Πάντως, για να μην αδικούμε το ΣΥΝ, πρέπει να σημειώσουμε ότι θέτει - εμμέσως πλην σαφώς - και τους όρους για το ενδεχόμενο ενός επισήμου και ...από την πόρτα «συνοικεσίου». Οι τελευταίοι είναι βασικά δυο: Πρώτον, η αλλαγή της εφαρμοζόμενης πολιτικής και, δεύτερον, η αλλαγή του εκλογικού νόμου.

Και για να πάρετε μια ιδέα, σχετικά με τον πρώτο όρο, σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα της «Αυγής», που αφορούσε τους προχτεσινούς ελιγμούς της κυβέρνησης σχετικά με τη βαμβακοκαλλιέργεια: «Χθες, ο υφυπουργός Γεωργίας, Β. Αργύρης, ανακοίνωσε ότι το όριο των 275 κιλών/στρέμμα καταργείται και ο κάθε παραγωγός θα παραδίδει όλες τις ποσότητες, αρκεί να προέρχονται από δηλωθείσες εκτάσεις. Ομως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χθες βράδυ επέμενε ότι παραμένει το ανώτατο όριο της προς επιδότηση συγκομιδής.

Ο πανικός προφανής. Οπως, δυστυχώς, και οι παλινωδίες της κυβέρνησης. Με τα παραπάνω μέτρα ίσως βραχυπρόθεσμα η ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας διασωθεί από τα "βέλη", που εκτοξεύονται πανταχόθεν. Εάν, όμως, στα τέλη της εκκοκκιστικής περιόδου, την άνοιξη του 2003, η παραγωγή θα είναι και πάλι αυξημένη και η επιδότηση χαμηλή, θα υπόσχεται και πάλι εθνικές ενισχύσεις που δε θα μπορεί να δώσει;».

Εχετε δίκιο παιδιά και βάζετε θέμα «αλλαγής πολιτικής». Δεν είναι όσο χρειάζεται σταθερή και θαρραλέα στην πολιτική των «ευρω-μονοδρόμων» η κυβέρνηση...