Ας γίνουμε, όμως, περισσότερο συγκεκριμένοι. Ο αυτοχαρακτηριζόμενος «λαϊκός αγωνιστής» Δ. Κουφοντίνας, που... αγωνίζεται για την αξιοπρέπειά του πάνω απ' όλα, όπως ο ίδιος έχει τονίσει, με το προαναφερόμενο απολογητικό υπόμνημα δηλώνει ουσιαστικά τα εξής:

Αρνείται την ευθύνη, για όλα όσα του αποδίδονται, αρνούμενος, ταυτόχρονα, να καταθέσει οτιδήποτε σχετικό μ' αυτά. Αρνείται, δηλαδή, ακόμη και όσα έχουν προκύψει από τις ομολογίες των συγκατηγορουμένων του. Αποδέχεται μόνον, ότι ήταν μέλος της «17Ν» και συντάσσεται με «τις πολιτικές της θέσεις», χωρίς, όμως, να παίρνει συγκεκριμένη ευθύνη, ούτε καν για τις ομολογημένες δημόσια από το μηχανισμό αυτό εγκληματικές πράξεις. Δηλώνει, ότι «αφετηρία και κίνητρο σε όλες τις ενέργειές» του «υπήρξαν πάντα τα πολιτικά ιδεώδη» του και «ποτέ δεν κινήθηκε από ιδιοτελείς σκοπούς», αλλά - όπως όλα δείχνουν - δυόμισι περίπου δεκαετίες τώρα ζει, είτε από τις ληστείες της «17Ν», είτε από τους όποιους χρηματοδότες της προβοκατόρικης δράσης της. Οσο για τη «μεγάλη αξία», την οποία προσδίδει - όπως λέει - στην ανθρώπινη ζωή, αυτή έχει γίνει προ πολλού... ολοφάνερη από τις ωμές δολοφονίες της «17Ν»...

Κραυγαλέες και προκλητικές αντιφάσεις, που -όλως τυχαίως... - δεν τις πρόσεξαν όλοι όσοι συμμετέχουν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, στην επιχείρηση «αποκατάστασης».