Μπορεί να φαίνεται κουραστικό να γράφουμε συνέχεια για τις επιχορηγήσεις των θεάτρων, αλλά είναι εξοργιστικό πλέον το γεγονός ότι οι αλλεπάλληλες οχλήσεις προς κάθε υπεύθυνο του ΥΠΠΟ για μια υπεύθυνη απάντηση απέβησαν μάταιες. Η πρώτη δόση της επιχορήγησης για τους θιάσους διετούς και τριετούς προγραμματισμού, που έπρεπε να έχει δοθεί το Σεπτέμβρη, δεν έχει δοθεί ακόμη. Κι αυτό που συμβαίνει με το ΥΠΠΟ είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί. Πριν δέκα περίπου μέρες, ο προϊστάμενος του Τμήματος Θεάτρου του ΥΠΠΟ Π. Πολυχρονόπουλος σε συνέντευξη Τύπου του ΥΠΠΟ για άλλο θέμα, ερωτώμενος για τις επιχορηγήσεις, απάντησε ότι «βγήκεη απόφαση για την είσπραξη του 30%». Ομως, πλην ενός, κανένας θίασος δεν έχει εισπράξει χρήματα.

Οι αρμόδιοι επικαλούνται την απεργία του διοικητικού προσωπικού για την καθυστέρηση. Τι ακριβώς, όμως, συμβαίνει; Δύσκολο και άσκοπο να «μαντέψει» κανείς. Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι οι επιχορηγούμενοι δε θα εισπράξουν στην πραγματικότητα το 30%, αλλά 10 έως 12 εκατομμύρια δρχ., που βέβαια μόνο στην περίπτωση ενός θιάσου αποτελεί το 30%. Δηλαδή για τους θιάσους που το συνολικό ποσό επιχορήγησής τους για την τρέχουσα περίοδο είναι 88 ή 66 ή 55, ακόμα και 44 εκατ., τα 10 εκατ. δεν είναι το 30%, για όποιον γνωρίζει απλά μαθηματικά.

Και βέβαια, αποτέλεσμα αυτής της δυσπραγίας από την πλευρά του ΥΠΠΟ είναι να βρίσκονται σε ιδιαίτερα δεινή θέση κάποια θέατρα. Ενα από αυτά είναι το ιστορικό «Θέατρο Τέχνης», το οποίο χρωστάει πολλά εκατομμύρια στο ΙΚΑ, αλλά και σε ηθοποιούς. Βέβαια, σχεδόν όσα χρωστάει, του χρωστάει το Δημόσιο. Ο ΕΟΤ οφείλει στο «Θέατρο Τέχνης» 16 εκατομμύρια από την καλοκαιρινή παράσταση, αρκετά εκατομμύρια του οφείλουν και δήμοι, που επικαλούνται με τη σειρά τους ότι δεν έχουν πάρει από το ΥΠΠΟ χρήματα, και βέβαια το ΥΠΠΟ πρέπει να καταβάλει στο «Θέατρο Τέχνης» 88 εκατομμύρια για την περίοδο 1999-2000, σύμφωνα με υπουργική απόφαση του 1998 του Ευάγγελου Βενιζέλου. Υπάρχει τελικά υπουργείο Πολιτισμού να ενδιαφερθεί με τα προβλήματα του πολιτισμού; Γιατί είναι πρόβλημα του πολιτισμού να κλείσει το ιστορικό «Θέατρο Τέχνης», λόγω οικονομικής δυσπραγίας.