ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ.-

Επί 22 ολόκληρα χρόνια, οι μάνες της Πλατείας Μαΐου δεν επιτρέπουν στη λήθη να σκεπάσει τα πάντα και διαδηλώνουν δυναμικά, αλλά και σιωπηρά για τους περισσότερους από 30.000 αγνοούμενους της χούντας της Αργεντινής, που για τους περισσότερους αναλυτές ήταν η πλέον δόλια και σκοτεινή που γνώρισε χώρα της Λατινικής Αμερικής. Φέτος, αυτή η επέτειος μνήμης, η 22η διαδήλωση αντίστασης, συμπίπτει με μία ιστορική στιγμή... αφού επί 24 ώρες η μνήμη συναντά το παρόν και συλλογάται το μέλλον.

Από τη νύχτα της 11ης Δεκεμβρίου οι φωτογραφίες των αγνοούμενων που υπάρχουν παντού στην πλατεία Μαΐου συναντούν τους νεκρούς, αυτούς τους χτυπημένους από τις σφαίρες των σωμάτων ασφαλείας, της εξέγερσης του αργεντίνικου λαού ενάντια στην κυβέρνηση Ντε λα Ρούα, που πνίγηκε στο αίμα στις 19 και 20 Δεκεμβρίου του 2001. Αυτή η εξέγερση, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, καθώς και οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα, αλλά και η αντίσταση της Κούβας έγιναν αφορμή και έμπνευση για χιλιάδες κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο, που ωθούνται από την κινητήρια δύναμη των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων. Εχουν μπει στο δρόμο της αφύπνισης και του αγώνα, όπου πρώτες και καλύτερες οι χώρες της Λατινικής Αμερικής σέρνουν το χορό.

«Τότε μας δολοφονούσαν με σφαίρες, τώρα μας δολοφονούν με την πείνα»... θα πουν πολλοί από τους συμμετέχοντες των σχεδόν διήμερων κινητοποιήσεων. Χτες το απόγευμα έγινε και η διαδήλωση, με πρωτοβουλία φυσικά των μητέρων της Πλατείας Μαΐου, των εργατών των κατειλημμένων εργοστασίων, των ανέργων, αλλά και δεκάδων άλλων οργανώσεων του μαζικού κινήματος της Αργεντινής. Οσο για το κλίμα της καταστολής... γνωστό. Από τη νύχτα περισσότεροι από 300 μέλη των ειδικών σωμάτων περικύκλωσαν τους πρώτους διαδηλωτές και εμπόδισαν τις Μητέρες να στήσουν την εξέδρα, από όπου θα γίνονταν οι ομιλίες, στην πλατεία, στο συνηθισμένο σημείο, αφού παρέδωσαν την εντολή απαγόρευσης της διαδήλωσης υπογεγραμμένη από τον ίδιο το δήμαρχο του Μπουένος Αϊρες, Ιμπάρα.

Παρ' όλα αυτά, η εξέδρα στήθηκε και υψώθηκε ένα τεράστιο πανό, που έγραφε «Οχι στην πληρωμή του εξωτερικού χρέους!» της «Zanon» και της «Brukman», δύο από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα κατειλημμένα από τους εργάτες εργοστάσια, δίνοντας το στίγμα των φετινών κινητοποιήσεων που θα σημαδέψουν την επέτειο της εξέγερσης. Εξάλλου, εργάτες, αγρότες, άνεργοι, μανάδες, όλοι θα βρεθούν και πάλι αντιμέτωποι με το κράτος του νυν Προέδρου Εδουάρντο Ντουάλντε και για μια ακόμα φορά αντιστέκονται στις επιταγές του ΔΝΤ, στην πείνα που συνεχώς αυξάνεται και στην ανεργία.

«Για να δώσουμε ένα τέλος στην πείνα, να αποκτήσουμε δουλιά για όλους, να αυξηθούν οι μισθοί και να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, υγεία, κατοικία και εκπαίδευση, είναι απαραίτητο να οργανώσουμε ένα μεγάλο μαζικό αγώνα, για τον οποίο οι εργάτες άνεργοι και μη, οι συνελεύσεις γειτονιάς, οι αποδυναμωμένοι οικονομικά τομείς, οι φοιτητές που ετοιμάζουν γενική απεργία, να ενωθούμε μέχρι να νικήσουμε τον Ντουάλντε, να κατορθώσουμε "να φύγουν όλοι" και να ανοίξει ο δρόμος για τη διακυβέρνηση από τους εργάτες. Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα των προεδρικών εκλογών», τονίζουν σε κοινή ανακοίνωσή τους οι εργάτες και εργάτριες των εργοστασίων «Ζανόν» και «Μπρούκμαν» και ηχούν τη σάλπιγγα του αγώνα.