Ετοιμος να αποδεχτεί την ίδρυση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, αποσαφηνίζοντας, όμως, και τι σημαίνει αυτό. Ο Αριέλ Σαρόν αναφέρθηκε σε ένα ανεξάρτητο κράτος, υπό τον όρο του πλήρους τερματισμού της «παλαιστινιακής τρομοκρατίας», της αντικατάστασης του Γιάσερ Αραφάτ, και της ολοκλήρωσης των παλαιστινιακών μεταρρυθμίσεων. Σ' ένα κράτος, αποστρατιωτικοποιημένο, του οποίου τα σύνορα και ο εναέριος χώρος θα ελέγχονται από το Ισραήλ. Σε ένα κράτος που θα εκτείνεται στο 40% της Δυτικής Οχθης και στα 2/3 της Λωρίδας της Γάζας...

Tο «όραμα» του Σαρόν, φυσικά, ουδεμία σχέση έχει με τα αιτήματα του παλαιστινιακού λαού και με τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ. Παρ' όλα αυτά, κανείς από τους μεσολαβητές του κουαρτέτου που προωθεί νέο σχέδιο αποκλιμάκωσης (ΕΕ, ΟΗΕ, ΗΠΑ, Ρωσία) δεν αντέδρασε στις δηλώσεις του. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που ακούγονταν. Αυτή, ακριβώς, η αποδοχή του στην προοπτική ενός κατακερματισμένου και μη βιώσιμου ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους ήταν, σύμφωνα με Ισραηλινούς αναλυτές, και ο βασικός λόγος που ο Σαρόν κατάφερε να επικρατήσει του εσωκομματικού του αντιπάλου Νετανιάχου. Διαμόρφωσε την εικόνα τού «πιο ρεαλιστή». Και έπεισε μια ισραηλινή κοινή γνώμη, που κατά κοινή ομολογία, έχει κάνει στροφή προς την ακροδεξιά.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δεν αναμένεται, με βάση τις δημοσκοπήσεις, να αντιμετωπίσει προβλήματα στην κάλπη. Παρ' όλα αυτά, φάνηκε αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει όλα τα δοκιμασμένα «όπλα» του: συνέχιση της τακτικής ταύτισης της δράσης του ισραηλινού στρατού με την αμερικανική «αντι-τρομοκρατική» εκστρατεία και κατά συνέπεια διατήρηση της κατοχής στη Δ. Οχθη, επέκταση του διαχωριστικού τείχους Ισραήλ - Δ. Οχθης, πολλαπλασιασμός των επιδρομών στη Λωρίδα της Γάζας, με πλέον πρόσφατη την προχτεσινή αιματηρή εισβολή στον καταυλισμό Αλ Μπουρέιγ.

Νερό στο μύλο της τακτικής του Σαρόν έριξε με τον αποτελεσματικότερο τρόπο η διπλή επίθεση εναντίον ισραηλινών στόχων στην Κένια. Η ισραηλινή ηγεσία κατηγόρησε την «Αλ Κάιντα», και ξαφνικά ανακάλυψε πυρήνες της και στη Λωρίδα της Γάζας. Ο Σαρόν επιφυλάχτηκε να αποκαλύψει τα στοιχεία. Μάλλον, θα τα αποκαλύψει ταυτόχρονα με τις λεπτομέρειες που θα δημοσιοποιήσουν οι παλαιστινιακές αρχές ασφαλείας για τις συλλήψεις που έγιναν στη Γάζα «συνεργατών του Ισραήλ που δρούσαν ως Αλ Κάιντα». Μέχρι τότε, η αληθοφανέστερη εξήγηση είναι ότι, ενόψει πρόωρων εκλογών και πλήγματος στο Ιράκ, και η «Αλ Κάιντα» θα αξιοποιηθεί για να ανοιχτεί ο δρόμος μιας συνολικής εισβολής στη Λωρίδα της Γάζας, που θα διαμορφώσει, επί του πρακτέου, τα 2/3 που ο Σαρόν «προσφέρει» στην παλαιστινιακή ανεξαρτησία. Στη Δ. Οχθη, το έχει, ήδη, πετύχει.