Το 1960 δημιούργησε ο Τζ. Σλάτερ την έξυπνη αυτή σύνθεση και ζητάει από τα λευκά - που έχουν την κίνηση - να πραγματοποιήσουν ματ σε (5) πέντε κινήσεις.

Λευκά: Ργ7, Βε8, Ιζ3, Αα4 Στρ. θ3 (5)

Μαύρα: Ρθ5, Βη6, Ιγ1, Στρ. δ5, ε6, ζ5, θ6, θ7 (8)

Λευκά: Ρβ8, Βζ8, Πε1, Ιβ6, Ιε4, Αδ6, Στρ. γ2, δ2 (8)

Μαύρα: Ρδ4, Πη4, Πθ5, Ιζ4, Στρ. α4, δ7, η7, η2, θ3 (9)

Την κίνηση έχουν τα άσπρα κομμάτια και κάνουν ματ σε (2) δύο κινήσεις.

Μετά την ανακάλυψη του «κλειδιού», η οποία ήλθε αφού εντοπίσαμε κινήσεις του μαύρου που δυσκολεύουν τη διαφυγή του βασιλιά, βάζουμε σε εφαρμογή το ματ.

1. Ιη3! (απειλεί 2. Πε4) 1... Ιδ3 2. γ3+ματ. Στο 1... Ιε6 2. Βζ2Χ Αν 1... Ιδ5 ή 1... Πε5, τότε 2. Αγ5 ή Αε5+ματ.