Ο πρωθυπουργός αναχώρησε χτες για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στη Σεβίλλη, έχοντας ήδη προετοιμάσει τη «θριαμβευτική» του επιστροφή. Το θέμα του ευρωστρατού θα αποτελέσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το αντικείμενο του «θριάμβου». Είτε θα πρόκειται για μια ακόμη «μεγάλη εθνική επιτυχία», είτε για τη «σθεναρή και γενναία αντίσταση» στις πιέσεις για την υιοθέτηση του αμερικανοβρετανικού σχεδίου για τη συγκρότηση του ευρωστρατού. Ασφαλώς, ο πρωθυπουργός ενδιαφέρεται περισσότερο για το πρώτο σενάριο. Δεν του πάει να δυσαρεστεί ισχυρούς συμμάχους και εταίρους. Μπορεί να αρκεστεί σε λίγα, όπως η προσθήκη που έχει συμφωνηθεί να συμπεριληφθεί στο αμερικανοβρετανικό κείμενο. Προσθήκη, που, διασταλτικά ερμηνευόμενη, θα απαγορεύει (με ποιον τρόπο, άραγε;) στην Τουρκία να επιτεθεί στην Ελλάδα. Αυτή την προσθήκη είναι έτοιμος ο πρωθυπουργός να κουνήσει σαν σημαία της επιτυχίας του με την επιστροφή του από τη Σεβίλλη.

ολόκληρος μηχανισμός κινείται ήδη, προκειμένου να «περάσει» στον κόσμο αυτή η «επιτυχία» της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. «Ειδικοί» αναλυτές και δημοσιογράφοι άρχισαν ήδη να εμφανίζονται, λέγοντας ότι το θέμα του ευρωστρατού είναι υπερτιμημένο, ότι κακώς η κυβέρνηση προκάλεσε με τις αντιρρήσεις της τόσο θόρυβο, ότι επιτέλους δεν πρέπει να επανέλθει η χώρα στην περίοδο της απομόνωσης μεταξύ των εταίρων της.

Αυτό που κρύβουν η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί παραπληροφόρησης που χρησιμοποιεί, είναι ότι, με βάση τις αμερικανοβρετανικές ιδέες για τον ευρωστρατό, η Τουρκία ενισχύει τη θεωρία της περί ύπαρξης γκρίζων ζωνών και εκκρεμοτήτων στην Κύπρο και στο Αιγαίο. Αυτό το ζήτημα, όμως, θα προβληθεί, από την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, μόνο αν η συγκυρία επιβάλει στον πρωθυπουργό να αναβάλει, προς το παρόν, την υπογραφή του αμερικανοβρετανικού κειμένου, προκειμένου να επιστρέψει από τη Σεβίλλη, ως «υπερήφανα και σθεναρά αντιστεκόμενος» πατριώτης.