Associated Press

Ο υποψήφιος Πρόεδρος Λ. Γκουτιέρες μιλά στους δημοσιογράφους

Οι δύο πλέον αμφιλεγόμενες και μέχρι χτες όχι επικρατέστερες υποψηφιότητες είναι αυτές που περνούν στο δεύτερο γύρο υπερισχύοντας των υποψηφίων των παραδοσιακών κομμάτων. Μάλιστα, οι δύο που θα διεκδικήσουν τον προεδρικό θώκο αντιπροσωπεύουν και δύο διαμετρικά αντίθετες και αντίπαλες τάξεις. Ο πρώην συνταγματάρχης Λούσιο Γκουτιέρες, που στηρίχτηκε από την Αριστερά και τους ιθαγενείς χωρικούς, θα αναμετρηθεί με τον πιο πλούσιο επιχειρηματία, τον Αλβαρο Νομπόα.

Πάντως, η εκλογική αναμέτρηση και, κυρίως, η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων προκάλεσε ανατροπές, καθώς οι υποψήφιοι εναλλάσσονταν στην πρώτη θέση. Τελικά, ο Γκουτιέρες είναι επικεφαλής με 18.79%, με καταμετρημένο το 72% των ψήφων, μπροστά από τον υποψήφιο της λαϊκής Δεξιάς, Αλβαρο Νομπόα (17.65%).

«Οχι μόνον κέρδισα τον πρώτο γύρο, αλλά είμαι βέβαιος πως θα κερδίσω και το δεύτερο, για να βοηθήσω να ξαναγεννηθεί η ελπίδα της αλλαγής στη χώρα μας», δήλωσε ο Γκουτιέρες στο Γαλλικό Πρακτορείο, ένας από τους ηγέτες της λαϊκής εξέγερσης, κυρίως των ιθαγενών, κατά του διεφθαρμένου καθεστώτος του χριστιανοδημοκράτη Προέδρου Τζαμίλ Μαουάντ, στις 20 του Γενάρη 2000, όταν είχαν καταλάβει και το Κοινοβούλιο της χώρας. Η κατάληψη και εξέγερση έληξε μετά από συμφωνία μεταξύ των εξεγερθέντων και της νέας κυβέρνησης. Συμφωνία που φυσικά δεν τηρήθηκε... Ηδη οι πολιτικοί αναλυτές κάνουν παραλληλισμούς της πορείας του Γκουτιέρες με αυτή του Ούγο Τσάβες, Προέδρου της Βενεζουέλας, ο οποίος είχε ηγηθεί στάσης με τμήμα του στρατού που ενώθηκε με τις εξεγερμένες λαϊκές δυνάμεις.

Η αμφίρροπη αυτή μάχη στη χώρα με τα 99 ηφαίστεια μεταφράζει τη δυναμική στροφή του εκλογικού σώματος σε υποψηφίους της Αριστεράς, και μάλιστα της μαχητικής Αριστεράς. Εξάλλου, ανάλογη στροφή σημειώθηκε, εκτός της Βραζιλίας και της Βενεζουέλας, και στη γειτονική Βολιβία, καταδεικνύοντας για άλλη μία φορά ότι όλη η Λατινική Αμερική δεν είναι μόνον ένα καζάνι που βράζει, αλλά πιθανώς έχει ήδη εκραγεί με ανυπολόγιστες συνέπειες για την καθεστηκυία τάξη της Νότιας Αμερικής.

Ενδεικτικό είναι ότι από το 1996 η χώρα έχει αλλάξει πέντε Προέδρους και αυτή τη στιγμή παρά το γεγονός ότι η πλειονότητα του πληθυσμού (επισήμως πάνω από το 50%) διαβιεί κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας, το κόστος ζωής στο Εκουαδόρ είναι από τα υψηλότερα σε όλη τη Λατινική Αμερική!