Το να κατασκευαστεί ένας δρόμος δεν πρέπει να είναι και τόσο δύσκολο. Δεν απαιτούνται φοβερά... μυστικά. Δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων έχουν κατασκευαστεί και κατασκευάζονται παγκοσμίως. Δεδομένα τα μέσα και η τεχνολογία που χρησιμοποιούνται. Η τεχνογνωσία που έχει αναπτυχθεί επιτρέπει την κατασκευή του οδοστρώματος ώστε τα αυτοκίνητα να κινούνται με ασφάλεια σε όλες τις καιρικές συνθήκες, ακόμη και στις «ακραίες». Ετσι, λοιπόν, στις εθνικές οδούς των ευρωπαϊκών κρατών ο δρόμος δε μαζεύει νερά. Βρέχει δε βρέχει. Τα αυτοκίνητα κινούνται χωρίς να κινδυνεύουν να μετατραπούν σε κρις κραφτ και οι οδηγοί βλέπουν, γιατί τα προπορευόμενα αυτοκίνητα δε σηκώνουν σύννεφα το νερό που λιμνάζει.

Αυτά τα απλά ισχύουν παντού. Παντού; Ε, όχι και παντού. Γιατί στους ελληνικούς εθνικούς δρόμους οι οδηγοί κινδυνεύουν, όπως χτες στην Αθηνών-Λαμίας, να τσακιστούν μόλις πέσει η πρώτη ψιχάλα. Είμαστε από τις λίγες χώρες που η βροχή μετατρέπει τις εθνικές της οδούς σε... εθνικές πισίνες.

Για να αντιληφθείτε το παιχνίδι που παίζεται, επιπλέον 32 δισ. δραχμές θα πάρουν οι εργολάβοι για να διορθώσουν - έτσι λέει το ΥΠΕΧΩΔΕ - τις κακοτεχνίες στους εθνικούς δρόμους. Λεπτομέρεια: Τις κακοτεχνίες που μετατρέπουν τις εθνικές οδούς σε τρίγωνο των Βερμούδων όποτε βρέχει, τις προκάλεσαν οι ίδιοι εργολάβοι που τώρα καλούνται να τις «διορθώσουν». Και θα πάρουν και από πάνω άλλα 32 δισ. δραχμές για τις «ευρεσιτεχνίες» τους...