Αν ερωτηθεί ο οποιοσδήποτε πολίτης της Αθήνας (και των λοιπών μεγαλουπόλεων της χώρας), εάν και κατά πόσο είναι ευχαριστημένος με τις κυκλοφοριακές συνθήκες που επικρατούν, η απάντηση θα είναι σαφώς αρνητική, είτε αυτός είναι κάτοχος ΙΧ αυτοκινήτου, είτε όχι. Η έλλειψη χώρων στάθμευσης, οι στενοί δρόμοι, οι λανθασμένες πολεοδομικές παρεμβάσεις και οι ολοένα και περισσότερο απαξιωμένες δημόσιες συγκοινωνίες είναι ορισμένες από τις αιτίες του φαινομένου. Η δογματική αντίληψη που θέλει τα πάντα υπέρ του αυτοκινήτου, ουσιαστικά λειτούργησε και κατά του αυτοκινήτου και κατά των πεζών και των μετακινούμενων με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Θέμα που το έχουμε αναλύσει ουκ ολίγες φορές. Αφορμή για το σημερινό σημείωμα είναι ο πόλεμος, που έχει ξεκινήσει εδώ και βδομάδες ενάντια στους δικυκλιστές. Στην αρχή ήταν τα κράνη. Τώρα ο χώρος που αφήνουν τις μηχανές, ο τρόπος που δίδονται τα διπλώματα και γενικά το διαμορφούμενο κλίμα που ταυτίζει σιγά-σιγά τους κατόχους μοτοσικλετών με «βαποράκια», «τσαντάκηδες», «τρομοκράτες» κ.τ.λ. Ετσι πληθαίνουν οι καθημερινοί έλεγχοι «άνευ λόγου και αιτίας», συμβάλλοντας στην αποθάρρυνση της κυκλοφορίας με μηχανές και ως μόνη επιλογή προκρίνουν το ΙΧ αυτοκίνητο. Οταν σ' ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν κίνητρα για τη χρήση των πάσης φύσεως δίτροχων, στην Ελλάδα των «εκσυγχρονιστών» επιμένουν στο αυτοκίνητο. Δεν είναι μόνο γελοίοι και αστοιχείωτοι. Κυρίως είναι επικίνδυνοι.

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Είναι ν' απορείς με κάποιους αφελείς(;) (που δηλώνουν και οικολόγοι) οι οποίοι εξακολουθούν να ζητούν (και να συζητούν) τη δημιουργία πράσινου φορολογικού συστήματος. Κι αν αυτό το συνέδεαν στο πλαίσιο ενός άλλου δικαιότερου κοινωνικού συστήματος θα είχε κάποια βάση.Εδώ μιλάμε όμως ότι «ονειρεύονται» οικοτοπίες, εντός εκσυγχρονισμού (διάβαζε καπιταλισμού). Προφανώς έχουν μπερδέψει το πράσινο της οικολογίας με το πράσινο του ΠΑΣΟΚ.

Διαβάσαμε σε πολιτικό περιοδικό ότι οι Πράσινοι του Ευρωκοινοβουλίου αναζητούν εναγωνίως σχήμα, για να υποστηρίξουν στην Ελλάδα. Προς Χ. Τρικούπη: δώστε τους κι άλλα προγραμματάκια (ξέρετε τι εννοούμε), γιατί θα χάσετε τους ετέρους σας και θα σας μείνει μόνο ο Μπίστης κι ο Κουνελάκης.

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Δέκα δοκίμια του γνωστού φιλοσόφου Εντγκάρ Μορέν κυκλοφόρησαν πρόσφατα και στα ελληνικά από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις με τον παραπάνω τίτλο. Ισως ο Μορέν μαζί με τον Μπούκτσιν να αποτελούν (και όχι άδικα) τους πλέον μεταφρασμένους διανοητές της οικολογίας στην Ελλάδα. Ο Μορέν επιμένει και στο συγκεκριμένο βιβλίο να αναδείξει τη λανθασμένη αντίληψη που επικρατεί και η οποία θέλει να διαχωρίζει αντιεπιστημονικά -στο όνομα της επιστήμης- τον άνθρωπο από τη φύση. Λόγος καθαρός, διεισδυτικές παρατηρήσεις, προβληματισμοί εκτός κλίματος παγκοσμιοποίησης, που και όταν διαφωνείς σε κάποιες απόψεις του αυτό δε μειώνει καθόλου το συνολικό τρόπο αντιμετώπισης.