Προπαγανδιστικά κατασκευάσματα: «Αυτές τις μέρες τεχνηέντως διοχετεύονται στα μέσα ενημέρωσης "φόβοι" και "ανησυχίες" για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. και τους "κινδύνους" για "άνωθεν" επεμβάσεις, προκειμένου αυτή να συνδεθεί με την υιοθέτηση του σχεδίου Ανάν. Ο επικοινωνιακός σκοπός είναι ολοφάνερος: Να "ενημερωθεί" η κοινή γνώμη διά της μεθόδου της επικοινωνιακής διαμεσολάβησης περί τους υποτιθέμενους "κινδύνους", να κατακλυσθεί το μυαλό των ανθρώπων με άφθονη και κατασκευασμένη καταστροφολογία, ώστε να παρουσιαστεί το αποτέλεσμα της Κοπεγχάγης ως "μεγάλη νίκη" της κυβέρνησης» (Σοφία Βούλτεψη - «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»).

Βάσει προγράμματος: «Κορυφώνεται η αγωνία; Μπα... όλα μέχρι στιγμής εξελίσσονται σύμφωνα με τον προγραμματισμό. Τον προ 45ετίας. Αυτόν που στη δεκαετία του '50 σκαρφίστηκε η βρετανική διπλωματία και στη δεκαετία του '70 έβαλε στην τελική του φάση ο Κίσινγκερ. Αυτή τη διπλωματία ακολουθεί κατά πόδας τώρα (όπως και τότε) η Αθήνα. Και επιχειρεί να βρει το κατάλληλο για τον ελληνικό πληθυσμό σε Ελλάδα και Κύπρο καταπότι». (Γρ. Ρουμπάνης - «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»)

Με τη «βούλα» ΕΕ και ΟΗΕ: «Στο παρασκήνιο κυκλοφορεί η άποψη: "Να φτάσουμε σε μία λύση, από την οποία η ελληνοκυπριακή πλευρά θα κερδίσει κάποια πράγματα, όπως π.χ. στο εδαφικό. Αν στην πορεία αποδειχθεί ότι η λύση δεν είναι βιώσιμη και λειτουργική, θα διαλυθεί το "κοινό κράτος" και θα μείνουν ανεξάρτητα τα δύο "συστατικά κράτη". Σε αυτήν την περίπτωση θα μείνουν αυτά που θα έχει κερδίσει η ελληνοκυπριακή πλευρά". Βεβαίως, με αυτό το σενάριο θα κερδίσει περισσότερα ή μάλλον όλα όσα επεδίωκε, η τουρκική πλευρά και μάλιστα με πλήρη νομιμοποίηση από τον ΟΗΕ και την ΕΕ». (Βίκτωρας Νέτας -«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).