Στις 19 Φλεβάρη του 2002 και ενώ συνεχιζόταν η επιδρομή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, η γνωστή αμερικανική εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» γράφει: «Σχέδια για τη διοχέτευση πληροφοριών, ακόμη και λανθασμένων, σε ξένους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης αναπτύσσει το Πεντάγωνο στο πλαίσιο της νέας προσπάθειας επηρεασμού της διεθνούς κοινής γνώμης και των κυβερνητικών στελεχών σε χώρες, είτε εχθρικές, είτε φίλα προσκείμενες στην Ουάσιγκτον». Ηταν ένα ακόμη «επεισόδιο» στον πόλεμο για τη χειραγώγηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης με σκοπό τη νομιμοποίηση της «αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας» στη συνείδηση των λαών.

Σ' αυτό τον «πόλεμο των μέσων ενημέρωσης» που προηγείται των πολεμικών επιδρομών, συνεχίζεται παράλληλα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και δε σταματά όταν σιγούν τα όπλα, χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα: Η προσπάθεια προσεταιρισμού των μέσων αλλά και των δημοσιογράφων, ο εκβιασμός και οι προγραφές, οι απολύσεις για τους «αμετανόητους», ακόμη και... οι πύραυλοι.

Φυσικά, πολύ γρήγορα αυτός ο «πόλεμος» επεκτάθηκε από τις ΗΠΑ σ' ολόκληρο τον κόσμο. Τόσο κατά τη διάρκεια της ΝΑΤΟικής επιδρομής στη Γιουγκοσλαβία, όσο και της επιδρομής στο Αφγανιστάν, όπως και τώρα με την εγχώρια «αντιτρομοκρατική εκστρατεία», έχουμε και την ελληνική εκδοχή αυτής της επιχείρησης χειραγώγησης της «κοινής γνώμης», των μέσων ενημέρωσης και των εργαζόμενων στον τύπο. Κυβέρνηση, αμερικανική πρεσβεία, άλλοι μηχανισμοί και «αντικειμενικοί δημοσιογράφοι» έχουν αποδυθεί σε μια προσπάθεια «σωφρονισμού» του ελληνικού λαού, ο οποίος δείχνει μια αξιοπερίεργη εμμονή στο να αμφισβητεί την αλήθεια «τους».