Ούτε η εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού του 2002 πηγαίνει καλά και έτσι η κυβέρνηση αποφάσισε χτες περικοπές δαπανών, το ύψος των οποίων κυμαίνεται από 100 μέχρι και 150 δισεκατομμύρια δραχμές. Η απόφαση πάρθηκε κατά τη διάρκεια χτεσινής σύσκεψης στο υπουργείο Οικονομίας με τη συμμετοχή του Ν. Χριστοδουλάκη, των υφυπουργών Α. Φωτιάδη, Γ. Φλωρίδη και υπηρεσιακών παραγόντων. Σύμφωνα με ανεπίσημη ενημέρωση από το υπουργείο Οικονομίας, οι περικοπές δε θα θίξουν τις κοινωνικές δαπάνες, αλλά μόνο τις λεγόμενες καταναλωτικές (μετακινήσεις, υπερωρίες, λειτουργικές κλπ.), θέση όμως που ελέγχεται για την ορθότητά της. Οι καταναλωτικές δαπάνες, όλα τα προηγούμενα χρόνια, έχουν συμπιεστεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα και με δεδομένο ότι το σχετικό κονδύλι στον προϋπολογισμό του 2002 είναι 763 δισ. δρχ., είναι πρακτικά αδύνατο να περικοπούν και τα 100 δισ. δραχμές μόνο από τη συγκεκριμένη κατηγορία δαπανών. Το μαχαίρι των περικοπών, σύμφωνα με αρμόδιους παράγοντες, θα φτάσει και στις επιχορηγήσεις φορέων, κάτι που δε θέλει να ομολογήσει η κυβέρνηση, λόγω των αντιδράσεων που αναμένεται να υπάρξουν. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι στελέχη του οικονομικού επιτελείου θεωρούν τη «διορθωτική» αυτή κίνηση σταγόνα στον ωκεανό, καθώς τα όλο και διευρυνόμενα ελλείμματα του υπό εκτέλεση προϋπολογισμού, κατά την εκτίμησή τους, θα απαιτήσουν αργά ή γρήγορα και άλλες παρεμβάσεις... Ενδεικτικό της κακής πορείας του προϋπολογισμού είναι ότι το τετράμηνο Γενάρη-Απρίλη το έλλειμμα διαμορφώθηκε στα 3,6 δισ. ευρώ ή 1,2 τρισ. δραχμές, με τάσεις μεγέθυνσης. Και ενώ η κατάσταση έχει διαμορφωθεί έτσι, η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί τη χορήγηση από 1 του Ιούλη του οικογενειακού επιδόματος και στους δύο συζύγους, μετά τη σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου. Ερωτώμενοι για το θέμα αυτό παράγοντες του Γενικού Λογιστηρίου από το «Ρ» απάντησαν ότι κανονικά το επίδομα πρέπει να δοθεί, γιατί σε διαφορετική περίπτωση η κυβέρνηση θα επωμιστεί το υψηλό κοινωνικό κόστος τυχόν ανακολουθίας της...

Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου αποδίδουν τις αποκλίσεις του προϋπολογισμού κυρίως στην κακή πορεία των εσόδων. Υπενθυμίζουν μάλιστα μια σειρά από λόγους που οδήγησαν στην υστέρηση αυτή. Ως τέτοιους κατονομάζουν την εφαρμογή το 2001 και 2002 των φορολογικών ελαφρύνσεων προς τις επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδήματα, που εξήγγειλε η κυβέρνηση στα πλαίσια της πολιτικής μείωσης της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων. Σε αυτά προστίθενται η κακή πορεία του Χρηματιστηρίου και τα μειωμένα έσοδα από τις χρηματιστηριακές συναλλαγές, η μείωση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, σε σχέση με τα υψηλά επίπεδα του 2001, οι πολύ μεγάλες καθυστερήσεις που έχουν σημειωθεί στις εισπράξεις εσόδων από την Ευρωπαϊκή Ενωση κλπ. Μπροστά στη δυσχερή αυτή κατάσταση το υπουργείο Οικονομικών αναζητά σανίδα σωτηρίας στην πρόσφατη ρύθμιση των φοροεκκρεμοτήτων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για την εξαετία 1993-1998. Παράλληλα, εκβιάζει με τον μπαμπούλα του ΣΔΟΕ όλους εκείνους που θα αρνηθούν να ενταχθούν στην, προαιρετική κατά τα άλλα, ρύθμιση.