«Ομπρέλα προστασίας» απλώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) στις δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις του Υμηττού, βάζοντας φραγμούς στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, που με διάφορα προσχήματα προσπαθεί να προχωρήσει σε αλλαγή χρήσης γης σ' αυτή την περιοχή. Η σημαντική αυτή απόφαση αποτελεί και ένα μήνυμα προς το υπουργείο Γεωργίας και το νέο δασοκτόνο νομοσχέδιο που ετοιμάζει ο Γ. Δρυς, με το οποίο σκοπεύει να προχωρήσει σε αποχαρακτηρισμό και αλλαγή χρήσης δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων και να τις παραδώσει στην οικιστική εκμετάλλευση.

Συγκεκριμένα, το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ με την υπ' αριθμό 211/2002 απόφασή του έκρινε παράνομο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, με το οποίο προβλεπόταν η έγκριση ρυμοτομικού σχεδίου στην εκτός σχεδίου περιοχή Αγίας Μαρίνας του Δήμου Ηλιούπολης για την ανέγερση σχολικού κτιρίου. Στο σκεπτικό του δικαστηρίου αναφέρεται ότι το Προεδρικό Διάταγμα δεν προτείνεται νόμιμα και ότι η επίμαχη έκταση κατατάσσεται στις προστατευτικές περιοχές, λόγω της ιδιαίτερης σημασίας των δασικών εκτάσεων για την πόλη της Αθήνας.

Πρόκειται για έκταση οκτώ στρεμμάτων που είχε κηρυχτεί αναδασωτέα και βρίσκεται μέσα στα όρια ζώνης προστασίας του Υμηττού. Παρ' όλο που η έκταση είναι αναδασωτέα η διοίκηση προέβη σε άρση της αναδάσωσης το Φλεβάρη του 2000 και παραχώρησε την έκταση στο Δήμο Ηλιούπολης, σύμφωνα με διάταξη του νόμου 1734/1987 που επιτρέπει την παραχώρηση δημοσίων δασικών εκτάσεων, εφόσον δεν έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες και δεν έχουν προστατευτική σημασία, προκειμένου να ανεγερθεί το σχολείο.

Το ΣτΕ επισημαίνει ότι η παραπάνω έκταση των οκτώ στρεμμάτων περιλαμβάνεται σε μείζονα δασική έκταση 92.000 στρεμμάτων, που με απόφαση του δασάρχη Πεντέλης κατατάσσεται στην κατηγορία των προστατευόμενων δασικών εκτάσεων.

Στην απόφασή του το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο αναφέρει ότι η ανέγερση σχολείων μπορεί να είναι λόγος μεταβολής του προορισμού του δάσους, αλλά τέτοια μεταβολή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, όταν οι εκτάσεις έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες. Παράλληλα, διευκρινίζει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλαγή χρήσης θα μπορούσε να γίνει μόνο σε άκρως απαραίτητες περιπτώσεις και μετά την πραγματοποίηση της αναδάσωσης. Επίσης, υπενθυμίζεται παλαιότερη απόφαση του ΣτΕ για την ίδια περιοχή (421/2000), σύμφωνα με την οποία αποκλείεται η ένταξη της περιοχής στον πολεοδομικό σχεδιασμό, λόγω του προστατευτικού χαρακτήρα της ευρύτερης περιοχής του Υμηττού.

Τέλος, το ΣτΕ στην απόφασή του αναφέρει ότι: Στην ευρύτερη έκταση που περιλαμβάνεται μεταξύ των δήμων Βύρωνα, Υμηττού και Ηλιούπολης υπάρχουν ανενεργό λατομείο, διδακτήρια, διάφορες αθλητικές εγκαταστάσεις, για τα οποία έχουν υποβληθεί μηνύσεις και εκδόθηκαν πρωτόκολλα «διοικητικής αποβολής». Επίσης, από το 1988 έχει παραχωρηθεί έκταση δέκα στρεμμάτων όπου έχουν κατασκευαστεί αυθαίρετα ή διακόπηκαν οι εργασίες για εκκλησία, παιδική χαρά, προπονητήρια κλπ. Μάλιστα, για την παραπάνω έκταση έχει υποβληθεί και μήνυση για παράνομη κατάληψη και εκχέρσωση δημόσιας αναδασωτέας δασικής έκτασης και έχουν εκδοθεί και «πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής».