Το «παράθυρο» του περασμένου Νοέμβρη για τους αγώνες των Εθνικών ομάδων μπάσκετ, στο πλαίσιο των προκριματικών του Eurobasket 2025, έδειξε πόσο φρούδες ήταν οι ελπίδες που καλλιεργούσαν τους προηγούμενους μήνες οι ιθύνοντες του ευρωπαϊκού μπάσκετ περί «ενοποίησής» του. Οχι μόνο δεν βρίσκεται σε τέτοια πορεία, όπως προσπαθούσαν να παρουσιάσουν, αλλά αντίθετα οξύνεται η διαπάλη σχετικά με αυτό: Για άλλη μια φορά, λοιπόν, το σκηνικό με Εθνικές ομάδες και ομάδες της Εuroleague να αγωνίζονται την ίδια μέρα και ώρα, επαναλήφθηκε αφού κάθε άλλο παρά διακοπή της δραστηριότητας στη δεύτερη υπήρξε. Το παραπάνω προκάλεσε ουκ ολίγα ζητήματα στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα των χωρών που συμμετέχουν στα προκριματικά (αλλά και σε ορισμένες ομάδες της Euroleague), ενώ αποτέλεσε και το έναυσμα για νέες αντιδράσεις.

Μιλώντας ειδικά για το μπάσκετ, τα όσα συμβαίνουν δεν λογίζονται ως κάτι μεμονωμένο ή σημερινό πρόβλημα ή αποτέλεσμα συγκεκριμένων διοικητικών αποφάσεων των αντιμαχόμενων πλευρών. Αντίθετα, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των λογικών που επικρατούν στο ίδιο το ευρωπαϊκό μπάσκετ, το οποίο, όντας ενταγμένο στις λογικές της εμπορευματοποίησης εδώ και δεκαετίες, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, προσφέροντας τον χώρο για αντιμαχίες με στόχο το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας της αγοράς. Από την άλλη, όταν τα πράγματα στενεύουν και ελλοχεύουν κίνδυνοι για τα κέρδη, τα κατά καιρούς λεγόμενα των αρμοδίων (π.χ. στην προκειμένη περίπτωση των FIBA - Euroleague) για ανάπτυξη και... βήματα μπροστά (π.χ. μέσω εξεύρεσης λύσης στις διαφωνίες), είναι ξεκάθαρο πως στόχο έχουν τη βελτίωση του «προϊόντος» και όχι του ίδιου του αθλήματος, στην κατεύθυνση της πολύπλευρης αξιοποίησης για τις ανάγκες της νεολαίας.

Ηταν Ιούλης του 2023 όταν τα περισσότερα ευρωπαϊκά αθλητικά ΜΜΕ στα ρεπορτάζ τους μιλούσαν για «ιστορική» απόφαση της Εuroleague να βάλει στοπ στην αγωνιστική δράση της διοργάνωσης κατά τη διάρκεια των «παραθύρων» της FIBA για τις Εθνικές ομάδες που θα διεξάγονταν το 2024, στα πλαίσια της προκριματικής φάσης για το Eurobasket του 2025. Με την κόντρα να κρατάει περίπου μια επταετία από τη στιγμή που η FIBA για τους προφανείς δικούς της λόγους αποφάσισε να αποκτήσει ξανά λόγο στα δρώμενα (και κυρίως στην πίτα των κερδών) του ευρωπαϊκού μπάσκετ, η απόφαση παρουσιάστηκε ως μια «ιστορική στιγμή» για το άθλημα στην Ευρώπη. Ετσι στο πρώτο «παράθυρο» της χρονιάς, τον Φλεβάρη του 2024, τα τεχνικά επιτελεία των ευρωπαϊκών αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων είχαν τη δυνατότητα επιλογής παικτών από ομάδες της Euroleague. Ωστόσο η όποια συμφωνία αποδείχθηκε «αλά καρτ» αφού εντός του περασμένου καλοκαιριού η Λίγκα, ανακοινώνοντας το καλεντάρι της διοργάνωσης της νέας σεζόν, κάθε άλλο παρά έλαβε υπόψη το «παράθυρο» του Νοέμβρη ορίζοντας κανονική αγωνιστική δράση. Τελικά, παρέπεμψε την εφαρμογή της συμφωνίας για τον Φλεβάρη του 2025, μήνα που ούτως ή άλλως η διεξαγωγή από τις εγχώριες ευρωπαϊκές Ομοσπονδίες της τελικής φάσης των Κυπέλλων στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης υποχρέωνε ανέκαθεν την Euroleague να σταματάει την αγωνιστική δραστηριότητα τουλάχιστον για μια βδομάδα. Αποκτώντας μάλιστα και η ίδια άλλοθι έναντι και των εσωτερικών αντιδράσεων από ομάδες, παίκτες και προπονητές για το επιβαρυμένο αγωνιστικό πρόγραμμα.

Προφανώς με βάση τις λογικές σε έναν αθλητισμό - προϊόν, όπου η κάθε απόφαση μετριέται ανάλογα με το κόστος, η Euroleague φρόντισε να αντισταθμίσει τη ...γαλαντομία της προς τη FIBA αυξάνοντας τις τελευταίες δύο σεζόν (2023 - '24 και 2024 - '25) τις λεγόμενες «σούπερ βδομάδες» των διπλών υποχρεώσεων για τις ομάδες. Από την άλλη, η FIBA απέφυγε να σχολιάσει τις εξελίξεις, ενώ όπως φάνηκε τη βδομάδα που πέρασε προσπάθησε για μια ακόμη φορά να διαφημίσει την επιτυχία του δικού της «προϊόντος» κάνοντας λόγο για «έντονο ενδιαφέρον των φιλάθλων» και «γεμάτα γήπεδα».

Την ίδια ώρα που η κόντρα Euroleague - FIBA δείχνει να παραμένει... ζωντανή σε βασικά σημεία, δύο περιστατικά (αρχικά κάποιες δηλώσεις του Τούρκου προπονητή του Παναθηναϊκού, Εργκίν Αταμάν, και ένα σερβικό δημοσίευμα) προκάλεσαν νέες... φουρτούνες εκατέρωθεν. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το αμερικανικό επαγγελματικό πρωτάθλημα (ΝΒΑ) φέρεται να μελετάει πιο σοβαρά από ποτέ την εμπλοκή του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ με τη δημιουργία μιας κλειστής Λίγκας, που θα βρίσκεται υπό τη διοικητική δικαιοδοσία και τον έλεγχό του. Μάλιστα, οι ιθύνοντες του τελευταίου φέρεται να ποντάρουν στη συμμετοχή όχι μόνο κάποιων εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης (που βρίσκονται στην Euroleague αυτήν τη στιγμή) αλλά και στη δημιουργία νέων με επίκεντρο ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που αυτήν τη στιγμή δεν διαθέτουν ομάδα στον χώρο (π.χ. Λονδίνο, Αμστερνταμ, Ρώμη). Παράλληλα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που συνέδεσαν τις συγκεκριμένες αποκαλύψεις με τα σχέδια επιχειρηματιών από το Ντουμπάι για δημιουργία και συμμετοχή ομάδας της χώρας (Dubai BC) στην Euroleague. Τα σχέδια αυτά δεν έχουν προχωρήσει, με τη δεύτερη να «παγώνει» τις όποιες βλέψεις τουλάχιστον μέχρι το 2026, ως αποτέλεσμα και των εσωτερικών διαφωνιών που υπήρξαν. Ωστόσο η πρόσφατη απόφαση της Λίγκας για ανάθεση του φετινού Φάιναλ 4 στη συγκεκριμένη πόλη - κρατίδιο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων έναντι του Βελιγραδίου, που ήταν η έτερη υποψηφιότητα, έδειξε να αναθερμαίνει το γενικότερο φλερτ των υπευθύνων της Λίγκας με τα... πετροδολάρια. Ειδικά από τη στιγμή που το ερχόμενο καλοκαίρι ολοκληρώνεται και η συμφωνία με τον βασικό χορηγό της διοργάνωσης, την τουρκική αεροπορική πολυεθνική, με ρευστό το τοπίο για το εάν θα υπάρξει ανανέωση.