Είναι φανερό ότι δεχόμαστε επίθεση και από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ, που θα ενταθεί όσο θα πλησιάζουμε προς τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.
Δε φθάνει μόνο αυτό. Θέλουν να τους ψηφίζουμε και εμείς οι αριστεροί. Αυτό θέλει πολύ θράσος και πρέπει να τους κόψουμε το βήχα από την αρχή.
Εν πρώτοις, το ίδιο το σύστημα των δυο γύρων είναι απαράδεκτο γιατί εκβιάζει βασικά τους αριστερούς να ψηφίσουν τη δεύτερη Κυριακή τις παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. Εχει στόχο να φθείρει τη συνείδηση των αριστερών, υποχρεώνοντάς τους ουσιαστικά να ψηφίζουν παρατάξεις που είναι εντελώς αντίθετες στην ιδεολογία και στα συμφέροντά τους. Και γι' αυτό οι αριστεροί πρέπει να ψηφίσουν και τις δύο Κυριακές κόντρα στις παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Δεύτερον. Οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές έχουν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα. Ψηφίζοντας έστω και τη δεύτερη Κυριακή μια από τις δύο παρατάξεις των δύο μεγάλων κομμάτων εγκρίνεις την πολιτική του αντίστοιχου κόμματος, ψηφίζεις ουσιαστικά έναν από τους δύο αντίπαλους της Αριστεράς.
Τρίτον. Η Αριστερά οριοθετείται ως παράταξη που εκφράζει τα οράματα και τους πόθους της εργατικής τάξης, έχει δώσει αγώνες και θυσίες για τα δικαιώματα του λαού. Είναι αυτοτελής, δεν είναι συμπλήρωμα κανενός άλλου κόμματος και κάνει λάθος όποιος νομίζει ότι μπορεί να την παρασύρει στον έναν ή στον άλλο πόλο του δικομματισμού.
ΥΓ:Ο πρωθυπουργός της χώρας στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης ισχυρίστηκε ότι «οι πραγματικοί μισθοί στην Ελλάδα αυξήθηκαν από 68% του μέσου ευρωπαϊκού όρου το 1993 στο 80% και προχωρούν προς τη σύγκλιση». «Οπως ξέρετε, στο μέσο εισόδημα είμαστε περίπου στο 70% της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αρα οι μισθωτοί βρίσκονται αναλογικά σε καλύτερη θέση» (Οικονομικός Ταχυδρόμος, 14/09/2002).
Κατ' αρχάς η Ευρωπαϊκή Ενωση δε δίνει στοιχεία για τους μέσους μισθούς, ούτε η κυβέρνηση έχει δημοσιεύσει ανάλογα στοιχεία. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οποιαδήποτε ανάλογα στοιχεία είναι αναξιόπιστα. Αλλωστε, και οι διευθυντές των μεγάλων επιχειρήσεων ασφαλίζονται στο ΙΚΑ και παρουσιάζονται ως μισθωτοί...
Πέρα από αυτό, όλοι εδώ ζούμε και είμαστε μάρτυρες της άγριας λιτότητας που εφαρμόζεται ενάντια στους εργατοϋπαλλήλους, στους ΕΒΕ και στους αγρότες. Φαίνεται ότι ισχύει η ρήση αστού πολιτικού: «Οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι πένονται».