Σε ψηφίσματά τους που τα απευθύνουν στους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης και τα ενέκριναν στις Ετήσιες Απολογιστικές Συνελεύσεις τους, οι αντιστασιακοί, αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής μας Αντίστασης - μέλη των Παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ - διαμαρτύρονται έντονα, ακόμη μια φορά, για την αδιαφορία της πολιτείας απέναντί τους. Διαμαρτύρονται για τη μη υλική και ηθική αποκατάστασή τους και για τον ισχύοντα μέχρι σήμερα άδικο Νόμο 751, που διαχωρίζει τους αντιστασιακούς σε κατηγορίες, όπως γίνεται με τους αναγνωρισμένους από την πολιτεία αντιστασιακούς αγρότες του ΟΓΑ μετά το 1991, με τους αναπήρους του ΔΣΕ, τους πολιτικούς πρόσφυγες, καθώς και συνταξιούχους όλων των κατηγοριών, που δεν τους δίνεται προσαύξηση 15% στη σύνταξή τους.

Τονίζουν δε ότι οι παραπάνω εξαιρέσεις - που είναι αντισυνταγματικές - μπορούν να ξεπεραστούν, αν γίνει νόμος του κράτους το σχέδιο νόμου που είχε συνταχθεί το 1989, επί κυβερνήσεως Ζολώτα, και είχε υπογραφεί από 8 συναρμόδιους υπουργούς όλων των κομμάτων της τότε Βουλής.

Επίσης ένα από τα βασικά αιτήματα των αντιστασιακών είναι να διδάσκεται η ένδοξη ιστορία της Εθνικής μας Αντίστασης, χωρίς παραχαράξεις και διαστρεβλώσεις στη δημόσια εκπαίδευση, για να εμπνέουν και διδάσκουν τα ιδανικά και τα οράματα της Αντίστασης τις επόμενες γενιές.

Ακόμη ζητούν: Να ανεγερθεί Μνημείο και Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης στην Πρωτεύουσα και να στηθούν ανδριάντες των αρχηγών του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη και Στέφανου Σαράφη. Να διεκδικήσει η κυβέρνηση, από τη γερμανική, τα χρήματα του αναγκαστικού κατοχικού δανείου και τις πολεμικές επανορθώσεις και όταν η Γερμανία αρνηθεί, η κυβέρνηση να προσφύγει στο Δικαστήριο της Χάγης.

Τέλος, απαιτούν: Να ανακληθούν όλα τα ελληνικά στρατιωτικά τμήματα, που βρίσκονται έξω από τα σύνορα της χώρας, να σταματήσει η δίωξη του «Ριζοσπάστη» και να αποσυρθεί η μήνυση του υπουργού Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλου.

Ψηφίσματα με το παραπάνω περιεχόμενο έβγαλαν, εκτός των άλλων, και τα ακόλουθα Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ: Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας, Κορυδαλλού (Πειραιά), Πολίχνης Θεσσαλονίκης και Κομοτηνής (που ζητά ιδιαίτερα για την πόλη του να καθιερωθεί η 14η Σεπτέμβρη ημέρα γιορτασμού της απελευθέρωσης της Κομοτηνής από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής).