ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).--

Ως απειλητικός «κεμαλιστής» για Κύπρο και «ευρωστρατό» στο ξενοδοχείο, αλλά «μετριοπαθής ισλαμιστής» με «ευρωπαϊκά οράματα» στην έδρα της Κομισιόν στις Βρυξέλλες, εμφανίστηκε χτες στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, ο Τούρκος πρόεδρος του κόμματος «Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης» (ΔΑ) Ταγίπ Ερντογάν.

Περιφέροντας στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες το «υψίστης σημασίας» (Τ. Ερντογάν) αίτημα να δοθεί στην Τουρκία καθορισμένη ημερομηνία για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) ήδη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κοπεγχάγης (12/13 Δεκέμβρη), ο Τούρκος ηγέτης συνάντησε για άλλη μια φορά την άρνηση του προέδρου της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι, που «ενθαρρύνει την πρόοδο» της Τουρκίας, αλλά «δε» δέχεται, ως οφείλει εκ των συμπεφωνηθέντων, να δοθεί ημερομηνία ένταξης «πριν την πλήρωση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης» (Ρ. Πρόντι). Η Κομισιόν δεν είναι διατεθειμένη να κατηγορηθεί για παράβαση συμφωνιών, το «παίζει Πόντιος Πιλάτος» σ' ένα γεωστρατηγικό παιχνίδι που την ξεπερνά, και αφήνει σ' άλλους να βγάλουν «το φίδι από την τρύπα» των αμερικανο-βρετανικών συμφερόντων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο Τ. Ερντογάν ανέφερε ονομαστικά τον Ελληνα πρωθυπουργό Κ. Σημίτη ως «υποστηρικτή» του «κρίσιμου» για την Τουρκία αιτήματος για ημερομηνία ένταξης και τον Γερμανό καγκελάριο Γκ. Σρέντερ ως «αρνητικό» (!!!).

Γίνεται φανερό ότι ο «καλός» Ερντογάν αλλιώς ξεκίνησε την ευρωπαϊκή του «πορεία» και αλλιώς έφθασε χτες στις Βρυξέλλες. Ισως αυτό να εξηγεί και το διαφαινόμενο εκνευρισμό του Τούρκου πολιτικού, ο οποίος σε συνέντευξη Τύπου στο ξενοδοχείο του πριν τη συνάντηση με την Κομισιόν ισχυρίστηκε ότι «δεν πρέπει να πληγωθεί το λαϊκό αίσθημα» στην Τουρκία, που τον εξέλεξε πρώτο κόμμα, και ότι ο καθορισμός ημερομηνίας στην Κοπεγχάγη είναι για το καλό όλων, «και» της Ευρώπης. Προχώρησε μάλιστα στις παραδοσιακές τουρκικές απειλές, προειδοποιώντας για ταυτόχρονη ένταξη Τουρκίας και Κύπρου στην ΕΕ και για «συγχρονισμένη» προενταξιακή στρατηγική μεταξύ Αγκυρας και Λευκωσίας (!!!). Με αποκορύφωμα την ανοιχτή απειλή προς όλους ότι αν δεν πάρει ημερομηνία στην Κοπεγχάγη, δεν πρόκειται να λυθεί το εκκρεμές «πακέτο εσωτερικών μεταρρυθμίσεων, ευρωστρατού και επίλυσης του Κυπριακού» (Τ. Ερντογάν). Ο «καλός» Ερντογάν δεν εξαπολύει απειλές στον αέρα, αφού το Κυπριακό έχει «κολλήσει» από το «μυστικό δείπνο» των Βρυξελλών, την περασμένη Δευτέρα, και ο «ευρωστρατός», παρά την ελληνική συγκατάθεση, «κόλλησε» χτες στο ΝΑΤΟ, εξαναγκάζοντας σε επίσημη εξάμηνη παράταση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην ΠΓΔΜ και αναβολή «επ' αόριστον» της αντικατάστασής τους από τον «ευρωστρατό».

Ο Τ. Ερντογάν συναντήθηκε στην έδρα της Κομισιόν με τον πρόεδρο Ρ. Πρόντι, ενώ ήταν ταυτόχρονα παρών και ο αρμόδιος για τη Διεύρυνση επίτροπος Γερμανός Γκ. Φερχόιγκεν, κάτι που συμβαίνει σπάνια. Αμέσως μετά το πέρας των συνομιλιών, ο Ρ. Πρόντι επανέλαβε τις πάγιες απόψεις της Κομισιόν (βλ. και «Ρ» 20/11/2002) που επαναλαμβάνονται στερεότυπα τις τελευταίες ημέρες. Δηλαδή τα συμπεράσματα της «έκθεσης προόδου» της Κομισιόν για την Τουρκία, του περασμένου Οκτώβρη. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις δηλώσεις του Ρ. Πρόντι υπάρχει «αναγνώριση» και «εκτίμηση» των τουρκικών «προόδων» στα συμπεφωνηθέντα, η «πρόοδος» αυτή πρέπει να «εφαρμοστεί και στην πράξη», η Κομισιόν αναλαμβάνει «δέσμευση για ενθάρρυνση της προόδου», αλλά «δεν μπορεί να δοθεί ημερομηνία ένταξης πριν να πληρωθούν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης», και αυτό γιατί η Κομισιόν, ως «θεματοφύλακας των συνθηκών» πρέπει «να παραμείνει πιστή στα κριτήρια και στην εφαρμογή τους στην πράξη».

Από την πλευρά του ο Τ. Ερντογάν έκανε λόγο για «ισχυρή και εκπεφρασμένη θέληση της πλειοψηφίας του λαού και της Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ» και ότι ο καθορισμός ημερομηνίας στην Κοπεγχάγη αποτελεί «ζήτημα υψίστης σημασίας». Σ' αυτήν τη «νέα εποχή για την Τουρκία που άνοιξε μετά τις εκλογές», ο Τ. Ερντογάν καταθέτει ότι «επιθυμούμε και πιστεύουμε στην ευρωπαϊκή φιλία μας». Εξέφρασε το παράπονό του ότι «στην Κοπεγχάγη η Τουρκία θα 'ναι η μόνη από τις δεκατρείς υποψήφιες για ένταξη χώρες που δε θα 'χει ημερομηνία ένταξης, παρόλο που είναι η πρώτη που υπέβαλε αίτηση προσχώρησης» από το μακρινό 1963. Και ισχυρίστηκε ότι μ' αυτόν τον τρόπο, από την Κοπεγχάγη και μετά «θα ανοίξει νέα εποχή και για την Ευρώπη».