Το αλήστου μνήμης «θα σε τυλίξω σε μια κόλλα χαρτί, ρε!», επιστρέφει! Και μάλιστα επιστρέφει πολιτικά και δικονομικά «νομιμοποιημένο»! Ας είναι καλά ο «τρομονόμος». Ας είναι καλά οι πολυποίκιλοι το τελευταίο διάστημα υμνητές του. Αλλά τι εξυμνούν, τελικά, οι δοξολόγοι του «τρομονόμου»; Ας δούμε:

α) Σύμφωνα με τις «τρομονομικές» διατάξεις, η «μαρτυρία» του οποιουδήποτε «άγνωστου Χ» μπορεί, εφόσον θεωρηθεί «αξιόπιστη» από τις διωκτικές αρχές, να χρησιμοποιηθεί εναντίον του «υπόπτου». Ουδείς ποτέ δε θα μάθει ποιος ήταν ο «μάρτυρας», η κατάθεσή του είναι δυνατόν να ληφθεί εκτός ακροαματικής διαδικασίας, και παρ' όλα αυτά να στείλει κάποιον στα κάτεργα εφόσον το κρίνουν οι διώκτες!

β) Η «μαρτυρία» κάποιου που έχει έρθει σε συναλλαγή με τις διωκτικές αρχές, και αφού προηγουμένως του έχει εξασφαλιστεί η αλλαγή των στοιχείων της ταυτότητάς του, μπορεί επίσης να θεωρηθεί «αξιόπιστη», χωρίς κανείς να μπορεί να ελέγξει αυτό το βαθμό «αξιοπιστίας».

γ) Ως «αξιόπιστες» θεωρούνται οι «μαρτυρίες» ακόμα και κοινών πρακτόρων και πατενταρισμένων προβοκατόρων (τύπου Κρυστάλλη για παράδειγμα) αφού ο «τρομονόμος» εισάγει διάταξη περί «διείσδυσης» τέτοιου είδους πρακτόρων σε «εγκληματικές οργανώσεις» για την ανακάλυψη στοιχείων. Ποιος όμως εγγυάται ότι τέτοιου είδους «λαγωνικά» δεν ενεργούν με εντολή (και) την «κατασκευή στοιχείων»;..