Τ α μεγάλα αφεντικά της ΕΥΡΩ-πορείας επέβαλαν και στα υπήκοα μικρότερα κράτη - μέλη, όπως η Ελλάδα, επαχθείς όρους, όπως το «σύμφωνο σταθερότητας» και άλλες δεσμεύσεις και δείκτες.

Τ όση είναι μάλιστα η αντίδραση των «μεγάλων» εταίρων προς όσα οι ίδιοι δρομολόγησαν, ώστε διά στόματος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ρομάνο Πρόντι, να χαρακτηρίζεται το σύμφωνο αυτό ως «βλακώδες», όπως όλες οι «αυστηρές αποφάσεις» που επιβάλλουν όρια δεικτών, προϋπολογισμού, δημοσιονομικής πολιτικής κλπ.

Κ αι όλα αυτά, γιατί αντιλαμβάνονται τώρα τη σαφέστατη οικονομική ύφεση, και τις αρνητικές συνέπειές της, τόσο στο μητροπολιτικό κέντρο της νέας αταξίας, όσο και στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και τις ασιατικές αγορές. Υφεση που επεκτείνεται προς τα όρια της κρίσης με φανερά σημάδια την κατάρρευση κολοσσιαίων επιχειρήσεων, με συνέπεια την απόλυση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, την επιδείνωση της ανεργίας, τη μείωση της παραγωγής και τις αντίστοιχες επιδράσεις στην εγχώρια κατανάλωση και τις εξαγωγές, την επεκτεινόμενη σοβαρή χρηματιστηριακή κρίση που κατά τη θεωρία του «ντόμινο» συμπαρασύρει όλες τις καπιταλιστικές χώρες στις «μαύρες τρύπες» της μαύρης αντικοινωνικής και αντιλαϊκής πολιτικής τους.

Α πτόητος απ' όλες αυτές τις εξελίξεις που αναφέρονται και στην ακολουθούμενη από την κυβέρνησή του αντικοινωνική πολιτική ο υπουργός της κ. Χριστοδουλάκης δηλώνει σταθερά αμετακίνητος στο «σύμφωνο - σταθερότητας» - αστάθειας, «γιατί είναι βασικό εργαλείο -σσ της ακολουθούμενης- δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής».