Αν είναι η σκέψη σου ΠΡΙΝ ΑΠΟ / ΣΕΝΑ. Δεν είν' απόκομμα θεού και γέννα. Τη σκλάβα σκέψη σου, σκέψη ΔΕΤΗ σου την επλάσανε οι δυνατοί». Αυτά έγραφε από το 1922 εδώ και 78 χρόνια πριν, ο Δήμος Τανάλιας, γνωστός σε όλους αργότερα, ως Κώστας Βάρναλης. Με το αστραφτερό του μυαλό αναφερόταν σε όλους εκείνους που μεταβάλλονται σε παθητικούς αποδέκτες της βούλησης των ισχυρών, που υποβάλλονται σε ομαδική πλύση εγκεφάλου και μεταβάλλονται, κατά τη θεωρία του Παυλόφ σε πειραματόζωα εξαρτημένων αντανακλαστικών και τελικά ανδρανοποιούνται, αποδέχονται, υποτάσσονται στη ΔΟΤΗ ΣΚΕΨΗ που πλάθουν για λογαριασμό τους, οι δυνατοί.

Αν ζούσε σήμερα ο Βάρναλης, μέσα σ' αυτόν τον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης που εκπορεύεται από τα καλοπληρωμένα (εξωνημένα), δηλαδή εξαγορασμένα κέντρα του παγκόσμιου, άρα και του ευρωπαϊκού και του εγχώριου καπιταλισμού, με τη συνδρομή της καλπάζουσας τεχνολογίας, θα έτριβε τα χέρια του, μ' εκείνο το ειρωνικό του χαμόγελο, για την επιβεβαίωση των προφητικών του στίχων.

Αυτό προσπαθούν να κάνουν οι άρχοντες της εξουσίας, οι ξένοι και οι δικοί μας. Να χαλιναγωγήσουν, να λαφυραγωγήσουν, να υποτάξουν την ελεύθερη σκέψη, να την «καναλιζάρουν στην κυριολεξία, να την κατασκευάσουν με την υποβολή και την επιβολή τις εικονικής πραγματικότητας, που υποκαθιστά το ψωμί με πορφόλυγες του αέρα. Και αν δεν μπορούν να το κάνουν με άλλους τρόπους, να τη ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ, σαν τους δήμιους - καλόγερους της Ιεράς Εξέτασης.

Αυτήν την ελεύθερη σκέψη που διαμορφώνεται όχι μόνον ως οργανική λειτουργία, αλλά ως συνάρτηση της κοινωνικής πραγματικότητας και της ταξικότητας, αυτών φοβούνται. Γιατί η σκέψη και ο συνακόλουθος λόγος οδηγούν στην πράξη. Και αυτόν φοβούνται. Να γιατί η φωνή του ΚΚΕ, ο λόγος των αγώνων, η ματοβαμμένη γραφή του «Ριζοσπάστη» δέχονται κατά τη διαδρομή της ιστορίας, τον αδυσώπητο διωγμό. Γιατί, όπως λένε οι γραφές «εν αρχή ην ο λόγος», αλλά όχι ως επιφοίτηση άνωθεν και ως «σκέψη δετή» όπως υπονοείται, αλλά ως φωνή ελευθερίας και διεκδίκησης.