Ο Μπροντέλ αντιπάλευε την «πανωλεθρία», όπως χαρακτήριζε τη συντηρητική κατεύθυνση της γαλλικής εκπαίδευσης και το γεγονός ότι στα γαλλικά σχολεία η Ιστορία - επομένως και ο Πολιτισμός - διδάσκονταν χωρίς την υλιστική τους διάσταση. Χωρίς «τις οικονομικές και κοινωνικές πραγματικότητες του παρελθόντος». Ο Μπροντέλ πίστευε και δίδασκε ότι ο άνθρωπος, μέσω του ιστορικού παρελθόντος, μέσω της σφαιρικής «ανάγνωσης» της ιστορικής και κοινωνικής εξέλιξης, μπορεί να καταλάβει τι και γιατί συμβαίνει στη δική του εποχή, ακόμη και να προβλέψει το μέλλον. Ελεγε ότι «η Ιστορία δεν έχει λόγο ύπαρξης, αν δεν είναι σε θέση, ανατρέχοντας στο παρελθόν και γνωρίζοντάς το, να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα, στις αβεβαιότητες και στα προβλήματα του παρόντος». Ο Μπροντέλ για να καταστήσει τους νέους ικανούς «πριν τελειώσουν το σχολείο, όταν διαβάζουν μια εφημερίδα να καταλαβαίνουν τι λέει», να κατανοούν, δηλαδή, τα γεγονότα της εποχής τους, έγραψε τη «Γραμματική των Πολιτισμών», έτσι που να μοιάζει με συναρπαστικό περιπετειώδες «μυθιστόρημα», για νέους και ενήλικες. «Μυθιστόρημα» - σύνθεση όλων των παραμέτρων (στρατιωτικών, πολιτικών, οικονομικών, πληθυσμιακών, κοινωνικών, πολιτισμικών, πνευματικών, καλλιτεχνικών) της ιστορίας όλων των μεγάλων πολιτισμών, από την αρχαιότητα μέχρι και τη δεκαετία του '60, μεταξύ των οποίων και ο πολιτισμός της ΕΣΣΔ.