Στις κάλπες προσέρχονται από χτες το απόγευμα οι μεταλλεργάτες της περιοχής του Πειραιά, για να αναδείξουν νέα διοίκηση στο αγωνιστικό τους Συνδικάτο Μετάλλου. Παράλληλα, οι κυβερνητικοί εργοδοτικοί μηχανισμοί «εργάζονται πυρετωδώς» για να αποσπάσουν την ιστορική και αγωνιστική αυτή συνδικαλιστική οργάνωση από το δρόμο της ταξικής πάλης, από τα χέρια των μεταλλεργατών. Στο όργιο της άγριας ψηφοθηρίας, που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και περιλαμβάνει από εκβιασμούς σε βάρος των εργατών μέχρι και ταξίματα για δουλιά, χτες ήρθε να προστεθεί και μια κατάπτυστη ...«καταγγελία», που εξέδωσε η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, δηλαδή οι συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ, με εντολή Γ. Μίχα, προέδρου του Κέντρου και από την 1η Γενάρη 2003 νομάρχη Πειραιά.

Στο κείμενο αυτό, που αντί για οργή προκάλεσε το γέλιο ανάμεσα στους μεταλλεργάτες, σημειώνεται από τους συνδικαλιστές της πλειοψηφίας ότι έγιναν, λέει, ...«μάρτυρες ενός επικίνδυνου ανοσιουργήματος από μέλη της ΕΣΑΚ - Σ. Παραβίασαν καταστρέφοντας την είσοδο αίθουσας του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, απ' όπου μετέφεραν κομπιούτερ και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν την αίθουσα για τις αρχαιρεσίες τους»! Και ξεπερνώντας τα όρια της αυτογελοιοποίησης, κάνουν λόγο για ...«συμπεριφορές τελείως ασυμβίβαστες με βασικούς κανόνες δημοκρατίας και απάδουν των συνδικαλιστικών ηθών»!

Η αλήθεια είναι ότι η διοίκηση του Συνδικάτου Μετάλλου έχει ζητήσει από το ΕΚΠ εδώ και 15 μέρες την αίθουσα, χωρίς, ωστόσο, να λάβει απάντηση. Οπως μας είπε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Ιορδάνης Πουντίδης, «απόφαση του ΕΚΠ προβλέπει ότι το ΙΝΕ θα φιλοξενείται όταν οι αίθουσες που του έχουν παραχωρηθεί δε χρειάζονται για δραστηριότητες Σωματείων. Ακόμα, το ΙΝΕ στο Εργατικό Κέντρο εδώ και ένα χρόνο έχει κλείσει, έχει απολυθεί το προσωπικό και η αίθουσα μένει κλειδαμπαρωμένη. Το Συνδικάτο όλα αυτά τα χρόνια διενεργεί τις εκλογές του εδώ και όχι σε αίθουσες πολυτελών ξενοδοχείων. Ας φερθούν μια φορά επιτέλους με υπευθυνότητα. Η προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν συντεχνιακές αντιλήψεις, κομματικές περιχαρακώσεις ανάμεσα στους εργαζόμενους, με σκοπό, στην πραγματικότητα, τη στήριξη της εργοδοσίας, θα πέσει στο κενό. Οι μεταλλεργάτες με το μαζικό τους "παρών" στις εκλογές και με την ψήφο τους θα δώσουν την κατάλληλη απάντηση».