Την ανάδειξη του «κοινωνικού διαλόγου» σε στρατηγικό μοχλό -όπως επιτάσσει και η ΕΕ- αντιμετώπισης όλων των ζητημάτων για την απασχόληση επιβεβαιώνει και το νέο πολυνομοσχέδιο που ετοιμάζει το υπουργείο Εργασίας, με το οποίο ρυθμίζεται ένας μακροσκελής κατάλογος θεμάτων, από τον τρόπο λειτουργίας του ίδιου του υπουργείου έως την επικύρωση διατάξεων της ΕΓΣΣΕ, που υπογράφτηκε φέτος. Με το νομοσχέδιο αναδεικνύεται η «ευέλικτη εργασία»" σε κυρίαρχη, γίνεται πιο σταθερό το δουλεμπορικό καθεστώς, που διέπει τα ιδιωτικά γραφεία εύρεσης εργασίας. Μάλιστα, όπως προκύπτει από σχετική ανακοίνωση του υφυπουργού Εργασίας, Ε.Τζιόλα, το πολυνομοσχέδιο - «σκούπα» θα κατατεθεί εντός του πρώτου δεκαήμερου του Δεκέμβρη. Με μια πρώτη ανάγνωση του σχεδίου νόμου διαφαίνονται τα εξής:

• Στο σχέδιο νόμου (άρθρο 1) προβλέπεται η ίδρυση Εθνικής Επιτροπής Απασχόλησης, η οποία είχε εξαγγελθεί από τον πρωθυπουργό και βασικό της έργο «είναι η προώθηση του κοινωνικού διαλόγου για τη διαμόρφωση πολιτικών» για την απασχόληση, την ανεργία, τις εργασιακές σχέσεις ακόμα και το Εργατικό Δίκαιο. Επί της ουσίας, μέσα από μηχανισμούς ενσωμάτωσης και κοινωνικού εταιρισμού, επιχειρείται η επικύρωση αντεργατικών αποφάσεων και προλειαίνεται το έδαφος και για νέο εργασιακό αντεργατικό πακέτο.
• Αντίστοιχα Εθνική Επιτροπή συγκροτείται και για την κοινωνική προστασία (άρθρο 2), στην οποία θα εκπροσωπούνται πλήθος φορέων, αλλά και εκπρόσωποι ...«μη κυβερνητικών οργανώσεων». Οργανώσεις που, ουσιαστικά, αποκτούν ισοδύναμο «στάτους κβο» με τα συνδικάτα και που, ως γνωστόν, κινούνται στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής, αφού κατά τεκμήριο οι περισσότερες χρηματοδοτούνται από την τελευταία.
• Η εμπέδωση του νέου εργασιακού τοπίου της «ευελιξίας» αποτυπώνεται, πλέον, και στην ίδια τη δομή του υπουργείου Εργασίας, με την «αναδιάρθρωση διευθύνσεων», στα πλαίσια της οποίας θα υπάρχουν τμήματα όπως «Ισότητας ευκαιριών» ή το «Τμήμα προσωρινής απασχόλησης...». Η δομή, δηλαδή, του υπουργείου Εργασίας, σταδιακά αλλά σταθερά, προσαρμόζεται στη νέα αντίληψη περί «υπουργείου Απασχολήσιμου»..!
• Με το άρθρο 4 ρυθμίζονται θέματα της παιδικής εργασίας, ενώ προβλέπεται ότι με απόφαση του υπουργού -ύστερα από διάλογο με τις εργοδοτικές και εργατικές οργανώσεις- θα καθορίζεται σε ποιες εργασίες δεν επιτρέπεται η απασχόληση στους ανήλικους.
• Με το άρθρο 5 επιχειρείται να δοθεί νομιμοφάνεια και να «ελεγχθούν» τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία, αντί να καταργηθούν όπως ζητά το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Στα πλαίσια αυτά, δημιουργείται ειδική επιτροπή, η οποία θα δίνει άδειες λειτουργίας στα ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και στις εταιρίες προσωρινής απασχόλησης και θα γνωμοδοτεί για τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας τους.
• Με το άρθρο 7 κυρώνονται μια σειρά διατάξεις, που προβλέπονται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τις αποζημιώσεις, τα δικαιώματα των εργαζόμενων γονιών (μητέρας ή πατέρα) για τη φροντίδα του παιδιού κ.λπ.
• Στο νομοσχέδιο αντιμετωπίζονται ζητήματα λειτουργίας του ΟΑΕΔ, ενώ προβλέπεται η κατάργηση της ΑΕ. «Υπηρεσίες υποστήριξης Ανθρώπινου Δυναμικού», για τη σκοπιμότητα της οποίας επιχειρηματολογούσε πριν ένα χρόνο η κυβέρνηση, όταν αποφάσιζε την τριχοτόμηση και ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού. Επιπλέον σύμφωνα με την ανακοίνωση του αρμόδιου υφυπουργού, οι περιφερειακές διευθύνσεις του ΟΑΕΔ, αναδιαρθρώνονται, για να αντιστοιχούν στις περιφέρειες της χώρας. Η κυβέρνηση προβάλλει την εξυπηρέτηση των πολιτών, το σίγουρο είναι ότι η νέα δομή, υπακούει στις επιλογές της ΕΕ, που πλέον «αναγνωρίζει» περιφέρειες και όχι κράτη. Επίσης, η κυβέρνηση πέραν της επιδότησης των επιχειρήσεων για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, απαλλάσσει τους εργοδότες και από τη φορολογία που αντιστοιχεί στα ποσά που λαμβάνουν ως επιδότηση.
• Με το άρθρο 17 ρυθμίζονται μια σειρά από ασφαλιστικά θέματα. Ειδικότερα, με την παράγραφο 1 του άρθρου, προβλέπεται η υποχρεωτική ασφάλιση στον Οργανισμό Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) εργαζόμενων με «σύμβαση έργου» σε φορείς του δημόσιου τομέα, σε επιχειρήσεις των ΟΤΑ, καθώς και σε ερευνητικούς και τεχνολογικούς φορείς.
• Με την παράγραφο 6 του άρθρου 18 αρχίζει το «ξήλωμα» της κυριακάτικης αργίας για τους εργαζόμενους στα πλυντήρια - λιπαντήρια αυτοκινήτων, καθώς «οι διατάξεις περί υποχρεωτικής αναπαύσεως κατά την Κυριακή και τις ημέρες αργίας δεν εφαρμόζονται...».

Στην παραπέρα υποβάθμιση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και του ρόλου των Γιατρών Εργασίας και των Τεχνικών Ασφαλείας στις επιχειρήσεις οδηγούν τα σχετικά άρθρα του νομοσχεδίου. Μια υποβάθμιση, που θα συντελέσει στην ελαστικοποίηση, ακόμα και αυτής, της υφιστάμενης λειψής νομοθεσίας για την προστασία των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο. Ετσι, η εργοδοσία θα γίνει περισσότερο ανεξέλεγκτη, με αποτέλεσμα να απειληθεί ακόμα πιο πολύ η σωματική ακεραιότητα και η ζωή των εργαζομένων.

Αντίγραφο του πολυνομοσχεδίου που κοινοποιήθηκε στο Σύλλογο Τεχνικών και Υγειονομικών Επιθεωρητών του υπουργείου Εργασίας συζητήθηκε στη χτεσινή έκτακτη γενική συνέλευσή του.

Μια πρώτη γενική εκτίμηση των τεχνικών είναι ότι: Οι συντάκτες του νομοσχεδίου δημιουργούν ένα γραφειοκρατικό οικοδόμημα, που αναδιατάσσει κατά βάση το ήδη υπάρχον προσωπικό στο έδαφος της εξαιρετικά λειψής υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Η «νέα» αυτή αναδιάρθρωση όχι μόνο δε θα βελτιώσει και δε θα αυξήσει την ελεγκτική παρουσία του ΣΕΠΕ, αλλά, αντίθετα, θα μειώσει και την αποτελεσματικότητα των υφιστάμενων υπηρεσιών.

Επιπλέον, ο Σύλλογος εξέφρασε την αντίθεσή του στις τροποποιήσεις της νομοθεσίας που ακυρώνουν την ουσία της, δηλαδή την προστασία των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο.

Ηδη το ΣΕΠΕ παρουσιάζει τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό (Επιθεωρητών και γραμματειακού προσωπικού) και σε υλικοτεχνική υποδομή (υπηρεσιακά αυτοκίνητα, χώροι εργασίας, υπολογιστές κ.ά.). Ούτε οι Επιθεωρητές (που είναι αναγκασμένοι να σπαταλούν το 50% του χρόνου τους σε γραφειοκρατικές εργασίες) ούτε τα μέσα επαρκούν για την άσκηση συστηματικού ελέγχου και επανελέγχου των επιχειρήσεων.

Με το πολυνομοσχέδιο, αντί η κυβέρνηση να δώσει λύσεις στα προβλήματα αυτά, έρχεται να διπλασιάσει τις Διευθύνσεις (τα ΚΕΠΕΚ, δηλαδή τις κατά τόπους υπηρεσίες του ΣΕΠΕ), χωρίς να καλύπτει τις ήδη υπάρχουσες κενές οργανικές θέσεις (ανέρχονται στις 100) και να δημιουργεί νέες, και χωρίς να ενισχύει την υλικοτεχνική υποδομή. Προφανής στόχος είναι η αύξηση της αναποτελεσματικότητας της λειτουργίας του ΣΕΠΕ και η ακύρωση στην πράξη της εφαρμογής της νομοθεσίας για την Υγιεινή και Ασφάλεια στην Εργασία.

• Επιπλέον, μέσω του πολυνομοσχεδίου η κυβέρνηση προχωρά στην ενοποίηση των υπηρεσιών του ΣΕΠΕ, του ΙΚΑ και του ΟΑΕΔ σε νησιά με πληθυσμό έως τρεις χιλιάδες κατοίκους, όπου όλοι θα κάνουν τα πάντα. Και εδώ προκύπτει το ερώτημα με τι γνώσεις και εφόδια ο υπάλληλος του ΙΚΑ θα μπορεί να ασκεί τις αρμοδιότητες του Τεχνικού και Υγειονομικού Επιθεωρητή ή το αντίθετο; Και αυτή η κυβερνητική επιλογή εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό της για παραπέρα υποβάθμιση του ΣΕΠΕ και των άλλων υπηρεσιών.

Ακόμα, δίνεται η δυνατότητα στον εκάστοτε υπουργό να συστήνει κατά βούληση υπηρεσίες και να αναδιοργανώνει τις υπάρχουσες οργανικές θέσεις, με απλές υπουργικές αποφάσεις, όποτε και όπου επιθυμεί (σήμερα η διάρθρωση των υπηρεσιών του ΣΕΠΕ καθορίζεται με Προεδρικά Διατάγματα). Αυτό θα οδηγήσει στην άμεση εξάρτηση των Επιθεωρητών από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Ετσι, αν κάποιος εργοδότης «ενοχλείται» από κάποιους εργαζόμενους του ΣΕΠΕ, ο υπουργός μπορεί να τους απομακρύνει -στην καλύτερη περίπτωση- από τη συγκεκριμένη περιοχή που βρίσκεται η επιχείρηση και να τους στέλνει σε άλλη.

• Τέλος, το πολυνομοσχέδιο προχωρά στην υποβάθμιση των προσόντων για την άσκηση των καθηκόντων του Γιατρού Εργασίας στις επιχειρήσεις, δίνοντας τη δυνατότητα ακόμα και σε ανειδίκευτους γιατρούς να ασκούν τα καθήκοντα του Γιατρού Εργασίας!!!. Ενώ μειώνει την προβλεπόμενη προϋπηρεσία, για να μπορούν τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων να ασκήσουν τα καθήκοντα του Τεχνικού Ασφαλείας.

Η Γενική Διεύθυνση Συνθηκών Εργασίας του υπουργείου Εργασίας, σε προφορική ενημέρωση προς το Σύλλογο Τεχνικών και Υγειονομικών Επιθεωρητών τούς πληροφόρησε ότι υπάρχει πρόθεση από το υπουργείο να ενταχτεί στο πολυνομοσχέδιο διάταξη, που δίνει τη δυνατότητα σε εργοδότες επιχειρήσεων Β΄ κατηγορίας να ασκούν οι ίδιοι τα καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας (σήμερα αυτό ισχύει μόνο για τις επιχειρήσεις Γ΄ κατηγορίας). Δηλαδή, η ίδια η εργοδοσία που με την ασύδοτη δράση της μετατρέπει τους χώρους δουλιάς σε παγίδες θανάτου, θα λειτουργεί και ως φραγμός σε αυτή τη δράση!!!