«Πάλη ταξική, μαζική, συνεχώς κλιμακούμενη, είναι το όπλο μας. Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε, να κρύψουμε. Το συλλαλητήριο αυτό είναι ένα βήμα προετοιμασίας για την υποδοχή της Συνόδου Κορυφής τον Ιούνη του 2003 στην πόλη μας», σημειώνει η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» και γνωστοποιεί ότι θα πάρει πρωτοβουλίες για το συντονισμό της δράσης με φορείς και σωματεία της πόλης που προσανατολίζονται σε αυτή την κατεύθυνση. Η προκήρυξη της κίνησης που κυκλοφορεί ήδη στην πόλη έχει τίτλο «Περιμένοντας τους βαρβάρους» και αρχίζει με τους στίχους του Καβάφη: «- Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι; / Είναι οι βάρβαροι να φτάσουν σήμερα. / - Γιατί μέσα στη Σύγκλητο μια τέτοια απραξία; / Τι κάθονται οι Συγκλητικοί και δε νομοθετούνε; / Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. / Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί; / Οι βάρβαροι σαν έρθουν θα νομοθετήσουν».

«Αυτοί οι στίχοι του Κ. Π. Καβάφη, σημειώνει η κίνηση, αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας της κίνησης, που από την ιδρυτική της ακόμη διακήρυξη ξεκαθάρισε ότι δεν είναι "συγκλητικοί σε απραξία", αλλά αγωνιστική συσπείρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Με δεδομένο λοιπόν αυτό, και με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ, όπου η πολιτική της "νέας τάξης" θα είναι παρούσα στην πόλη και με το πρόσωπο του κυρίου πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, η "Δράση: Θεσσαλονίκη 2003" καλεί το λαό να στείλει ξεκάθαρο το μήνυμα αντίστασης στην ουσία αυτής της πολιτικής που σχεδιάζεται να γίνει ακόμη πιο αντιδραστική με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του 2003 στη Θεσσαλονίκη».

Στην ανακοίνωσή της η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» αναφέρει: «Για άλλη μια φορά στη σκηνή της ΔΕΘ παρουσιάζεται το ίδιο έργο. Επίσκεψη του πρωθυπουργού, εξαγγελίες κατευθύνσεων, οικονομικών μέτρων, κοινωνικών παροχών και άλλα παρόμοια, για το καλό των εργαζομένων και της περιοχής.

Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες και τους διθυράμβους η πραγματικότητα επιμένει πεισματικά να μη δικαιώνει κυβέρνηση και αντιπολίτευση ούτε και τις πολιτικές τους.

Στην πόλη, λοιπόν, των εξαγγελιών, τη Θεσσαλονίκη, η ανεργία καλπάζει. Είναι χαρακτηριστικός ο τίτλος τοπικής εφημερίδας "Στο "κόκκινο" η ανεργία στη Μακεδονία, κύρια αιτία η αποβιομηχάνιση της περιοχής. Η πραγματική ανεργία αγγίζει το 30%, χωρίς δουλιά μία στις τρεις γυναίκες κάτω των 25 ετών".

Οι βασικές υποδομές (μετρό, υποθαλάσσια, κάθετοι οδικοί άξονες, πάρκινγκ κ.ά.), απαραίτητες για μια ανθρώπινη λειτουργία της πόλης, εξακολουθούν ακόμα να εξαγγέλλονται και αποτελούν "πεδίο διαπάλης" των δύο μονομάχων της πολιτικής σκηνής, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για το "τις πταίει"».

Ειδικότερη αναφορά κάνει στις γνωστές ψεύτικες υποσχέσεις που επιστράτευσε η κυβέρνηση την τελευταία περίοδο για να κοροϊδέψει τους μικρομεσαίους αγρότες και να συγκαλύψει τις ολέθριες συνέπειες της αντιαγροτικής της πολιτικής. «Η πραγματικότητα όμως είναι ζοφερή για όλους τους μικρομεσαίους αγρότες και δεν αφήνει κανένα περιθώριο ελπίδας και επανάπαυσης. Οι τιμές του βαμβακιού, του λαδιού, του σταριού κ.ο.κ., έκλεισαν σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα, που δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής, ενώ σημαντικές ποσότητες έμειναν χωρίς επιδότηση, με αποτέλεσμα χιλιάδες μεμονωμένοι αγρότες να κινδυνεύουν με χρεοκοπία. Οι συνέπειες αυτές, που ήταν προδιαγραμμένες από το νέο κανονισμό που πρότεινε και ψήφισε η κυβέρνηση μαζί με την ΕΕ, δεν αφορούν μόνο στην περσινή χρονιά. Θα συνεχιστούν και στις σοδειές των επόμενων χρόνων αν οι αγρότες, σε συντονισμό με τους εργάτες και τα άλλα κοινωνικά στρώματα, με τον αγώνα τους, δεν ανατρέψουν αυτόν τον κανονισμό. Πέρα από την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, οι πιο σκληρές αποφάσεις για το μέλλον της γεωργίας θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής το 2003, που θα γίνει στην πόλη μας».

Αναφερόμενη στις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό αλλά και διεθνώς η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» περιγράφει: «Η ακρίβεια καλπάζει, τα εργατικά νοικοκυριά "βογκάνε". Η υπόθεση της "17 Νοέμβρη" σε πλήρη εξέλιξη. Κυνηγάνε τους "τρομοκράτες" με στόχο να βάλουν το λαϊκό κίνημα στο γύψο. Αυτή είναι η ουσία.

Ο Μπους ετοιμάζεται να επιτεθεί στο Ιράκ και στην ευρύτερη περιοχή. Η γενοκτονία των Παλαιστινίων συνεχίζεται. Στα "λευκά κελιά" Τούρκοι αγωνιστές πεθαίνουν και η κυβέρνηση κωφεύει. Ο κουρνιαχτός της "κλοπής των όπλων" στην Κω συγκαλύπτει την ουσία ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας αναδιατάχθηκαν ήδη και προσαρμόστηκαν στο δόγμα της "νέας τάξης", που θέλει δυνάμεις ταχείας επέμβασης να επεμβαίνουν όπου Γης, σε βάρος των λαών και των κινημάτων τους.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα ο κ. πρωθυπουργός ανεβαίνει στη "μητρόπολη των Βαλκανίων" για να εξαγγείλει μέτρα "ανακούφισης των ασθενέστερων τάξεων". Πακέτα φοροελαφρύνσεων, ρυθμίσεις για τις κληρονομιές και πάει λέγοντας.

Από την άλλη, η ΝΔ ετοιμάζεται και αυτή πυρετωδώς για την άνοδο στην πόλη του κ. Καραμανλή, και σχεδιάζει την "αντεπίθεση" στις κυβερνητικές εξαγγελίες».

Αποκαλύπτοντας το στόχο των εξαγγελιών και τις αντιδράσεις της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης ξεκαθαρίζει πως κυρίαρχη επιδίωξη έχουν «να αποκρύψουν την ουσία της πολιτικής τους. Πολιτική που την επεξεργάστηκαν τα ευρωπαϊκά επιτελεία με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και συνεχίζουν να την επεξεργάζονται με τις διάφορες Συνόδους Κορυφής, όπως θα γίνει άλλωστε και με την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής του Ιούνη του 2003 στην πόλη μας». Και προειδοποιεί: «Ο πυρήνας αυτής της πολιτικής της ΕΕ, που τρέχει, αν δεν αντιδράσουμε, θα γίνει ακόμα πιο βάρβαρος. Η πολιτική αυτή είναι φανερά επιζήμια για τους λαούς, για τους εργαζόμενους. Με τις εξαγγελίες του ο κ. πρωθυπουργός αυτήν ακριβώς την πολιτική βαρβαρότητα θέλει να συγκαλύψει».

Ομως, οι επιπτώσεις για τους εργαζόμενους και το λαό είναι καταστροφικές και δεν μπορούν πλέον να κρύβονται. Αλλωστε, τα ποσοστά ανεργίας στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης το μαρτυρούν: Ελευθέριο Κορδελιό 35%, Αγιος Παύλος 22,7%, Εύοσμος 22,4%, Συκιές 19,6%, Μενεμένη 18,5%, Τριανδρία 17,5%, Νεάπολη 17%, Ευκαρπία 13,5%, Αμπελόκηποι 12,9%, Σταυρούπολη 12,2%, Πολίχνη 10,1%.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, λοιπόν, η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» καλεί το λαό να υποδεχτεί αγωνιστικά τους αρχιτέκτονες αυτής της πολιτικής. Να βρεθεί στους δρόμους και στις πλατείες του αγώνα, «με όνομα, διεύθυνση, με πρόσωπα και βλέμμα καθάριο, χωρίς μαντίλια και κουκούλες, με συνθήματα και προτάσεις ενάντια στο βάρβαρο αυτό σύστημα, τον καπιταλισμό, για μια κοινωνία στην οποία οι άνθρωποι θα έχουν μόνιμη σταθερή δουλιά, δημόσια δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία.

Πάλη ταξική, μαζική, συνεχώς κλιμακούμενη, είναι το όπλο μας. Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε, να κρύψουμε».