Το ότι η εκπομπή του Μίμη Ανδρουλάκη στο ραδιοφωνικό σταθμό «Φλας» κάθε Παρασκευή είναι σκέτο «περιβόλι», είναι γνωστό. Οπως επίσης ότι καταγράφεται ως το προκεχωρημένο μετερίζι του εκσυγχρονισμού και ό,τι πιο νεοφιλελεύθερου και κεντροαριστερού που εξωραΐζει τον καπιταλισμό υπάρχει στην πιάτσα. Τα «εκσυγχρονιστικά» που καταγράψαμε όμως χτες, που καλεσμένος του ήταν ο «ορίτζιναλ» νεοφιλελεύθερος Ανδρέας Ανδριανόπουλος, είναι το κάτι άλλο. Αφού ο Μίμης, με το γνωστό στιλάκι του δήθεν αμφισβητία, έκανε μια «εποικοδομητική κριτική» σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έστρεψε το βλέμμα του στο ΚΚΕ. Τι είπε: «Το ΚΚΕ απευθύνεται σε εργάτες, που σήμερα δεν υπάρχουν, στο εθιμικό και σε παλιούς αγωνιστές που φθίνουν. Ο λόγος του απευθύνεται στους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι όμως δεν το καταλαβαίνουν γιατί δεν ξέρουν ελληνικά».

Και ο Ανδρέας συμφωνώντας με την ανάλυση, ότι «το ΚΚΕ είναι εκτός εποχής», συμπλήρωσε: «Σήμερα δεν υπάρχουν οι διακρίσεις που υπήρχαν παλιά. Ετσι η Αριστερά, το ΚΚΕ αν συνεχίσει έτσι, σε δύο τρεις εκλογικές αναμετρήσεις δε θα είναι ούτε στη Βουλή» και πρόσθεσε «αν εξαιρέσεις τον αντικομμουνισμό, ο Καρατζαφέρης και το ΚΚΕ δε διαφέρουν και πολύ».

Αυτά τα... πολύ εμπνευσμένα ειπώθηκαν, και δε μας εκπλήσσουν, άλλωστε τα... συνεταιράκια Μίμης και Ανδρέας δεν παίρνουν τσάμπα το... μισθουλάκο τους. Μόνο που όσοι τους άκουσαν δεν τρώνε κουτόχορτο. Η εκσυγχρονισμένη πραγματικότητα που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων είναι σκληρή. Είναι η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, οι απειλές του εργοδότη, η ανασφάλεια και το φάσμα της ανεργίας, η ανεπαρκής έως καθόλου ικανοποίηση στοιχειωδών βασικών αναγκών. Το πορτοφόλι της λαϊκής οικογένειας που αδειάζει για τη... δωρεάν Παιδεία, ο ανύπαρκτος αθλητισμός και πολιτισμός. Είναι οι συντάξεις πείνας για τους συνταξιούχους, το ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς.

Αν όλα αυτά δεν είναι αιτίες για να οργανωθεί και να διεκδικήσει ο εργαζόμενος, ο νεολαίος, τότε, ναι, ζούμε σε άλλο κόσμο. Το ΚΚΕ, όμως είναι το κόμμα που εκφράζει πρώτα και κύρια την εργατική τάξη (μέσα σε αυτή και τους μετανάστες εργάτες), εκφράζει τη φτωχομεσαία αγροτιά, τους μικροεπαγγελματίες που συνθλίβονται από το μεγάλο κεφάλαιο. Σε αυτούς τους... ανύπαρκτους απευθύνεται. Οσο για τους... αξιότιμους κυρίους νεοφιλελεύθερους ας ζεσταθούν στον κόρφο των αφεντικών τους, αλλά να σκιάζονται για τις μπόρες που έρχονται.