Να στελεχωθούν πλήρως με όλο το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό όλες οι δομές Πρόνοιας που εποπτεύονται από το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ζητά το ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή προς την αρμόδια υπουργό Σ. Ζαχαράκη και η οποία αναδεικνύει την τραγική κατάσταση που επικρατεί σε τέτοιους φορείς, λόγω της μεγάλης υποστελέχωσης.

Πρόκειται για τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας, το Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Ευρυτανίας, το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) και το Εθνικό Ιδρυμα Κωφών (ΕΙΚ). Εκεί οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού (τελευταία προκήρυξη πριν το 2024 η 7Κ/2019, με 317 θέσεις που ακόμα δεν έχουν καλυφθεί) είναι μηδαμινές μπροστά στις συνταξιοδοτήσεις των τελευταίων δεκαετιών και σε αυτές που έπονται.

Αποκαλυπτικά είναι δε τα στοιχεία κάλυψης των οργανικών θέσεων, από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών (όπως αποτυπώνονται στις 18-11-2024), με τα ποσοστά να είναι ακόμα και κάτω του 30%. Συγκεκριμένα:

Κάλυψη ΚΚΠΠ Αττικής: 35%. Κεντρικής Μακεδονίας: 39%. Κρήτης: 32%. Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης: 26%. Δυτικής Ελλάδας: 30%. Στερεάς Ελλάδας: 33%. Θεσσαλίας: 47%. Ιονίων Νήσων: 24%. Βορείου Αιγαίου: 53%. Ηπείρου: 46%. Δυτικής Μακεδονίας: 31%. ΘΧΠΕ: 41%. ΕΚΚΑ: 59%. ΚΕΑΤ: 70%. ΕΙΚ: 22%.

«Η έλλειψη μόνιμου προσωπικού λειτουργεί εις βάρος της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της απαιτούμενης εξειδικευμένης φροντίδας, φυσικοθεραπείας, εργοθεραπείας, αισθητηριακής ολοκλήρωσης και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης των περιθαλπόμενων - φιλοξενούμενων των δομών», σημειώνεται στην Ερώτηση του Κόμματος, ενώ αναδεικνύεται μία ακόμα πλευρά:

«Το κενό του μόνιμου προσωπικού καλύπτουν εργαζόμενοι σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας, με διαφορετικά είδη συμβάσεων: ΣΟΧ, Συμβάσεις Μίσθωσης Εργου, υπάλληλοι με παρατάσεις συμβάσεων τρίμηνες, εξάμηνες, ετήσιες, επικουρικοί παλαιότεροι (κάποιοι εκ των οποίων εργάζονται συνεχόμενα από το 2014, το 2016 ή απολύθηκαν και επανέρχονται με νέες συμβάσεις) ή νεότεροι με συμβάσεις ενός ή δύο ετών, επικουρικοί για την αντιμετώπιση της COVID-19 από το 2020, εργαζόμενοι με ασφαλιστικά μέτρα, από προγράμματα της ΔΥΠΑ (55 και άνω ή από τα εκάστοτε κοινωφελή προγράμματα), εργολαβικοί εργαζόμενοι. Κενά καλύπτουν ακόμα και μαθητές ή σπουδαστές σε πρακτική άσκηση.

Οι εργαζόμενοι αυτοί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, πολλές φορές σε θέσεις καίριες και νευραλγικές, χωρίς την ύπαρξη μόνιμου υπαλλήλου. Αυτή η πανσπερμία συμβάσεων, η συνεχής εναλλαγή του προσωπικού με τη λήξη των συμβάσεων και την πρόσληψη νέου προσωπικού, εξοντώνει εργασιακά το μόνιμο προσωπικό, πλήττει την ήδη επιβαρυμένη λειτουργία των φορέων Πρόνοιας και έχει σοβαρές επιπτώσεις στο περιεχόμενο της περίθαλψης και στην προστασία της ζωής των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού (βαριά αναπήρων, χρονίως πασχόντων και παιδιών)».

Τονίζεται ακόμα στην Ερώτηση ότι «η κατάσταση εργασιακής ομηρίας κρατάει εδώ και πολλά χρόνια και συνεχίζεται, στο όνομα των δημοσιονομικών αντοχών και των επιταγών της καπιταλιστικής οικονομίας, που θεωρεί την προνοιακή περίθαλψη βαρίδι που πρέπει να ξεφορτωθεί, ικανοποιώντας το αίτημα επιχειρηματικής δραστηριότητας των κάθε λογής εργολάβων. Την ίδια στιγμή, το δίκαιο αίτημα μονιμοποίησης των συμβασιούχων αποκαλείται αντισυνταγματικό και παράνομο, σε αντίθεση με τις επιταγές της επιστήμης: Η Πρόνοια είναι ένα ευαίσθητο πεδίο, που δεν ευνοείται απλώς αλλά έχει απόλυτη ανάγκη από σταθερούς εργαζόμενους οι οποίοι έρχονται σε επαφή και παρέχουν υπηρεσίες σε ανθρώπους που έχουν τεράστιες ανάγκες και πολύ χαμηλό επίπεδο λειτουργικότητας και ανεξαρτησίας. Αντίθετα, η συχνή εναλλαγή των φροντιστών τους και άλλων ειδικών αυξάνει τον κίνδυνο υποτροπών και διακόπτει την πρόοδο στη φροντίδα και αγωγή των ανθρώπων με αναπηρίες».

Το ΚΚΕ απαιτεί από την κυβέρνηση τη λήψη άμεσων μέτρων για:

• Να μονιμοποιηθούν οι εργαζόμενοι με ελαστικές, ορισμένου χρόνου σχέσεις εργασίας, δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει σε καμία σχετική νομοθετική ρύθμιση και δεν έχει προβλέψει ούτε ειδική μοριοδότηση στην (μετά από 5 έτη) τρέχουσα Προκήρυξη του ΑΣΕΠ (7Κ/2024) και σε αυτές που έχουν εξαγγελθεί (8Κ/2024 κ.ο.κ.), αφαιρώντας κάθε ελπίδα από τους συμβασιούχους εργαζόμενους.
• Να μη γίνει καμία απόλυση των σημερινών εργαζομένων μέχρι τη μονιμοποίησή τους.
• Να γίνουν προσλήψεις, με κατεπείγουσες διαδικασίες, μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, που να αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες για τη στελέχωση των δομών Πρόνοιας που εποπτεύονται από το υπουργείο.