επισημαίνεται, παρά τα αναρίθμητα «μεμονωμένα περιστατικά» που λαμβάνουν χώρα καθημερινά, η καταγραφή και η διερεύνησή τους παραμένει ιδιαίτερα ισχνή, το ρυθμιστικό πλαίσιο ερμηνεύεται κατά το δοκούν, ενώ υπάρχει και «κουλτούρα» ανοχής και ατιμωρησίας των δραστών.

Τα κύρια προβλήματα που εντοπίζονται στη δράση της αστυνομίας αφορούν κυρίως: Τη χρήση υπέρμετρης (φυσικής) βίας, την αλόγιστη και μη νόμιμη χρήση των μέσων και των πρακτικών που μεταχειρίζεται για την καταστολή διαδηλώσεων, την εκτεταμένη πρακτική αναιτιολόγητων ελέγχων και προσαγωγών και των παραβιάσεων των δικαιωμάτων των υπόπτων ή κατηγορούμενων, την τέλεση βασανιστηρίων ή άλλων σοβαρών προσβολών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την εκτεταμένη χρήση υπηρεσιακών όπλων και τη συχνή χρήση τους εκτός υπηρεσίας, των υφιστάμενων δεσμών με τις ακροδεξιές ομάδες, την επίδειξη ή την ανοχή ρατσιστικής συμπεριφοράς, αλλά και την παραπληροφόρηση.

Γίνονται αναφορές σε γνωστές περιπτώσεις, που ξεκινούν από το 2006 με την υπόθεση της «ζαρντινιέρας» και τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη, την περίπτωση του Ζακ Κωστόπουλου και πολλές άλλες, μέχρι τους πυροβολισμούς σε Ρομά, οι περιπτώσεις των Ν. Σαμπάνη, Κ. Φραγκούλη και βασανιστήρια αστυνομικών. Επίσης γίνεται αναφορά στην καταστολή σε κινητοποιήσεις, σε απαγορεύσεις αλλά και στην υποκίνηση επεισοδίων από την ίδια την αστυνομία.