Τα κρίσιμα και ζωτικά προβλήματα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και σήμερα, πρωταρχικά είναι προβλήματα προσανατολισμού και κατεύθυνσης στη δράση του. Με αυτό το σχόλιο ο Γ. Μαυρίκος έδωσε το στίγμα της ΔΑΣ στη συζήτηση που έγινε στη χτεσινή ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ για το 31ο οργανωτικό και καταστατικό συνέδριο της συνομοσπονδίας που θα γίνει στις 23-24 Νοέμβρη στην Αθήνα.

Προειδοποίησε μάλιστα ότι ορισμένες αλλαγές που προτείνονται αντί να βελτιώσουν την κατάσταση θα δημιουργήσουν νέα προβλήματα. Από την πλευρά του ο οργανωτικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, πρόβαλε την ανάγκη για «νέα οργανωτική δομή» και «ανάλογες καταστατικές αλλαγές» που θα συμβαδίζουν με τις συνθήκες της νέας οικονομίας και των νέων εργασιακών σχέσεων όπως λίγο νωρίτερα είχε σημειώσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος επιχειρώντας να απαντήσει στο πρόβλημα της απομαζικοποίησης των συνδικάτων.

Για να κερδίσει όμως «πόντους» το συνδικαλιστικό κίνημα ανάμεσα στους εργαζόμενους, υπογράμμισε στη συζήτηση που έγινε ο Γ. Μαυρίκος, πρέπει ο εργαζόμενος να βλέπει σε αυτό, τον φορέα που υπερασπίζεται τα συμφέροντά του, να διαπιστώνει ότι τα συνδικάτα, συγκρούονται με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, ότι απορρίπτουν τη λογική της ταξικής συνεργασίας. Γι' αυτό, το ζητούμενο είναι η ενίσχυση της ταξικής γραμμής, τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με οργανωτίστικα και κάποια διοικητικά μέτρα.

Στις προτάσεις που παρουσιάστηκαν στην ολομέλεια σχετικά με τη νέα δομή του σ.κ. ορισμένες δυνάμεις φαίνεται να προωθούν τη δημιουργία ακόμα ενός οργανωτικού επιπέδου ανάμεσα στη βάση και στην κορυφή του, με τη συγκρότηση της Περιφερειακής Συνδικαλιστικής Οργάνωσης, υπό το πρόσχημα, ότι η δομή του σ.κ. πρέπει να προσαρμόζεται στις διοικητικές δομές του κράτους (13 περιφέρειες), πρόταση που απορρίπτεται από τη ΔΑΣ. Ακόμα προτείνουν τη δημιουργία διεπαγγελματικών σωματείων σε επίπεδο καποδιστριακών δήμων.

Απέναντι σε αυτά αλλά και άλλες οργανωτικές αλλαγές, η ΔΑΣ κατέθεσε τις δικές της προτάσεις και υπογράμμισε ότι στο καταστατικό της ΓΣΕΕ πρέπει με σαφήνεια να αποτυπώνεται ότι το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας «υιοθετεί και ακολουθεί τη γραμμή της ταξικής πάλης κι απορρίπτει σαν επιζήμια για τα εργατικά συμφέροντα τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας». Στην ευρωπαϊκή και διεθνή δραστηριότητά του, οφείλει να αποκαλύπτει το ρόλο της ίδιας της ΕΕ και να καταδείχνει ότι η ΣΕΣ, αποτελεί το «μακρύ χέρι» της Κομισιόν. Να τονιστούν στα καταστατικά τα θέματα υπεράσπισης των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, της ανεμπόδιστης άσκησης του απεργιακού δικαιώματος. Να καταγραφεί η αναγκαιότητα οργάνωσης Ελλήνων και ξένων οικονομικών μεταναστών στα ίδια συνδικάτα και με τα ίδια δικαιώματα. Να ορίζεται η αποδοχή του συντονισμού, της αλληλεγγύης και της κοινής δράσης με τη φτωχή αγροτιά, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τη νεολαία και την προοδευτική διανόηση.

Οσον αφορά στα οργανωτικά ζητήματα, η ΔΑΣ υποστηρίζει ότι ιδιαίτερη σημασία αποχτά στις σημερινές συνθήκες η κλαδική οργάνωση, η ίδρυση ενιαίων σωματείων κατά πόλη ή νομό στους κλάδους και στους μεγάλους εργασιακούς χώρους ανεξάρτητα από ειδικότητες και εργασιακές σχέσεις. Παράλληλα έχει τοποθετηθεί υπέρ της ενοποίησης ομοειδών (κατά κλάδο παραγωγής) ομοσπονδιών, υπέρ ενός εργατικού κέντρου σε κάθε νομό και τέλος ζητά να υπάρξει καταστατική δέσμευση για εγγραφή των συνταξιουχικών συνδικαλιστικών οργανώσεων σαν πλήρη και ισότιμα μέλη της ΓΣΕΕ και των εργατικών κέντρων.