Η μεγάλη επιτυχία της χτεσινής απεργιακής κινητοποίησης στη Λάρισα - όπως, άλλωστε, και των άλλων τριών που προηγήθηκαν το τελευταίο διάστημα, με αιχμή το «ασφαλιστικό» - αναδεικνύει, εν πρώτοις, τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων της περιοχής. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν για την ανάπτυξη ακόμα πιο μαζικών και δυναμικών αγώνων, με στόχο την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης και για την ανατροπή της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα μας. Δείχνει, όμως, αυτή η επιτυχία και το πώς πρέπει να οργανώνεται και να δρα το συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε να κινητοποιεί αγωνιστικά τις πλατιές μάζες των εργαζομένων.

Διότι, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η απεργία πέτυχε σε μια περιοχή, όπως η Λάρισα, όπου δρα ένα ταξικό Εργατικό Κέντρο, το οποίο συντασσόμενο με το ΠΑΜΕ, οργανώνει και συντονίζει επιτυχώς τους αγώνες της εργατικής τάξης στην περιοχή του.

Κι είναι η συνεχής, υπομονετική και επίμονη δουλιά «μυρμηγκιού» του Εργατικού Κέντρου Λάρισας - στο τελευταίο διάστημα στελέχη του περιόδευσαν πολλές φορές σ' όλα τα εργοστάσια και τους άλλους εργασιακούς χώρους, οργάνωσαν εκατοντάδες συσκέψεις, συγκεντρώσεις ενημέρωσης και προετοιμασίες, μοίρασαν χιλιάδες προκηρύξεις κι άλλο έντυπο υλικό - που συμβάλλει αποτελεσματικά στην καλή προετοιμασία και οργάνωση των απεργιών και των άλλων κινητοποιήσεων των εργαζομένων της περιοχής.

Απ' αυτή την άποψη, λοιπόν, η δράση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, ιδιαιτέρως στη σημερινή εποχή που πολλοί επιχειρούν να «περάσουν» τη λογική και την πρακτική της μοιρολατρίας, της απαισιοδοξίας, του συμβιβασμού και της παραίτησης...