Το οικονομικό πρόβλημα των πανεπιστημιακών είναι μέρος της κρίσης της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της εμπορευματοποίησής της και σαν τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί, από τους πανεπιστημιακούς, τους εργαζόμενους των ΑΕΙ, τους φοιτητές σε συμπόρευση με το λαϊκό κίνημα, για ένα δημόσιο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο. Αυτά τονίζει σε ανακοίνωσή της η Αχτίδα ΑΕΙ - ΤΕΙ της ΚΟΑ του ΚΚΕ, με αφορμή τις κινητοποιήσεις του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) των πανεπιστημίων το τελευταίο διάστημα. Ολόκληρη η ανακοίνωση της Αχτίδας έχει ως εξής:

«Οι κινητοποιήσεις των πανεπιστημιακών έφεραν στην επιφάνεια για άλλη μια φορά τη χρόνια κρίση που μαστίζει την ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας. Οι ευθύνες της κυβέρνησης απέναντι στους φοιτητές, στο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, στην ίδια την υπόθεση της Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι τεράστιες. Η πολιτική της υποβάθμισης των ΑΕΙ, του κατακερματισμού των σπουδών, της έρευνας, των επιστημονικών αντικειμένων, η πολιτική της εμπορευματοποίησης, της υποταγής στους "νόμους της αγοράς" σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ δημιουργεί μια διαλυτική πραγματικότητα που καταλήγει πολλαπλά σε βάρος της νεολαίας, των εργαζομένων και της εκπαίδευσης.

Τα προβλήματα (μισθολογικό και συνταξιοδοτικό) των πανεπιστημιακών και ιδιαίτερα όσων διαβιούν αποκλειστικά και μόνο από το μισθό τους, που είναι και το μεγαλύτερο τμήμα του ΔΕΠ και που πρωτοστατεί σε αυτές τις κινητοποιήσεις, είναι υπαρκτά και οξυμένα.

Το οικονομικό πρόβλημα είναι μέρος της κρίσης της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της εμπορευματοποίησής της. Είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης, για να υποτάξει το ΔΕΠ στις απαιτήσεις της αγοράς, να διαφοροποιήσει τις εργασιακές του σχέσεις, να το διαβρώσει μετατρέποντας τμήμα του σε κυνηγούς προγραμμάτων αμφίβολης επιστημονικότητας και χρησιμότητας. Επιδιώκοντας με αυτόν τον τρόπο να προσδεθεί το ΔΕΠ σε μηχανισμούς του κράτους και της ΕΕ. Να μετατραπεί τμήμα των μελών ΔΕΠ σε "μεσάζοντες" για την υλοποίηση της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων και τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Για αυτό το λόγο τα μισθολογικά και συνταξιοδοτικά αιτήματα πρέπει να είναι ενταγμένα σε ένα πλαίσιο αιτημάτων, που θα υπερασπίζεται στο σύνολό του το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των ΑΕΙ. Που θα υπερασπίζεται την επιστημονική, εργασιακή και οικονομική αξιοπρέπεια του ΔΕΠ. Με αυτό το πλαίσιο οι πανεπιστημιακοί θα δώσουν ουσιαστική απάντηση στις προσπάθειες της κυβέρνησης να συκοφαντήσει τις κινητοποιήσεις τους, ενώ παράλληλα δε θα επιτρέψουν την αξιοποίησή τους από πολιτικές δυνάμεις που ουσιαστικά έχουν την ίδια πολιτική με αυτή της κυβέρνησης.

Δυστυχώς, με ευθύνη δυνάμεων που πρόσκεινται στη ΝΔ και το Συνασπισμό, το πλαίσιο των αιτημάτων που έχει υιοθετηθεί από την πλειοψηφία της ΠΟΣΔΕΠ δεν είναι σε αυτή την κατεύθυνση. Οι δυνάμεις αυτές, κάνοντας πίσω από τις αποφάσεις του τελευταίου Συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ, αρνούνται πεισματικά να συνδέσουν τα οικονομικά προβλήματα των μελών ΔΕΠ με την κυβερνητική πολιτική στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αρνούνται να απευθυνθούν στο φοιτητικό και στο λαϊκό κίνημα. Ακολουθούν μια πολιτική που υπακούει στη λογική «όσο λιγότερα διεκδικούμε τόσο πιο εύκολα θα τα πετύχουμε», κάτι το οποίο όχι μόνο δεν αποδίδει, αλλά εγκλωβίζει τον αγώνα των πανεπιστημιακών στο εκβιαστικό δίλημμα που αξιοποιεί έντεχνα η κυβέρνηση, για το αν θα χαθεί το εξάμηνο και οι εξετάσεις των φοιτητών. Την ίδια στιγμή δυστυχώς δεν παρεμποδίζεται πρακτικά η υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στα ιδρύματα.

Κατά αυτόν τον τρόπο όχι μόνο το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση είναι μικρό, αλλά επιπλέον κάτω από αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση προσπαθεί να το μεταφέρει στο ΔΕΠ, συκοφαντώντας το κομμάτι που πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις.

Η ανάγκη μιας διαφορετικής γραμμής πλεύσης των κινητοποιήσεων των πανεπιστημιακών είναι εμφανής και γίνεται επιτακτική μπροστά στο αδιέξοδο που διαγράφεται. Φοιτητές, ΔΕΠ και οι άλλοι εργαζόμενοι των ΑΕΙ, ενιαιοποιώντας τα αιτήματά τους και τον αγώνα τους, συγκλίνοντας και συμπορευόμενοι με το λαϊκό κίνημα για ένα δημόσιο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο, στην υπηρεσία των αναγκών της κοινωνίας, της νεολαίας και του ελληνικού λαού, μπορούν να αντισταθούν στην κυβερνητική επίθεση και να αποσπάσουν κατακτήσεις».