Γνώμονας της νέας διοίκησης, είναι η αγωνιστική παρέμβαση του συνδικαλιστικου κινήματος σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, που θα δημιουργεί εμπόδια στην εφαρμογή της πολιτικής στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου
Συγκεκριμένα, κατά τη διαδικασία συγκρότησης του προεδρείου της ΓΣΕΒΕΕ, τέθηκαν δύο υποψηφιότητες για τη θέση του προέδρου. Υποψήφιοι, ήταν ο Γ. Μότσος επικεφαλής της ΠΑΣΚΕΒΕ και πρώην πρόεδρος της διοίκησης που δικαστικώς κρίθηκε παράνομη, και, ο Δ. Φέτσης, επικεφαλής της ΔΗΚΕΒΕ. Από τους 50 παραβρισκόμενους, (απουσίαζε ένα μέλος) ο Γ. Μότσος έλαβε 22 ψήφους, και ο Δ. Φέτσης, έλαβε 28 ψήφους. Είναι ολοφάνερο ότι η υποψηφιότητα Φέτση βρήκε γενικότερη απήχηση, αφού συνδικαλιστές της ΔΑΚΜΕ που πρόσκειται στη ΝΔ, για δικούς τους λόγους και χωρίς να υπάρχει κάποια προγραμματική συνεννόηση ή συμφωνία, επέλεξαν να τη στηρίξουν. Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας, η ΠΑΣΚΕΒΕ, διαπιστώνοντας ότι δε θα κατείχε πλέον τη θέση του προέδρου αποχώρησε από τις διαδικασίες. Την ΠΑΣΚΕΒΕ ακολούθησε και η ΑΣΚΕΒΕ (η παράταξη του ΣΥΝ), αποδεικνύοντας, την πλήρη σύμπλευση των δύο παρατάξεων, που δεν μπόρεσαν να αποδεχτούν το γεγονός ότι, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, δεν είναι της ΠΑΣΚΕ!
Με δήλωσή του στο «Ρ» ο νέος πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Φέτσης τονίζει: «Η αλλαγή της διοίκησης στη ΓΣΕΒΕΕ πραγματοποιήθηκε σε μια κρίσιμη περίοδο για τα οξυμένα προβλήματα των ΕΒΕ. Οι αναδιαρθρώσεις που συντελούνται στην οικονομία στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που ασκεί η κυβέρνηση και η ΕΕ δίνουν νέα διάσταση στην επιδείνωση της καταστάσης και δημιουργούν δυσοίωνες προοπτικές για τις μικρές επιχειρήσεις. Γνώμονας της νέας διοίκησης, είναι η αγωνιστική παρέμβαση του συνδικαλιστικού κινήματος σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση που θα δημιουργεί εμπόδια στην εφαρμογή των μέτρων που χτυπούν και συρρικνώνουν τη δραστηριότητα των μικρών επιχειρήσεων, ενώ αντίθετα ωφελούν το μεγάλο κεφάλαιο. Θα υπερασπιστούμε την προοπτική των μικρών επιχειρήσεων, μέσα από συνεταιριστικές - συλλογικές δραστηριότητες στα πλαίσια μιας άλλης, αντιμονοπωλιακής πολιτικής που θα περιορίζει την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου. Για την επιτυχία των παραπάνω στόχων, χρειάζεται στο σύνολό του το συνδικαλιστικό κίνημα να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του, σε μια πορεία διεκδικητικών αγώνων, με τη συμπαράταξη των άλλων κοινωνικών δυνάμεων, εργαζόμενους, μικροαγρότες που πλήττονται το ίδιο από αυτή την πολιτική. Σ' αυτή την κατεύθυνση θα διαθέσουμε όλες τις δυνάμεις μας».