Περίπου μία δεκαετία αυταρχικής διακυβέρνησης από τον Φουτζιμόρι δε στάθηκε αρκετή να κάνει τους Περουβιανούς να ξεχάσουν τους δρόμους του αγώνα. Απέργησαν και διαδήλωσαν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, πιστεύοντας πως ο κρατικός πλούτος δε χαρίζεται ούτε ξεπουλιέται.