Πολύ καθημερινή, πολύ πεζή η στήλη μας για να φιλοξενεί έναν ποιητή. Αν και πρέπει να ομολογήσουμε ότι κάθε φορά που διαβάζουμε ένα ωραίο ποίημα, νιώθουμε πέρα από το θαυμασμό μια μεγάλη, μια απερίγραπτη αμηχανία. Μας είναι πιο εύκολο να κατανοήσουμε ένα πολυσέλιδο και δυσνόητο πεζό κείμενο από ένα μικρό στίχο. Μα να που αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να αντισταθούμε, η «Αυτόχειρη Ασκήμια: ουσίες και συντηρητικά» του Θάνου Φωσκαρίνη (εκδόσεις Παρουσία) μας προκαλεί να μη διστάσουμε. Να τη διαβάσουμε, θέλει. Ο Θάνος Φωσκαρίνης γεννήθηκε στην Αθήνα. Γράφει από έφηβος και πρωτοδημοσίευσε το 1977. Το θέατρο και η ποίηση ήταν γι' αυτόν ένας ερωτικός μαγνήτης. Μαθήτευσε τη ζωή και την τέχνη - όπως λέει ο ίδιος - κοντά στην Ελλη Αλεξίου, την Μελισσάνθη και τον Μάνο Χατζιδάκι. Στο καλλιτεχνικό του μητρώο υπάρχουν επίσης τα πτυχία των σπουδών του στο Θέατρο Τέχνης Αθηνών Κάρολος Κουν και στο Τμήμα Θεατρολογίας του Πανεπιστημίου της Μπολόνια. Μέχρι τώρα έχει εκδώσει έξι βιβλιάρια ποιημάτων. Εάν τον συναντήσετε και τον ρωτήσετε τι κάνει, θα σας απαντήσει: «Επειδή γράφω ακόμα ζω». Τι σου είναι αυτοί οι ποιητές. Και άντε μετά εσύ ορθογιστικέ, καθημερινέ τύπε, να καταλάβεις τι λεν και τι γράφουν. Για κάποιον αόριστο λόγο, όμως, σου αρέσουν και τα λεγόμενά τους και τα γραπτά τους.