Την κατηγορηματική του αντίθεση στον επιχειρούμενο «εκσυγχρονισμό» του συστήματος κοινωνικής προστασίας εξέφρασε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Θεωνάς παρεμβαίνοντας στη συζήτηση της Ολομέλειας του ΕΚ σχετικά με μια συντονισμένη στρατηγική εκσυγχρονισμού της κοινωνικής προστασίας.

«Διαβάζοντας τη διαπνεόμενη από τόσο και τόσες καλές προθέσεις ανακοίνωση της Επιτροπής για την κοινωνική προστασία, αναρωτιέται κανείς αν οι συντάκτες της και οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι ζουν στην ίδια Ηπειρο, στην ίδια κοινωνική πραγματικότητα», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. «Αναρωτιέται, επίσης, αν αυτή "η συντονισμένη στρατηγική εκσυγχρονισμού" δεν είναι άλλη μια κίβδηλη διατύπωση της συντονισμένης και ολομέτωπης επίθεσης στην κοινωνική προστασία και ασφάλεια και στα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων».

«Συμμεριζόμαστε αρκετές από τις παρατηρήσεις του εισηγητή αλλά δε συμμεριζόμαστε καθόλου την αισιοδοξία του για τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς της Επιτροπής και του Συμβουλίου όσον αφορά στην κοινωνική προστασία. Οι γενικές κατευθύνσεις της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής, το Σύμφωνο Σταθερότητας, και τα αυστηρά προγράμματα σύγκλισης που πλήττουν καίρια την απασχόληση και προωθούν την απασχολησιμότητα και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και της οργάνωσης της εργασίας, οι αποφάσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ για συγκράτηση των αυξήσεων μισθών και ημερομισθίων, καθώς και η εμμονή στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και τη, με κάθε τίμημα, εξασφάλιση της περιβόητης νομισματικής σταθερότητας, δε μας επιτρέπουν να έχουμε αμφιβολίες για τους στόχους και τις επιδιώξεις της νέας στρατηγικής. Μοναδικό σκοπό έχει», επεσήμανε ο Γ. Θεωνάς, «να προλειάνει το έδαφος και να δημιουργήσει τις συνθήκες μείωσης των δημοσίων δαπανών για τις κοινωνικές ασφαλίσεις και την ελαστικοποίηση και αυτής της ίδιας της κοινωνικής προστασίας».

«Οταν κατ' επανάληψη και διά στόματος πολλών ιθυνόντων, η κοινωνική ασφάλιση έχει χαρακτηριστεί ως "κόστος" και "εμπόδιο" στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και όταν αναζητούνται τρόποι μεταφοράς αυτού του κόστους από τις επιχειρήσεις στους εργαζόμενους - πάντα βέβαια με το πρόσχημα της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης - θα μας προξενούσε κατάπληξη το υφιστάμενο μοντέλο της ασύδοτης οικονομίας της αγοράς, της στυγνής χρηματοοικονομικής προσέγγισης των πάντων, το πλήρως εξαρτημένο από τα μονοπωλιακά συμφέροντα, να πάρει υπό την προστασία του το θεμελιώδες δικαίωμα κοινωνικής προστασίας και περίθαλψης των πολιτών».

«Είναι προφανές», σημείωσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «ότι αυτό που επιδιώκεται είναι η μετατόπιση από τα οργανωμένα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης - που βρίσκονται κάτω από κρατικό έλεγχο - σε συστήματα ιδιωτικών ασφαλιστικών φορέων, που θα αποδώσουν νέα κέρδη στο κεφάλαιο και θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους οι οποίοι εκτός από το υψηλότερο κόστος θα "απολαμβάνουν" όλο και πιο υποβαθμισμένες κοινωνικές παροχές. Η προβολή του αθέμιτου ανταγωνισμού ανάμεσα στα δημόσια και ιδιωτικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης όπως και ανάμεσα στα συστήματα των κρατών - μελών, όχι μόνο δεν αποτελεί επιχείρημα αλλά αντίθετα καθιστά πρόδηλες τις πολιτικές σκοπιμότητες και τις αφόρητες πιέσεις που δέχονται τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης προκειμένου να συρρικνωθούν ή και να διαλυθούν, προς όφελος του ιδιωτικού τομέα και του νόμου του κέρδους».

«Είναι γνωστό ότι το επίπεδο και η ποιότητα απασχόλησης καθορίζει και την ποιότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να μιλάμε για υγιή και οικονομικά βιώσιμα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα εκατομμύρια των ανέργων, των φτωχών, των περιθωριοποιημένων, των "εργαζομένων φτωχών" της μερικής απασχόλησης, των εξαρθρωμένων από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές όρων εργασίας».

«Η κοινωνική ασφάλιση και προστασία αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των εργαζομένων στην Ευρώπη», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «που κατακτήθηκε μετά από πολυετείς αγώνες ενάντια στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου και με τη διαρκή έκφραση της αλληλεγγύης που χαρακτηρίζει τους εργαζόμενους. Σήμερα στην Ευρώπη της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, είναι επιτακτική η ανάγκη εξασφάλισης ευρύτερης κοινωνικής προστασίας και διεύρυνσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, γεγονός όμως που απαιτεί ένα άλλο σύστημα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης που είναι αδύνατο να παράγει η ΕΕ λόγω της φύσης και του χαρακτήρα της».

«Στη βάση αυτών των εκτιμήσεων, κατέληξε ο Γ. Θεωνάς, θέλουμε να εκφράσουμε την κατηγορηματική μας αντίθεση στον "εκσυγχρονισμό" του συστήματος κοινωνικής προστασίας που προωθεί με την Ανακοίνωσή της η Επιτροπή και να σημειώσουμε ότι δεν μπορούμε να δώσουμε θετική ψήφο στη συζητούμενη έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης».